Trouble {open}

Het regende en Glamour lag in haar mandje. Ze was bang. Haar twolegs waren weg, mama was weg voor altijd en buiten waren ergens die enge katten. De katten die in clans leefden. Alleen, zonder twolegs. Een bang gevoel lag om haar heen. Ze had het gevoel dat er iets zou gaan gebeuren. Glamour nam zich voor niet haar tuin uit te gaan. Maar de nieuwsgierigheid en angst voor Monster nam toch de leiding. Monster was een grote zwarte hond. Een dier van de twolegs. Het loge beest sliep diep. Zo stil mogelijk sloop het poesje door de woonkamer naar het kattenluikje. Buiten was het bewolkt en koud voor een Greenleaf dag. Op haar hoede stak ze de weg over. Het was stil op straat. Glamour sloeg link, recht links en verder af. In deze wijk was ze nog nooit geweest. Een monster stond voor een twoleg nest, veel lagen in puin. Voor de dingen waar heldersteen in hoorde te zitten zat hout. Plotseling rook ze een kat. Heel dichtbij. Als kittypet had ze haar reukvermogen nooit zo sterk ontwikkeld, dus ze rook dingen vaak te laat. Kort keek ze naar de kat. Halsband met tanden. Dit waren die gemene katten. Voor ze het door had ontsnapte een harde piep haar mond. Zo snel als ze kon rende ze weg. Een doodlopende steeg. Was ze nou maar thuis gebleven!

-open-

Deathbite liep maar wat rond en joeg op lekkere prooien, na een tijdje werd hij het beu en ging zitten dagdromen. Terwijl hij rondkeek hoorde hij plots een kleine piep, dus draaide hij zich om naar het geluid en zag een kleine witte kat wegrenne. Lachend ging hij erachter aan. "Domme poesiepoes.", mompelde hij waarna Death op het kleintje afsprong en haar met d'r nek tegen de grond duwde waardoor ze niet meer weg geraakte. "Wat brengt jou hier, klein mormel?", spuugde hij. Zo'n dom wezen was het, te ver van huis weggaan was niet zo slim voor een poesiepoes.

Trillend luisterde ze naar de kater. Hij duwde haar tegen de grond. Haar buik deed een beetje zeer van angst. ''N...Niks...'' stotterde ze. Wat moest ze doen? Ze was veel te klein zich te verdedigen. Wel zag ze een grote container staan. Een ideetje vormde zich in haar hoofd. Maar als het mis zou gaan, was ze er geweest.

Trillend mauwde het kleintje: N..niks." "Hoezo niks? Je staat hier toch? Of niet soms?", antwoordde Death met een grijns op zijn gezicht. Hij voelde het nekje onder zijn poot een beetje naar opzij bewegen, dus keek Death naar de kleine kop en volgde de poesiepoes' blik, richting een container. Was ze van plan die container in te kruipen? Fantastisch idee,dacht Death.

Met een rustig tempo liep ze over de territorium, ze had niks van de grens getrokken en liep gewoon veder. De wind blies zachtjes, haar staart zwiepend in de lucht. Ze genoot van de warme zon die op haar pels scheen, ze snoof de frisse lucht op en liet de geuren door neus stromen. Ze kneep haar ogen tot spleetjes toen ze Death rook vermeng met een kittypet, ze trok maar haar oor. Was Deathbite een kittypet geworden..? Ze tuurde over het landschap en zag al snel de kater zitten, met een witte pluizenbol hij had zijn poot op haar nekje gelegt en drukte het tegen de grond. Normaal gesproken zou ze weg lopen, maar het was een kitten, en iets zijndat ze een kijkje moest nemen. Met grote sprongen sprinnte ze naar death, "zeg laat haar eens met rust Death!" snauwde ze, dan was het wel haar partner. Af en toe waren er dingentjes waar ze gewoon niet mee eens was, "zoek maar een volwassen kittypet om te pesten" voegde ze er aan toe, en tikte zijn poot van de jonkie af. Ze doorzocht de witte pluizen bal als ze gewond was maar gelukkig was ze op tijd. "gaat het kleintje?" mauwde ze nu zachtjes tegen de kitten maar keek vel naar haar partner.

~~telefoon bericht~~

Trillend kwam ze overeind. Ze keek de poes aan. Deze zag er ietsjes liever uit. Kort knikte ze. Kon ze deze poes wel vertrouwen? Wantrouwend keek ze naar de kater. Wat zou hij doen? Snel zette ze een stapje richting de container. Dat was altijd veiliger.

HEEL kort sorry.

Plots werd hij ferm opzij geduwd door Brokenfeeling. Bedankt!", reageerde hij kwaad. Ze beval hem om het mormel met rust te laten. Wat dacht ze wel niet! Ze was niet zijn baas!? "Een volwassen kittypet zoeken? Waarom zou ik er eentje zoeken als er hier een kleinere en dommere kat voor m'n neus ligt? Boos keek hij de kittypet aan en grijnsde. "Misschien heb je nog een beetje teveel Riverclan blood in je.", miauwde hij kwaad.

Oh help de kater was nog steeds boos. Snel rende ze weg toen de kater zich op de poes focuste. Een voslengte maar. Ja! Met een duik sprong ze onder de container. Nu konden ze niet bij haar, de container stond te laag.