A story behind every scar. (Acranewish; Open)

Mirrorkit had zich langzaam naar de korte regenbui naar buiten gewaagd. Ze had zo het idee dat het kamp onder de modder en plassen zouden zitten, en vond die dingen geweldig om in te spelen. Het waren haar grootste vijanden, en zorgden ervoor dat haar vacht onder de modder kwam te zitten, en het lichtbruine kittentje er niet meer uit zag als een tabby kitten, maar een vaalbruin wezen. Met een enthousiaste sprong zette de kitten zich af waarna ze in het water belandde en ze haar pootjes speels in het water tikte. Er waren weinig katten die van water hielden, waarschijnlijk zou Mirrorkit rond haar Apprenticetijd wel beseffen dat water ook erg gevaarlijk kon zijn. Maar nu was het besef van gevaar er nog niet. Of nu ja, een klein beetje. In haar ogen, waren bijna alle kattinnen gevaar. Ze wouden haar té graag helpen, té graag beschermen. Zij wou het gewoon zelf doen, zij was altijd al alleen geweest. Waarom zou ze dan nu een vreemde kattin in haar buurt laten. Als haar moeder niet zou blijven, wie dan wel? Haar groene oogjes richtte ze op zodra ze opmerkte dat ze niet meer alleen was, in de buurt van haar zat een zwart-witte kattin. Een paar haren in haar nek resen al omhoog, zeker toen ze zag wat voor een litteken die kattin droeg. De kitten zette ongerust een stapje terug. Zich inmiddels afvragend of de kattin een of andere moordenaar was.

Eerste post voor Acranewish, daarna open!