Soft furҨ

“Leuk voor je.” antwoordde de kater mompelend. Aisha's oren gingen teleurgesteld naar achteren. Weer zo'n chagrijnige kat. “Ga weg. Jij hoort hier niet.” De kater leek nogal van slag te zijn. Maar Aisha had hem niets aangedaan, toch? "Uhm... sorry," zei de poes nogal vragend. Vervolgens deed ze hem na. Wat er best mal uitzag. Blijkbaar voelden de katten zich meer op hun gemak als je hun nadeed. "Hoe heet jij?" vroeg ze. Klaar voor nog een bot antwoord.

De poes keek hem beledigd aan toen hij begon over de rogues. Zolang zij ze zich herinnerde had ze geen haartje van een kat gekrengt en nu beschuldigde hij haar zomaar van de daden van een ander. De katten keek met gesloten ogen weg maar kwam algauw weer bij. Ze was niet zulke poezen die dachten dat ze beters verdienden. Ze kalmeerde verraselijk snel omdat ze dacht dat de kater wel de moeite waard zou zijn te praten. 'Nou, ik heb nooit iemand kwaad gedaan dus zit jij simpelweg fout' Ze stak haar tong plagend uit. In de hoop dat de kater het als grapje zou willen opvatten. Want wat deed een gesprekje zonder gezelligheid? Haar ogen keken hem verward aan toen hij begon over haar naam. Dat had ze toch eerder gezegd? 'Dat had ik eerder gezegd. Ik zei dat ik Aisha heette en toen zei je dat het leuk voor me was. Inderdaad, want anders zou ik Aishafrost heten en dat staat niet bij me.' Ze grinnikte. Creamyfrost, Aishafrost. Hij zou het vast wel begrijpen.

“Het hoeft niet perse dat je dan Aishafrost zo heten hoor.” De kattin grinnikte. 'Dat was ik ook niet van plan,' grinnikte ze. Vervolgens keek ze op. 'Nu je weet dat ik je niet eens DURF aan te raken,' begon ze, haar stem nogal hoog van humor. 'Vrienden worden?' Ze stak haar voorpoot naar hem uit als teken van vriendschap. Hoe slim was de kater te begrijpen dat ze geen kwaad bedoelde?

De kattin glimlachte terwijl ze wachtte op antwoord van de kater. Als ze vrienden werd dan was ze niet alleen meer. Dan kon ze eindelijk niet eenzaam met zichzelf praten. Het geluid van ritselende bladeren toonde nog een kat aan. Haar ogen werden groot toen een zwartwitte poes naast haar belandde. 'Aisha, Haar grijze vacht stond overeind. Waarom precies nu? Eerlijk gezegd wist de kattin nogsteeds niet waarom de zwartwitte poes haar niet met rust liet. 'Wees een schat en vertel me wie je nieuwe 'vriendje' is.' Aisha siste boos naar haar. Tot haar blik naar de kater ging. “Zij is mijn vriendin niet en dat zal ze ook nooit worden.” Haar oren gingen naar achteren, alsof ze geraakt werd door die woorden. Wat ook zo was. 'You idiot! Kill him now!' echode een stem door haar kop. Ze schudde een paar keer tot het wegvaagde. 'He hates you now, what's the matter?' De kattin grauwde. Haar nagels in de grond geboord. Dit gebeurde er dus als ze nerveus werd.

'Aisha, laat zien wat er nut aan je is je te laten blijven leven en vermoord hem.' De kattin siste boos naar de zwartwitte poes. 'Laat me met rust, ik wil je apprentice niet meer zijn. Wat heeft het voor een nut jou te volgen? Je gunt me niet eens naar de Twoleg Place te gaan.' Toch kreeg Aisha meteen spijt van die woorden. Cloë was vele manen ouder dan zij. Nogal afwezig deed de grijze poes een stap achteruit. Haar ogen werden groot en rond bij de plotselinge gebeurtennis. De roguepoes stormde op Creamyfrost af, maar de kater ontweek haar aanval echter. 'You see? You are weak!' Aisha snoof, die stem negerend. 'You can't kill him because you don't want to. But you also don't help him.' De kattin sloeg haar ogen neer. 'You are weak, just WEAK!' De kattin kon nog maar net wat uitmurmelen. 'Ik ben niet zwak,' Haar oren werden naar achteren gedrukt. 'LIAR!' galmde het door haar hoofd. 'Ik ben niet zwak,' mompelde ze nogmaals wat harder. Maar zacht genoeg dat de katten die zich in de achtergrond afspeelden het nauwelijks konden horen. 'LIAR!' Klonk het weer als een echo. Aisha gaf op en rende op beide katten af. Even leek het alsof ze de kater wou aanvallen. Maar integendeel, ze sprong richting de zwartwitte roguepoes om haar weg te duwen voordat ze iets met de kater kon doen.