Like Lightning he strikes &Lightningpaw

Een flits liet haar ietwat angstig ineen krimpen. Het was buiten behoorlijk aan het onweren en regenen, een echte zomer storm, als je het zo wilde noemen. De jonge poes had dit nog niet echt eerder meegemaakt, althans, niet zover ze kon herinneren. Vandaar dat ze nogal onder de indruk naar de donkere lucht keek, blij dat ze droog in de apprentices den zat en niet buiten in de regen aan het ronddwalen was.

-beetje kort, sorry ^^" eerste post Lightningpaw!

Lightningpaw lag al een hele tijd wakker in de apprentice den. Hij kon niet slapen, hij had geen last van de storm die tekeer ging. Nee, hij was niet bang voor de storm hij hield er juist van. Hij vond het geweldig hoe de lucht oplichtte door een bliksemschicht. Oké, hij kon het niet meer uit houden hier. Hij moest gewoon naar buiten. Hij stond op en liep geluidloos naar de opening van de apprentice den. Alleen toen hij langs een hoopje vacht liep viel het hem op dat het hoopje vacht nogal gespannen was en ineen kroop bij een lichtflits. Hij bekeek het hoopje vacht wat beter en kwam er al snel achter dat het Airpaw was. "Hey, kan je ook niet slapen?" vroeg hij op fluistertoon zodat niemand anders wakker werd. Vervolgens wees hij met zijn staart naar de uitgang van de den als een soort van uitnodiging om met hem mee naar buiten te gaan. Niet doorhebbend dat Airpaw juist bang was voor het onweer.

Lightning loves Lightning Razz

Het verraste haar dat er nog iemand wakker was rond dit tijd stip. Als de lucht niet bedekt was met donkere onweerswolken, had je kunnen zien dat de maan op z'n hoogste punt was, wat betekende dat het ver na bedtijd was.
Toch liep er een kat langs hem heen en al snel zag ze dat het Lightningpaw was, ietwat verwonderd keek ze hem aan, wilde hij echt naar buiten gaan? "Hey, kan je ook niet slapen?" Uitnodigend zwiepte hij met zijn staart, alsof hij haar uitnodigde naar buiten te gaan. Airpaw knipperde een paar keek met haar ogen en keek hem vriendelijk fronsend aan. "Wil je naar buiten, in de regen?"Er lag een ongelovige glimlach op haar snuit, waarna ze weer naar buiten keek. Ze was neit zo verzot op het onweer en nog minder op de regen, maar hier alleen zitten terwijl Lightningpaw buiten zou ronddwalen was een nog minder aangenaam idee. Ze haalde haar schouders op. "Ach, wat maakt het ook uit."

Lightningpaw zag Airpaw een paar keer knipperen met haar ogen en vervolgens keek ze hem vriendelijk fronsend aan. "Wil je naar buiten, in de regen?" vroeg de poes met een ongelovige glimlach op haar snuit. Lightningpaw knikte met een grote grijns op zijn gezicht. Airpaw haalde haar schouders op. "Ach, wat maakt het ook uit." zei ze. Lightningpaw liep snel de apprentices den uit en deed een raar vreugdedansje in de regen. Toen er een bliksemschicht verscheen keek hij geïnteresseerd naar de lucht. Hij wist niet hoe het kwam, maar hij vond onweer en bliksemschichten gewoon heel erg interessant, hij heette natuurlijk ook niet voor niks Lightningpaw. Toen de bliksemschicht weer verdwenen was richtte hij zich weer op Airpaw. "Waarom kon je eigenlijk niet slapen?" vroeg hij nieuwsgierig. Niet van plan om uit de regen te gaan ging hij met een plof zitten. Helaas had hij een verkeerd plekje uit gekozen om zijn achterwerk neer te zetten. Hij was namelijk in een grote plas gaan zitten. Geschrokken door het plotselinge koude water aan zijn kont sprong Lightningpaw een halve meter de lucht in. “Koud, Koud, koud!” riep hij geschrokken.

De jolige glimlach op de kater zijn snuit kocht haar toch om, de poes stemde met zijn bizarre plan in. Voordat ze zich ook maar kon bedenken, was de kater al buiten. De poes volgde ook, ietwat voorzichtig, hopend dat ze niet doorweekt zou worden. Een nogal domme hoop, gezien ze in een stortbui zaten.
Lachend keek ze toe hoe de kater een raar vreugde dansje deed, ze kon niet echt bevatten wat hij nu leuk vond aan de regen. De glimlach werd al snel van haar snuit gewist toen een nieuwe bliksem schicht de lucht verlichtte. "Waarom kon je eigenlijk niet slapen?" Ietwat verlegen keek ze weg, bang dat hij haar zou uitlachen als ze zei dat ze bang was voor het onweer. "Nou, eh-" Haar zin zou ze echter nooit afmaken, want een luid geroep van Lightningpaw onderbrak haar. De kater was in een waterplas gaan zitten, waardoor zijn hele achterwerk nu doorweekt was. “Koud, Koud, koud!” Airpaw kon zichzelf niet tegenhouden, ze lachte luid, de angst voor het onweer een beetje vergetend. "Heb je een natte kont?" Ze knipoogde plagerig naar hem, waarna ze zachtjes giechelde.

"Heb je een natte kont?" vroeg Airpaw. De poes knipoogde plagerig naar Lightningpaw en giechelde daarna zachtjes. Lightningpaw keek haar aan met een blik van: meen-je-dit? Daarna moest hij zelf ook wel lachen. "Nee joh, hoe kom je daarna nou weer bij? Mijn kont is zo droog als een kurk." zei hij sarcastisch tussen het lachen door. "Maar, ik hoorde je net niet, waarom kon je niet slapen?" vroeg hij nadat hij uitgelachen was. Hij was eigenlijk wel benieuwd waarom Airpaw niet kon slapen, misschien zat ze wel ergens mee. En als dat zo was, wilde hij haar daar graag mee helpen.

Serieuze Lightning O.o

Nadat Lightning haar droog had aangekeken moest ook hij lachen. "Nee joh, hoe kom je daarna nou weer bij? Mijn kont is zo droog als een kurk."Was zijn sarcastische antwoord, Airpaw grinnikte zachtjes. Inmiddels was haar dunne vacht al bijna doorweekt, als ze niet uit keek zou ze nog verkouden worden in Greenleaf. Ach, het deed er op dat moment niet heel erg toe. "Maar, ik hoorde je net niet, waarom kon je niet slapen?"Plots was zijn stem weer serieus en Airpaw legde ietwat ongemakkelijk en beschaamd haar oren in haar nek. Was het kinderachtig dat ze bang was voor het onweer? Ze keek weg van Lightningpaw, ze wist dat als ze zou liegen hij dat echt wel door zou hebben, ze was immers een vreselijke leugenaar. "Ik.. Ik ben niet zo heel erg dol op onweer."Mompelde ze ietwat beschaamd.

Lightningpaw zag dat Airpaw een beetje ongemakkelijk en beschaamd haar oren in haar nek legde. Toen ze van hem weg keek vroeg hij zich af of hij de vraag beter niet had kunnen stellen. Net toen hij wilde zeggen, dat als ze geen antwoord wilde geven het niet hoefde gaf Airpaw al antwoord. "Ik.. Ik ben niet zo heel erg dol op onweer." mompelde ze een beetje beschaamd. "Ow, maar je hoeft er helemaal niet bang voor te zijn." zei Lightningpaw. Hij stond op en liep naar Airpaw toe. Vervolgens plofte hij naast haar neer. Toen hij net een paar seconde zat begon het te donderen en verlichtte een bliksemschicht de lucht. "Je hoeft er niet bang voor te zijn want eigenlijk, is het best mooi." mompelde Lightningpaw. "Kijk en luister maar eens goed." vervolgde hij. Hij wist niet wat onweer, donder en bliksem met deden hem, maar om de een of andere reden vond hij ze gewoon heel mooi.

Sorry dat ik pas zo laat reageer had het druk op school van de week. p.s. Let niet op lightning's raarheid XD

"Ow, maar je hoeft er helemaal niet bang voor te zijn." Airpaw liet haar beschaamde houding opgelucht varen, gelukkig, hij vond het niet erg. De kater stond op en liep naar haar toe, om vervolgens naast hem neer te ploffen, net toen hij daar zat werd de hemel opnieuw verlicht door een bliksemschicht. Airpaw wiebelde ongemakkelijk met haar oren, zich afvragend of dit het werk van Starclan was. "Je hoeft er niet bang voor te zijn want eigenlijk, is het best mooi."Mompelde de kater, alsof hij er totaal geen problemen mee had. Ietwat verrast keek Airpaw hem aan. "Kijk en luister maar eens goed."Het leek bijna alsof hij gehypnotiseerd was door het onweer. Misschien niet zo gek, sinds zijn naam Lightningpaw was. Airpaw keek weer naar de lucht, haar ogen gefixeerd op de blauwige flitsen die af en toe voorbij kwamen. "Het is wel mooi.. Maar.. Zo hard." Gaf ze toe. "Dat gedonder... Wat is dat? Weet jij waar dat vandaan komt?"

"Het is wel mooi.. Maar.. Zo hard." gaf Airpaw toe nadat ze goed naar het onweer geluisterd en gekeken had. Lightningpaw glimlachte, hij was blij dat Airpaw nu niet meer zo bang was voor onweer. "Dat gedonder... Wat is dat? Weet jij waar dat vandaan komt?" vroeg ze daarna. "Hmm, ik weet het niet zeker." begon Lightningpaw nadenkend. "Maar ik denk dat het, het werk is van Starclan. Misschien is dit hun manier van communiceren met ons." vervolgde hij. Eigenlijk kon dat wel waar zijn. Dit kon wel het werk van Starclan zijn. Maar wat probeerde ze hiermee te vertellen? "Alleen wat ze proberen te vertellen weet ik niet." besloot Lightningpaw maar te zeggen. "Heb jij een idee?" vroeg hij aan Airpaw. Weer verlichtte een bliksemschicht de hemel en klonk er hard gedonder. "Weetje, misschien kunnen we het kamp uit gaan en wat in het territorium gaan rond lopen." stelde Lightningpaw voor. "Ik ben namelijk nog steeds niet moe en misschien kunnen we het onweer vanuit het territorium nog beter zien." vervolgde hij. "En ik krijg een stijve kont van het zitten dus laten we maar gaan." voegde hij er nog lachend aan toe en gaf Airpaw een knipoog. Vervolgens stond hij op en keek haar afwachtend aan.

Als Airpaw mee het territorium in gaat moet ik dan een topic aanmaken?

"Hmm, ik weet het niet zeker." begon Lightningpaw duidelijk in gedachtes verzonken. "Maar ik denk dat het, het werk is van Starclan. Misschien is dit hun manier van communiceren met ons."Airpaw liet haar blik naar de donkere hemel glijden, nog steeds vond ze het harde gedonder niet echt geweldig, maar Lightningpaw's aanwezigheid maakte het net een stukje beter handelbaar. "Alleen wat ze proberen te vertellen weet ik niet." Airpaw zocht zijn blauwe ogen op, ja, dat vroeg zij zichzelf ook af. "Heb jij een idee?" Ze schudde haar kop en wilde iets zeggen, toen een bulderend geknal haar de mond snoerde. Geschrokken legde ze haar oren weer in haar nek. "Weetje, misschien kunnen we het kamp uit gaan en wat in het territorium gaan rond lopen."Alsof hij gek was keek ze hem aan. "Ik ben namelijk nog steeds niet moe en misschien kunnen we het onweer vanuit het territorium nog beter zien." Miauwde hij nuchter. "En ik krijg een stijve kont van het zitten dus laten we maar gaan." voegde de kater er lachend aan toe. Nogmaals keek Airpaw hem aan alsof hij volledig van het lotje was getikt, de glimlach die ze toegeworpen kreeg haalde haar echter over. Ze duwde de angst en twijfel van de laatste dagen aan de kant, ze mocht nu wel eens plezier hebben. Ze lachte overdonderd. "Je bent helemaal gestoord."Miauwde ze giechelend waarna ze hem plagerig aan stootte. "Gelukkig, ben ik even gek als jij." Ze spetterde wat water naar hem en liep haastig het kamp uit, zodat ze een mogelijke tegenaanval kon ontwijken. De angst voor de donder begon een beetje weg te ebben, immers had ze iets veel leukers om zich zorgen over te maken.

-Is goed! c: hehe het is echt leuk weer eens zo met Airpaw te posten xD

Toen Lightningpaw vroeg of Airpaw mee ging het territorium in keek ze hem aan alsof hij gek was geworden, erger nog dat hij volledig lotje getikt was. Maar het leek dat hij Airpaw toch had overgehaald want ze lachte overdonderd. "Je bent helemaal gestoord." zei Airpaw giechelend waarna ze hem plagerig aanstootte. "Gelukkig, ben ik even gek als jij." vervolgde ze en ze spetterde hem nat met wat water. Daarna liep ze haastig het kamp uit om een tegenaanval te ontwijken. "Hé, kom hier jij!" riep Lightningpaw en hij rende achter haar aan het kamp uit. Die aanval kreeg ze nog wel terug, daar kon ze wel op rekenen. Maar hij zou het niet nu meteen doen, nee, hij zou het doen wanneer ze het niet verwachtte. Grijnzend liep hij achter Airpaw aan het kamp uit.

Ik zal de link zo hier plaatsen ^^ en Lightningpaw maakt iedereen vrolijk Razz

Sorry voor dubbele post
~Topic uit~
Vervolg: https://www.warriorcatsnl.com/t26335-let-s-get-the-party-started#617509

Onderwerp: Re: Like Lightning he strikes &Lightningpaw