Met een grijns rende hij over de daken van de schuren van de tweebenen. Onder hem, in een nauw poortje rende een rat, en opzicht was het wel een leuke spelletje. Soepeltjes sprong de kater op een schutting om vervolgens snel naar beneden te klimmen, zich af te zetten en op het beestje te belanden. Snel doodde hij hem en legde de rat vervolgens neer, sloot zijn ogen om voor Starclan te bid- ruw werd hij verbroken door een lichaam dat tegen hem aan liep. "Hey!" Riep hij gefrustreerd en keek regelrecht in de ogen van Zira, waardoor uit reflex een kleine grom zijn keel ontsnapte.