Memories {Bubblekit}

Sunbreeze

Met een vermoeid gezicht trippelde de roodgekleurde kater het kamp binnen. Het was pas net Zonhoog en hij was nu al moe. Toch moest hij verder werken, alles voor een veilig territorium. Sun vroeg zich af hoe het met Bubblekit was en besloot om hem even te bezoeken. Met een nadenkende frons scande hij het kamp. In de hoop een rossige, kleine vachtje te zien. Zijn spieren waren nogsteeds gespannen. Alsof zelfs het kamp niet meer veilig was. Sinds Butterstar bij de ceremonie hem en de Clan gewaarschuwd had voor Badgers en BloodClankatten werd zijn vacht al dik bij het horen van een geluid. Voorkomen was beter dan genezen toch? Zijn groene ogen waren nogsteeds dof sinds de dood van zijn partner. Zijn kittens, waar waren ze? Wie zijn ze? De warrior had al de hoop opgegeven ze te zoeken. Ze waren vast al dood. Gelukkig had hij Bubblekit nog. Zijn pleegzoon. Bij het denken van die optimistisch katertje gingen zijn mondhoeken naar boven. Sinstream was ook zijn pleegmoeder. Maar hoe moest Sunbreeze het uitleggen aan een kitten dat ze niet echt 'partners' waren. Vroeg of laat zou hij het weten. En Sun hield niet van liegen. Hij moest ook de witte kattin spreken over Bubble's toekomst. De pijnlijke gedachtes en het beeld van zijn mate bloedend op de grond creeërden een koppijn. Met trillende poten liep Sunbreeze het kamp in. De pijn negerend. Met een verwarde blik in zijn ogen schudde hij zijn kop om de beelden te negeren. 'Alles jouw schuld!' galde de stem van haar broer door zijn kop. Het was waar, als hij nou niet gekrabd werd door de haas had hij Rainsteps nooit ontmoet en zou ze ook geen kittens verwachten, dan leefde ze nog. Het ergste was dat hij zijn Clan en vrienden voorgelogen had. Wat een zwakke loyaliteit had hij toch. Maar de dood van Rain had hem wakker geschud. Nu zal hij loyaal zijn, hij zal meer dan loyaal zijn. Hij zal streng de warrior code opvolgen. Ookal had hij dat eerder moeten bedenken.

1e post Bubblekit

OCC:	Wow langste post ever xD

Credit goes to Bolovesjayjay @ Kickstart

Bubble huppelde enthausiast the nursery uit. Hij keek zoekend rond misschien Vond hij wat andere kittens om mee te spelen. Hij zag bij de ingang van het kamp een rosse kater, zijn papa. Hij zag er gespannen uit, maar Bubble was zo blij hem te zien dat hij dat nouwelijks merkte. "Papa, papa!, mauwde hij en hij knalde in volle vaart tegen zijn papa aan. "Hoe was het op patrouille?, vroeg bubble nieuwschierig. En hij gaf zijn vader een likje tussen zijn oren."Wil je alsjeblieft wat met me dollen?, vroeg Bubble terwijl hij vrolijk rond de rosse kater sprong.

De kater keek op toen hij maar een al te bekende stem hoorde. "Papa, papa!, Sunbreeze keek om zich heen of hij het lijfje van Bubblekit ergens kon herkennen en schrok half bij het voelen van een botsing. De rode warrior glimlachte. 'Hey, hey, rustig maar. Of wou je me soms behandelen als jouw kitten?' grapte hij met een grinnik. "Hoe was het op patrouille?, Vroeg de rossige katertje voordat hij hem een likje gaf op zijn oren. Sun snorde geamuseerd. 'Ach, gewoon her en der lopen om te zien of de buitenclanse katten zich hun woord houden.' antwoorde hij nogsteeds glimlachend zijn pleegzoon te zien. "Wil je alsjeblieft wat met me dollen?, De kitten sprong voor zijn neus. 'Dat hoef je niet eens te vragen, tuurlijk wil ik dat.' Miauwde de kater met geamuseerde, gesloten ogen voordat hij hem probeerde op te pakken om vhem vervolgens op zijn rug te zetten zodat hij voorzichtig rond kon lopen. Echter wou Sunbreeze niet met hem buiten het kamp wandelen. Want al was er een warrior erbij. Een das of een sterkere kat kon hij niet alleen aan. En hij wou het risico niet nemen de kitten te verwonden. Dus had hij besloten in het kamp te spelen. Al vond zijn pleegzoon dat niet leuk.

Toen Sun op al Bubbles vragen had geantwoord zette hij het jonge katertje op zijn rug zodat hij voorzichtig kon rond lopen. Maar Bubble verloor zijn evenwicht en tuimelde ervaan af. Hij sprong recht en vroeg enthausiast aan zijn papa: "Gaan we buiten het kamp? Dan kan he mij de grenzen van ons territorium laten zien!! Hij sprong naar zijn papa en likte zijn hoofd. Spijtig genoeg mochten ze niet naar buiten, dat vond Bubble natuurlijk niet zo leuk. Na een tijdje te hebbe gespeeld vroeg Bubble: "Gaan we wel een andere keer uit het kamp? Alsjeblieft? en hij liep speels naar Sun en duwde met zijn snuit tegen zijn buik zodat hij recht zou staan.

Flut sorry~

De kater keek hem nogsteeds aan. 'Bubblekit, je weet waarom je nog niet naar buiten mag en ik hoop dat je dat begrijpt.' mauwde hij. 'Het is niet omdat ik dat wil, maar ik houd van je en er kunnen ergere dingen gebeuren.' hij tikte hem met zijn snuit tegen de zijne aan en duwde hem naar zich toe door zijn staart om de jonge kater te slaan en naar hem toe te trekken. Voor een paar tellen bleef hij zo en snorde geamusseerd.

Toen zijn papa had uitgelegd waarom Bubble niet naar buiten mocht, duwde Sun het kleine katertje dichter tegen zich aan met zijn staart en ze drukte hun neuzen tegen elkaar. Bubble spinde blij, maar trok zich weg omdat hij moest geeuwen. Hij had deze nacht niet zo veel geslapen, maar nu wou het katertje alleen maar met zijn papa spelen. Hij gaf Sun een liefdevol likje, hij zette zich klaar om te springen en sprong naar de rug van zijn papa, maar in plaats van rug botste hij recht tegen zijn papa. Ze lagen in een verward harig bolletje. Bubble schaterde van het lachen en zei nog steeds lachend: " Oeps! Dat was niet helemaal de bedoeling. veerde recht duwde zijn snuit onder de grote kater, maar kreeg hem niet recht. Hij keek speels naar het harige hoopje, waar hij nog net Sun's gezicht kon onderscheiden en zei enthousiast: "Je kan me toch niet pakken!!" Hij liep lachend weg zonder achterom te kijken, want hij wist dat de rosse kater hem zou volgen.

De kater keek geschrokken op toen het jong tegen hem aan botste. Hij was klein maar erg sterk. Algauw verscheen een glimlachje op zijn gelaat toen hij zich verontschuldige. Met groene ogen keek hij Bubble speels terug. "Je kan me toch niet pakken!!" Het kleintje rende weg. Sun haalde zijn schouders op. Het kon geen kwaad om even met hem te spelen. Met opzet ging hij zwaar en sloom rennen. Alsof hij te lui en dik was voor zijn snelheid. Maar toch stiekem was hij best snel. Al zag hij er best zwaar en breed uit.

Bubble liep lachend rond in het kamp, met zijn vader achter hem. Bubble sprintte zo hard hij kon en Sun kon hem niet inhalen. De kleine kater werd wel moe van al dat lopen, dus liep hij naar een boom en klom erin. Dat was niet zo een goed idee want de eerste tak was wel heel hoog, het katertje deed zijn best maar raakte niet in de boom. Hij sprong naar zijn papa toen die aan kwam lopen. Bubble likte hem tussen zijn oren en zei trots: "Ik ben snel hé papa?!" Hij lachte riep toen: "Want jij kon mij niet pakken!!" Het grijze katertje trippelde trots rond zijn papa en ging lachend naast hem zitten, want van al dat lopen was Bubble wel moe geworden.

Geschrokken versnelde de roodharige kater zijn passen bij het zien hoe de rossige kater een boom op probeerde te beklimmen. Net toen de kater hem naar beneden wou roepen sprong de kitten tot zijn geluk weer naast hem. Na een likje tussen zijn oren begon Sun hem schoon te maken. "Ik ben snel hé papa?! Want jij kon mij niet pakken!!" vroeg Bubble ondertussen. Een snor ontsnapte uit Sunbreeze's keel. 'Jazeker, Bubblekit. Je kon zo een haasje vangen. Maar dat gaat niet zomaar, als je blijft trainen ben je zowat de snelste van je Clan.' Hij glimlachte. 'Maar niet meer zomaar in bomen klimmen. Er kunnen gevaarlijke dingen gebeuren.' Er lag bezorgdheid in zijn stem.

Bubble snorde toen zijn papa zei:"'Jazeker, Bubblekit. Je kon zo een haasje vangen. Maar dat gaat niet zomaar, als je blijft trainen ben je zowat de snelste van je Clan." Het katertje keek er al naar uit om leerling te worden, hij zou de beste jager worden en ook de beste krijger. Onbewust rechte hij zijn rug en stak zijn borst trots naar voor, deze kleine kater zou hard trainen zodat hij de beste krijger word. Sun vervolgde bezorgd:"Maar niet meer zomaar in bomen klimmen. Er kunnen gevaarlijke dingen gebeuren." Bubble knikte met tegenzin en mauwde nieuwschierig: "Wanneer mag ik aan mijn training beginnen?" Hij keek Sun hoopvol aan en vervolgde toen trots: "Dan ga ik leren jagen en dan word ik de beste krijger ooit!!" De kleine kater sprong in sluiphouding en trippelde naar zijn papa's staart hij sprong erop en beet er speels in. Hij liet de staart los en liep trots terug naar zijn papa, opeens had hij een idee en terwijl hij de grote rosse kater hoopvol aankeek mauwde hij: "Papa! papa wil jij mij leren vechten?! Zoals een echte grote krijskat?!!" Het katertje bleef Sun hoopvol aankijken wachtend op een antwoord.