At the border

De poes haar blauwe kijkers glinsterden in de duisternis. Haar fonkelende ogen weerkaatsten het maanlicht dat de Warrior's den binnenscheen. Een beetje bijkomen van de slaap rekte ze zich uit. Haar dikke buik viel niet mee. Toch negeerde ze haar opgezwollen, witte bol onder haar rug. Langzaam met stille, kleine passen liep ze langs de slapende katten. Haar blik gericht op Rustscar, die nietsvermoedend lag te slapen, tenminste, dat dacht ze. Opgelucht niemand wakker te hebben gemaakt liep ze de den uit. In de hoop niemand te vinden die de wacht hield. De maan scheen haar vacht zilver en algauw verdween de jonge kattin in de ingang en ook dus de uitgang van het kamp. Schichtig flitsten haar ogen alle kanten op zodat ze zeker wist dat niemand haar volgde. Als iemand dit zag was ze kraaienvoer. Precies bij de plek waar ze met Grizzlyface afgesproken had stopte ze. 'Grizzly?' fluisterde ze luid. In de hoop dat de kater er was.

- Only Rustscar & Grizzlyface

De kattin snorde bij het ruiken van de Roguekater. Tot haar glimlach ruw verstoort werd door maar een al te pijnlijk bekende stem. "Zeg wat dit hier? Cloverblossom? Veraad je je eigen clan?" De kattin keek naar de kater en ontmoette zijn verdrietige blik. Je kon duidelijk lezen dat hij teleurgesteld was. 'Rustscar,' miauwde ze zachtjes, 'Ik... Ik kon het niet laten. Ik bedoel... Je bent een goede vriend maar ik houd van Grizzlyface, ik hoop dat je het begrijp.' De kattin beet op haar onderlip. Ze stond op het punt een ruzie door te breken.

"maar..Weet je hoeveel ik voor je doe!? En zo te zien, weer zwanger? En wie is de gelukkge die de kitten ook mag opvoeden!?En nee, ik begrijp het niet!ik heb alles voor je gedaan!!" De kattin keek hem met een gekwetst gezicht aan. Niet in staat te spreken. Wat had ze fout gedaan? Ze was mates met een Rogue. Maar daar was Rustscar er niet mee bij betrokken. Behalve dat hij alleen Flame en Moon moest verzorgen tot hun apprentice tijd. Zo erg was het toch niet, of wel? 'Je hebt me sprakeloos gemaakt, Rustscar.' miauwde ze uit eindelijk. 'Ik had verwacht dat je het begreep en dat het niet alleen om mij ging. Maar ook op de invloed van de Clan, Moon en Flame. Ik dacht dat je dit met plezier deed en me graag wou helpen. Maar blijkbaar had ik het mis.' Haar blik werd hard. 'Je bent mijn beste vriend, Rustscar. Je hoeft geen kitten meer op te voeden. Want als jij het wilt doe ik het wel alleen. Buiten de Clan.' Ze snoof verontwaardigd. En met de laatste zin bedoelde ze dat ze de Clan uit zou stappen.

"Ik doe het met plezier, ik doe het voor de clan voor jou en voor Moon en Flame omdat ik van jullie hou! Alleen ik had verwacht dat je hier bleef. Ik ben hardstikke blij voor je Clover, begrijp dat. Maar waarom maak je 1 persoon gelukkig buiten de clan, als je er binnen de clan meer gelukkig kan maken?" De kater draaide zijn rug naar de witte kattin toe. Zijn woorden lieten haar nadenken en verdriet opzwellen. Hoe kon ze nou een goede vriend blijmaken zonder een ander pijn te doen? 'Het is niet alleen om de rest blij te maken,' miauwde ze zachtjes. 'Het is alleen maar omdat ik me daarmee gelukkig voel en dus denk dat het een betere optie is.' Ze zuchtte. 'Het is niet zeker of ik de Clan uit ga stappen, maar de kans is groot. Het komt omdat ik hier niet gelukkig ben.' Ze liep naar de voorkant van zijn gezicht en keek hem in zijn blauwe ogen aan. 'We blijven natuurlijk ontmoeten, als je wil.' voegde ze er snel eraantoe.