I hate it here! {open}

De chagrijnige kater murmelde wat tegen zichzelf, het hadt iets weg van schelden. hij hadt een hekel aan zijn leven! Er was helemaal niks te doen, hij kon niet jagen, niet vechten, niet rennen. dat zou allemaal gevaarlijk zijn, niet voor anderen maar voor hemzelf... Ook al was de zon hoog het enigste wat hij kon doen was proberen zichzlf in slaap te huilen...

{Open}

Hij zuchtte, voor een laatste keer zou hij toch de Elders moeten helpen. Hij voelde zich echt zo kinderachtig, al vond hij het fijn om iets voor een ander te doen, het tussen verse jonge apprentices doen was niet bepaald... Leuk? Whirl keek wat naar een kater voor hij erop af stapte, hij leek in een dilemma ofzo te zitten? "Hey." Zei hij zacht en raakte hem zachtjes aan. "Gaat het wel?"

Ravenmist schrok zich rot toen een kat hem aantikte. "hey. gaat het wel?" vroeg hij. Het was een gestreepte cyperse kater. Raven hadt de laatste tijd de neiging om zich van iedereen af te zonderen. maar dat moest hij misschien maar niet doen. "fysiek? ja. Mentaal? nee. antwoorde hij kortaf. Hij probeerde zijn tranen te verbergen door zichzelf te wassen op zijn buik. Hij keek weer op nadat hij een paar keer furieus zijn buik hadt gelikt. "Het is gewoon dat sinds ik een oog kwijt ben dat ik niks meer kan! ik voel me net een kit!"

De leerling liep het kamp binnen met een vis tussen zijn kaken. Zijn blik gleed op de Elders den. Misschien wou zijn vader de vis wel? Het was tesnlotte Skypaw's eerste vangst. Met trotsemstappen liep hij richting de den. Maar algauw toen hij binnen was zag hij zijn vader al praten met een apprentice. Dat liet Sky niet tegen. Doodleuk kwam hij ertussen. Geduldig wachtte hij af totmze uitgepraat waren en pas daarna legde hij zijn prooi voor de zwarte kater neer. "Kijk!" miauwde hij trots. "Mijn eerste prooi, voor jou." Hij schood het dode ding meer naar zijn vader toe. Zijn blauwe ogen stonden helder. Toch keek de kater zijn zijn chouder, waar een litteken te zien was.

Skypaw, kwam erbij staan. sky was 1 van de weinige dingen waar hij trots op is. "kijk!" zei hij trots. Raven zag nog niet waar hij naar moest kijken. "Mijn eerste prooi, voor jou." Toen viel het op zijn plaats. de kater schoof een vis richting zijn vader. Ook al was de kater niet een fan van vis. hij beloonde zijn zoon met een trotse blik. "Wauw! hij is groot!" Hij lachde. De vis was ook groot. Hij nam een hapje. "En hij smaakt heerlijk!" Hij knikte met zijn hoofd als gebaar dat hij ook mocht eten

De kater fronste, toch zag hij er fysiek ook niet zo goed uit... Maar goed, dat geheel ter zijde, Whirlpaw zou zweren dat hij een traan zag in de warriors oog. Hij negeerde het maar en luisterde naar zijn woorden, waarna hij knikte. "Ik moet nog steeds apprentice-taakjes doen terwijl ik warrior-leeftijd ben." Zuchtte hij en zag hoe Skypaw trots aan kwam lopen. Whirl glimlachte, het was echt schattig dat hij zijn eerste prooi aan zijn vader gaf. Hij besloot ze maar alleen te laten en liep de den uit.