Step one

De kater was na de ceremonie weer zijn den in gegaan, naar het gedeelte waar zijn eigen nest lag en waar de stapels met kruiden zich bevonden. Straks zou hij voor het eerst in manen niet meer alleen slapen in deze den. Je kon wel zeggen dat medicine cats een eenzaam bestaan hadden, immers mochten ze veel dingen niet die andere wel mochten. Daarin tegen kwam wel dat ze van alle katten van het woud het dichtst bij StarClan stonden, samen met de grote leiders natuurlijk. Hij kwam overeind en ging naar buiten, waar hij voor de ingang van zijn den ging zitten en afwachtte tot Lizardpaw zou komen. Vandaag zouden ze beginnen, maar nog niet met het welbekende leren van kruiden en besjes. Nee, er zat veel meer achter het zijn van een medicine cat dan je zou bedenken.

De kater zat rustig als altijd te wachten voor de ingang van zijn den. Sparrowfeather stond er ook wel om bekend de rust zelve te zijn, ook al was hij wat dat betreft nog een redelijk jonge kater, hij wist veel meer dan de meeste uit WindClan. Hij had niet alleen verstand van kruiden en tweebenen, maar ook van de geschiedenis, hun voorouders, StarClan, jaagtactieken, vechttactieken. Het jammere van die laatste twee was enkel dat hij ze zelf niet goed in praktijk kon brengen vanwege die verdomde achterpoot. Het was alleen niet anders. Hij herpakte zichzelf weer een beetje uit deze innerlijke discussie toen de jonge kattin voor zijn snuit verscheen en meldde dat ze er was. "Dat zie ik," mauwde hij geamuseerd en stond toen met een zwierige beweging op. "In elk geval, laten we beginnen," mauwde hij waarna hij haar voor ging naar zijn den. Eerder, hun den nu.

"Dat nest kunnen we later nog wel wat mooier maken," mauwde de kater geamuseerd toen hij toekeek hoe Lizardpaw het subtiel wat naar achter schoof met haar achterpoot. "Om te beginnen met dit alles, leek het mij wel handig en interessant als ik je een korte geschiedenisles geef over onze clan. Daarna zal ik - mocht je nog niet in slaap gevallen zijn - uitleggen wat onze regels precies zijn. Want voor ons gelden heel veel andere dingen dan voor de andere katten van dit woud." De kater sloeg zijn staart rondom zijn poten en keek Lizardpaw aan. Ready to start?

De kater glimlachte toen zijn apprentice hem liet weten dat ze niet in slaap zou gaan vallen. "We zullen zien of je je aan die woorden kan houden," mauwde hij plagerig en ging wat beter zitten. "In elk geval. Om te beginnen vindt ik het belangrijk dat je het een en ander weet over onze vroegere high ranks. De leiders, deputy's en natuurlijk de andere medicine cats die voor ons waren." Hij had zijn blik op de zwart-witte kattin gericht terwijl hij sprak. "Bij wie wil je beginnen: de medicine cats of de leiders en hun deputy's?" Hij gaf haar de  keuze.

Hij had besloten om zijn zwart-witte apprentice te laten kiezen met wat ze zouden beginnen. Ze koos ervoor om het eerst over de leaders en hun deputy's te hebben. Dat was voor hem oké, alles was voor hem oké. "Laten we beginnen vanaf Tallstar. Hij was een kater die aardig wat voor onze clan betekend heeft. Het was een zwart-witte kater die vooral herkenbaar was aan zijn lange staart. Zijn eerste deputy was Skyleaf, een jonge zilveren poes die uiteindelijk is afgetreden van haar rang om weet ik veel wat haar reden geweest mocht zijn. Zijn tweede deputy was Hollyfur, een bengaalse kattin. Tallstar verloor zijn laatste leven omdat hij verdronken is in het ravijn. Hollyfur nam zijn rang over en werd Hollystar. Zij koos Inkmask tot haar deputy, een birmaanse kater die naar mijn weten een geweldige deputy was, waarschijnlijk één van de beste die onze clan ooit gehad heeft." De kater toonde voor een kort moment een glimlach, hijzelf had Inkmask ontmoet in zijn eerste gesprek met StarClan, een moment wat hij nooit vergeten zou. "Uiteindelijk is Inkmask overleden omdat hij is doodgeschoten door tweebenen. Hollystar koos een nieuwe deputy, Evergreen. Niet veel later is Hollystar van de één op de andere dag verdwenen. Evergreen werd leider en werd - al kan je het waarschijnlijk wel raden - Everstar. Zij koos Lionroar uit als haar deputy." Voor een kort moment hield de kater pauze, pijnlijk momentje dit. "Zoals je waarschijnlijk weet is hij verbannen, daarna koos Everstar jouw vader, Whitelion, tot de huidige deputy van WindClan."

De kater vond het fijn dat zijn apprentice zo scherp was vandaag, want het viel haar op dat de enige leider bij wie hij geen doodsoorzaak had genoemd Hollystar was. Ze vroeg dan ook of het nog mogelijk was dat de bengaalse kattin nog zou leven. "Het is mogelijk, ze hebben immers nooit een lichaam gevonden. Echter ging toen der tijd het gerucht dat ze verdronken was en dat haar lichaam meegenomen is door de stroming. Maar zolang we het nooit vinden of iemand haar in StarClan ontmoet zullen we het niet met zekerheid kunnen zeggen."

"Soms vindt StarClan het leuk om ons in een waas van onduidelijkheid te laten. We moeten alles zo veel mogelijk op eigen kracht uitvogelen. Maar wel scherp gezien van je," complimenteerde hij zijn apprentice. "Erg lang zonder leider hebben we niet gezeten. Verschillende patrouilles hebben dag en nacht gezocht, maar toen men tot het besluit kwam dat ze echt weg was heeft Everstar het overgenomen."

De kater haalde licht zijn schouderbladen op bij haar volgende vraag. "De denkwijze van StarClan is nogal apart. Misschien was het inderdaad haar lot, was het tijd voor Everstar om de clan over te nemen." Sparrowfeather had er voor de rest geen precieze weet van, want StarClan vertelde hen nooit regelrecht dingen. Daarom kwamen veel medicine cats en leaders soms in de knoop met prophecy's waar ze geen rode draad in konden vinden. "In elk geval, door naar de medicine cats dan maar?"

De gestreepte kater glimlachte toen Lizardpaw een volgende opmerking maakte, ze begon steeds meer te denken als een medicine cat. "Ik ben trots op je," mauwde de kater toen met een kleine grijns. "Maar we zijn nog niet klaar dus zie het maar eens vol te houden." Sommige katten beseften het niet, maar er kwam ook aardig wat theorie bij deze rang kijken. Oftewel, hij vond het belangrijk dat deze theorie die steeds groter werd mee ging met de nieuwe generaties. Zodat hen die hen voorgingen niet verloren gingen. "Afijn, de medicine cats van WindClan. We beginnen vanaf de donkere kater Littlecreek, over wiens periode niet zo heel veel bekend is. Hij is op een gegeven moment vermoord, en er waren katten die zijn opvolger Leopardstrike, een grote witte kater, daarvan verdachten. Na de dood van Littlecreek werd hij namelijk medicine cat. Sommige denken dat hij het deed omdat hij zijn rang maar al te graag wilde overnemen. Leopardstrike gaf zijn rang na een tijdje op en werd opgevolgd door Angelvoice. Zij was een wit met tabby gestreepte kattin met een geweldig karakter. Haar apprentice was de bengaalse kater Dapplepaw, maar toen Angelvoice stierf kwam hij in een diep dal en trad hij af van zijn rang." De kater bleef voor een kort moment stil en knipperde met zijn ogen. "Brindlepool volgde hen als volgende in rij op, en zij was mijn mentor. Ik kreeg als jonge apprentice een ongeluk met een ShadowClan kat die helemaal doordraaide op ons territorium. Hij werd zo gek dat hij mijn poot tussen zijn kaken nam en het bot geheel doormidden brak. Dat en een reden die ze met StarClan overlegt heeft is hetgeen geweest wat mij haar apprentice heeft gemaakt." De kater liet zijn blik afglijden naar iets wat naast zijn nest lag. Het was een zilverwitte pluk vacht, die hij al die manen had bewaard. "Maar op een ochtend was ze opeens verdwenen. Ik volgde haar geurspoor tot de grenzen, en het enige wat ik van haar vond was die pluk vacht die aan een struik hing. Verder is er nooit meer wat van haar vernomen. Ik werd in elk geval medicine cat na haar dood en koos mijn opvolger: jij." Hij zette een kleine glimlach op terwijl hij trots naar zijn apprentice keek.

Een kleine glimlach kwam rond de lippen van de kater te liggen. "Waarom jou?" herhaalde hij op een zacht mompelende toon. "Omdat het je lot was, Lizardpaw." Even geheimzinnig als altijd, dat was de gestreepte kater. Misschien zou hij het haar nog vertellen, maar voor nu vond hij het veel te leuk om haar gewoon een beetje te laten hangen in het diepe onbekende. Voor haar een vraag, voor hem een weet. "In elk geval, heb je nog vragen over dit lesje geschiedenis?"