I won't leave

Hij miste haar. Het gaf hem gewoon steken in zijn hart. Terwijl hij zich naar de Fourtrees begaf, hoopte hij oprecht dat ze daar zou zijn. Lightleaf. Zijn Lightleaf. Waren de kittens al oud genoeg om te kunnen lopen? Zou ze ze een keer mee kunnen nemen, zodat ze konden zien wie hun papa was? Misschien... Nee. Nee, daar mocht hij niet aan denken.
Oh hij was er al. Er waren wel wat katten, maar hij herkende geen van hen. Hij besloot te wachten. Heel veel beters had hij toch niet te doen.

'Gaat het?' Hate draaide zich om naar de ongeïnteresseerde stem. Het hoorde bij een pluizige RiverClan apprentice. 'Ik denk niet,' antwoordde Hate, 'dat dat jou iets aangaat.' Hij keek de kat voor een paar seconden recht in zijn helgele ogen. Hij wilde nog iets zeggen waardoor het gesprek officieel ten einde was, maar toen realiseerde hij zich dat hij net zo goed wat lol kon hebben met dit katertje. 'En wat brengt deze eenzame, zeer pluizige jonge kater naar de Fourtrees?' vroeg hij met theatrale stem.

'Sorry?' zei de pluizige kater. Hate bespeurde een vleugje irritatie. 'Je noemt mij eenzaam, terwijl jijzelf in de Bloodclan zit en bij de Fourtrees zielig komt zitten, maar ik bemoei niet.' Hij trok zijn wenkbrauwen op en lachte kort. 'Maar ik heb het toch helemaal niet over mij? Heb ik gezegd dat ik niet eenzaam ben?' Een korte stilte. 'Nee. Ik heb alleen gezegd dat jij eenzaam bent. En dat ben je ook. Nu moet je niet dingen om gaan draaien, jongen.' Hij schonk de geelogige kat voor hem een gemene grijns.

'Ik. Ben. Niet. Eenzaam,' reageerde de tabby kater. 'Ik heb genoeg katten die om me geven, dus noem met niet eenzaam om jezelf beter te laten voelen.' Hates grijns verbreedde zich. Wat eens schatje was het toch. Lekker op alles ingaan, perfect dit. 'Nee nee,' zei hij half hikkend van het lachen. 'Ik zou niet durven zo gebruik van jou te maken.' Maar natuurlijk wel om even lekker lol te trappen. 'Maar nu heb ik nog steeds geen antwoord op mijn allereerste vraag.'

Die kat tegenover hem bleef maar met zijn ogen rollen. Het zag er bijzonder grappig uit. Hate probeerde uit alle macht niet in lachen uit te barsten. 'Nou, weet je, wij Clankatten, hè, ja, dit is een shocker hoor! Wij socialiseren. Ja? Snap je het? Je houdt het wel bij hè! En nou ja, hey, waar kan dat beter dan op de plek waar vier Clans bij elkaar komen!' zei de tabby kater, die hem een lach schonk waar het sarcasme vanaf droop. 'Wacht even, wacht even. Hoor ik dit nu goed? Jij zegt dat wij Elitekatten niet socialiseren, toch? Mag ik je er even op wijzen dat we dit wel doen. Op een andere manier, ja, maar we doen het wel. Ben ik nu niet super sociaal bezig, pratend met jou?' Ha, burn.

De kat bewoog zijn schouders omhoog en weer naar beneden. 'Ik zei niet dat het niet zo was. Maar het is waarschijnlijk op een hele andere manier. En tsja... 'T is maar wat je socialiseren noemt. Hate keek hem spottend aan. Eigenlijk begon hij een beetje genoeg te krijgen van deze discussie. 'Ja, RiverClan maatstaven zijn wat anders, ja.' Hij was een paar seconden stil. 'We praten nu wel enzo, maar volgens mij heb jij je nog niet voorgesteld. Ik ben...' Wat zou de beste naam voor deze situatie zijn? 'Richardio. Lekker exotisch en het bekte ook goed. Hij werd steeds beter in mooie namen verzinnen en daar verdiende hij wel een schouderklopje voor.

De tabby kater lachte hem recht in zijn gezicht uit. 'Richardio, hmm? Wirlpool hier,' grinnikte hij. Hate fronste. Richardio was gewoon een hele normale naam. Rare Clankatten. 'Alsof jij een mooie naam hebt,' bitste hij. 'Oh hey allemaal, ik ben Wirlpool. Ik ben een onderintelligente kat die iedereen uitlacht om doodnormale namen. Ik ben een sukkel.' Hij praatte met een hoog, irritant stemmetje om de geel oogige kat te imiteren. Een tikkeltje aangebrand keek hij om zich heen, zoekend naar een spoor van een andere kat met wie hij een leuker gesprek kon voeren. Maar er waren geen geschikte kandidaten, dus bleef hij maar staan.

De andere kat grijnsde alleen maar. Hate raakte een beetje geïrriteerd. En toen was het de beurt van de ander om hem te immiteren. 'Ik ben Richardio, iedereen moet bang voor mij zijn want ik kom uit de Bloodclan. Ik noem andere clannen clankatten en ik ben er geen ook al zit ik in een clan. Want ik ben de slimste van allemaal.' Nou ja, zo dacht hij er precies over. Het was nou niet echt dat hij hierdoor werd geraakt. 'Ehm, ja,' reageerde hij. 'Wat wil je hiermee bereiken?'