Behavior {Claw}

Haar gezicht wisselde van moe naar opgelucht tegen de tijd dat ze een muis rook. Haar blik gleed op een kleine struik waar de geur het sterkst was. De kattin had sinds gistermiddag niets gegeten aangezien ze graag vrienden maakte. Ze keek omhoog naar de lucht wat helder en blauw was. Met haar ogen gespleten en haar tong over haar lippen halend bewerkte ze haar achterpoten. Met een krachtige sprong belandde ze naast het tengere diertje dat snel wegrende. Zonder na te denken rende de poes erachteraan. Uiteindelijk had ze het beestje tussen haar klauwen en doodde het in een beet. Hah, kwam haar snelheid en energie toch goed uit.

Claw, one and only

Zijn gitzwarte vacht glansde in het zonlicht, wat zijn vacht verwarmde. Waardoor hij het bijna heet kreeg, gelukkig nog net op het randje anders was hij chagrijnig geworden. Hij liep het Elite kamp uit en het park van de twolegs in. Waar die domme twolegs dachten dat ze de baas waren, maar dat was zeker niet het geval. Ook dit was zijn territorium en niet van die zwakke rare wezens. Toch liet hij die schijn bij hun maar hoog, zodat ze niet lastig werden. Hij had wel eens een lastige twoleg meegemaakt en die waren vreselijk irritant. Zelfs bijna gevaarlijk, want hij had hem op willen pakken en wie weet wat er dan was gebeurd. Hij stopte met lopen toen een rogue geur zijn neus binnen drong. Zijn haren kwamen overeind terwijl zijn groengele ogen wantrouwig begonnen te fonkelen. Hij liep verder en al snel verscheen de kattin voor zijn poten. Hij zag nog net hoe ze een prooi doodde en met grote passen sjouwde hij naar haar toe. “Heb ik jou daar toestemming voor gegeven?” Zijn stem klonk koeltjes. Niet vijandig, enkel kil. Hij staarde haar strak aan en zwiepte een keer met zijn staart. Hij kende deze kat nog niet.

“Heb ik jou daar toestemming voor gegeven?” Aisha keek op en stond oog in oog met een zwarte kater. Jeetje, deze had ook een halsband. Aisha keek hem wantrouwend aan. "Ook hallo," miauwde ze. "Great, zeg wat dan!" Zei een stemmetje in haar hoofd. Aisha schudde haar kop. Niet weer die stemmen! Toch leek de poes kalmer dan de kater waarschijnlijk verwachtte. "Sorry meneer de kat met hondentanden." Ze stak plagend haar tong uit. "Wil je ook een muis? Hierachter de vreemde rechtlopersnestjes is er een bos. Daar heb ik deze gevangen." Ze wees trots naar de muis. Echter begreep de kattin niet waarom de onbekende kat zoveel moeite deed voor een klein muisje.

Hij irriteerde zich al mateloos aan de kattin voor zijn neus. De katten werden ook steeds brutaler, daar moest hij nodig eens iets aan gaan doen. “Jij hebt duidelijk nog nooit gehoord van de Bloodclan of je bent gewoon dom.” Zijn stem had een dreigende zachte klank aangenomen. Zijn nagels boorden zich in de grond terwijl hij haar strak aanstaarde. “Nee, ik hoef geen muis. Ik heb net gegeten en ik hoef die brutale bek van jou ook niet begrepen?” zijn stem klonk nog steeds zacht en dreigend terwijl hij een stap in haar richting deed. “Een beetje respect zou op zich wel op zijn plaats zijn.” Vervolgde hij doodkalm, zonder ook maar een moment zijn woordenstroom te onderbreken. “Dus zeg eens met welk brutaal geval heb ik dit keer te maken?” Hij stond inmiddels vlak voor haar neus.