We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Deathbite liep naar zijn hol met een konijn tussen zijn tanden. Hij verveelde zich dood. Letterlijk, als er nu niets leuks ging gebeuren, een gevecht tussen twee katten waar hij zich kon tussenmengen bijvoorbeeld. Of een kittypet die te ver was afgedwaald van hun stenen nest. Hij wou bloed zien vloeien, hij wou het voelen vloeien, door zijn klauwen heen, langs zijn mond. Ach ja, er kwam niets op deze saaie dag van zijn saai leventje. Iets verderop zag hij een kat staan, misschien kon hij dan wel iets doen aan zijn sociale leven, dat ervoor nog niet echt bestond. "Smaakt het?" Gromde hij tegen de witte kater.
Hij sloeg zijn klauwen in de eekhoorn. Het was een wonder dat het beest zich op zo'n open gebied als het grasveld bevond, maar het maakte het makkelijker voor Draco. Met de eekhoorn in zijn mond liep hij naar zijn favoriete plek. Ontspannen begonnen hij aan zijn maaltijd, toen een stem hem plotseling onderbrak. Verstoord keek hij op om een kater van zijn leeftijd te zien staan. 'Ja, hoezo?' Met zijn vijandige toon hoopte hij de kat weg te jagen zodat hij in alle rust de eekhoorn kon eten. But luck wasn't often on his side.
De witte kater draaide zich om, niet zo goed gezind, leek het. "Ja, hoezo?" de kater sprak die woorden minachtend uit, net iets waar Deathbite niet zo goed tegen kon; minachting. "Zo praat je niet tegen een mede- bloodclanner, zeker niet tegen mij." Deathbite keek de kater boos aan. Blijkbaar was sociaal doen toch niet zijn ding. Maar hij liet zich niet doen, dus ging hij zitten en nam een hap van zijn prooi, 'met woorden jaag je Deathbite niet weg' dacht hij. 'En met vechten ook niet eigenlijk.' "Deathbite, aangenaam kennis maken." binnenin zichzelf lachte hij, ach wat een humor. Hij keek de witte kat strak aan, tot hij antwoord ging geven, niet dat hij antwoord verwachte.
Hij vernauwde zijn ogen iets toen de kater geen aanstalten maakte om te vertrekken. 'Oh het spijt me hoogheid' miauwde hij sarcastisch. 'Het is een eer dat u een gesprek met mij wilt aangaan, maar ik zou het prefereren als u nu zou oprotten' voegde hij er snauwend aan toe. Hij rolde met zijn ogen toen de andere een staarwedstrijd begon. 'Ik weet dat ik knap ben.' Hij knipoogde flirterig. 'En de naam is Draco, aangenaam.' Hij had bijna de neiging om zijn poot uit te steken, zo beleefd en irritant was dit gesprek
Hij zei het woordje hoogheid. Sarcastisch, maar toch, het liet Deathbite een momentje stralen. Hij zou dolgraag altijd zo willen worden aangesproken. "Hmm, Draco..." Leuke naam, maar goed, het babbelen wordt een beetje saai, eigenlijk, jij wordt een beetje saai." Sloom draaide Deathbite zich om om weg te wandelen, maar hij vergat zijn halve konijn, dus draaide hij zich om, ietsje sneller om het weg te grissen, maar dacht plotseling aan iets vele beters. Hij sprong op Draco af en zette zijn tanden in de voorpoot van Draco en schudde zo hard hij kon met zijn kop, om de wonde te vergroten. Zijn verrassingsaanval had goed gewerkt, want Draco reageerde niet meteen op zijn volmaakte sprong, en ten slotte, zijn eigen aanval bleef tot het moment ervoor ook voor hem een verrassing.
Verbaasd keek hij naar de kater, was hij nou trots vanwege een sarcastische opmerking? Dan werd hij niet heel vaak gecomplimenteerd. 'Yeah, jij maakt iedereen hier saai met je-' Hij voelde scherpe tanden in zijn voorpoot boren, wat? Het duurde even voordat hij doorhad wat er precies gebeurde. Meteen hief hij zijn andere poot op en zette zijn klauwen in het oor van de kater. Hij draaide zijn lichaam onhandig om zijn poot los te maken en viel toen met ontblootte tanden aan.
Diep vanbinnen lachte Deathbite, de kat had echt niets door, zelfs toen hij naar Draco toesprong praatte hij nog verder. Toen hij het eindelijk doorhad zette Draco zijn klauw in zijn oor en draaide met zijn poot - niet alleen zijn poot, maar het zag er wel klungelachtig uit- zodat Death werd gedwongen los te laten. Toen hij terug opkeek sprong Draco op hem af. In plaats van te ontwijken stormde Deathbite naar voren, in de tegenaanval, maar vlak voor Draco's neus dook hij naar onder, draaide zich om en krabde in zijn buik en terwijl de kater afremde stak hij zijn tanden nogmaals in zijn poot, alleen deze keer in zijn achterpoot, aan de hiel.
Dit keer was hij op tijd om de klauwen van de kater te ontwijken waardoor hij alleen wat krassen op zijn buik opliep. Grommend schoot hij opnieuw naar voren en richtte dit keer op de flank. Zonder te kijken of hij de kater inderdaad had geraakt zwenkte hij alweer naar rechts voor een nieuwe aanval. Dit keer zou hij opletten en zich niet zomaar laten aanvallen. Hij hapte naar de voorpoten van Deathbite -Draco herinnerde zijn naam eindelijk- en liet zijn tanden in de vacht zinken.
Deathbite schreeuwde het uit toen Draco hem diep in zijn flank beet. Hij klauwde met zijn achterpoten en tackelde Draco door zijn beide achterpoten onder hem vandaan te halen. Hij sprong op en liep snel naar Draco toe, zonder dat hij een kans had recht te komen en zette zijn tanden in zijn nek, zo werd hij wel gedwongen om op te geven. Deathbite scheurde een stuk nekvel af en joelde het uit, het voelde fantastisch om al dat bloed te zien vloeien.
Hij had maar weinig aan zijn moment van succes omdat hij meteen daarna op de grond werd gegooid. Draco spuugde snel het bloed uit zijn mond voordat hij een poging deed om overeind te komen. Hij gromde toen scherpe tanden zich in zijn nek boorde. Warm bloed stroomde uit zijn wonden kleurde zijn witte vacht. Hij sloeg een kreet van protest toen een stuk van zijn vel eraf werd gescheurd. Hij klauwde met zijn poten naar de buik van de kat en liet ze er diep in boren. Hij zou het niet zomaar opgeven.
Deathbite voelde de klauwen diep zijn huid in gaan, maar hij merkte het nauwelijks. Hij was zo gefocust op het gevecht, op die rotdoorzetter van een Draco en op het stukje vel dat op de grond lag. Dat werd een mooi aandenken, al bleef het niet lang bestaan, die 5 vierkante centimeter witte vacht met vlees. Hij gromde en sprong de lucht in om die klauwen zijn buik uit te krijgen, wat lukte, en hij draaide zich om, klaar voor de volgende aanval.
Hij voelde hoe het gewicht van hem afging en krabbelde snel overeind. De wond in zijn steekte en hij schudde geïrriteerd met zijn kop. Met al zijn kracht sprong hij weer op de kater, zijn nagels gebruikend om stukken vel open te halen al bleef de pijn van zij nek hem afleiden. Hij hoopte maar dat dit genoeg was om Deathbite te verslaan zodat de kittypet weer naar zijn armzalige hol kon. Anders zou hij dit gevecht niet kunnen winnen.
Ooh, die kat was dom. Hij sprong recht op Deathbite af, die klaarstond voor zijn aanval. Soepel ontweek hij zijn klauwen en hij sprong op Draco's rug, zijn klauwen stevig in zijn rug geboord en hij bet vlak naast het afgescheurde stuk nek, met zijn onderste tanden nog net op het velloze stuk nek. Deathbite genoot ervan, hij had ook wel diepe wondes, maar Draco had veel ernstige wondes, het was een soort drug om er naar te kijken. Naar zijn aandenkens aan Draco. En dat kleine stuk huid, dat ging een litteken worden.
Hij werd op de grond gedrukt en voelde de nagels in zijn rug boren. Ondanks zijn kreet voelde hij geen echte pijn. Meer het vage gevoel van teveel gevoelens op hetzelfde moment. Ookal was het tegen de regels om mede clankatten te vermoorden zag hij Deathbite er nog best voor aan om het alsnog te doen. De enige optie die hij nog over had was opgeven. Met een woedende grom deed hij een laatste poging om zich om te keren.
Met grote passen liep ze weer door de Twolegplace, haar oren gewoonlijk in haar nek geplakt en haar staart zwiepend in de lucht. haar nagels kraste bij elke stap, op de harde ondergrond. de geur van kat stroomde haar neus in toen ze lucht snoof, kittypet! met een valse lach liep ze veder en volgde de geur. al snel was haar blik op een rode kater gericht, ze dook ineen. poot voor poot sloop ze op het beest af, met haar nagels uitgeklapt sprong ze boven op het beest. de angstgeur van de kater stroomde in haar neus, en de angstkreet klonk heerlijk in haar oren. ze drukte diep haar nagels in zijn schouders, en plante haar tanden in zijn nek. met een harde ruk aan zijn nekvel hoorde ze de kater gorgelen, de halsband was strak om zijn keel geslagen. harder en harder begon ze aan de halsband ze rukken, de kittypet sloeg wild omzich heen maar na een tijd lag het roerloos op de grond. bloed stroomde uit zijn mond en schouders, nu pas beet ze de halsband door midden. met een lach op haar gezicht trapte ze tegen de dode lichaam aan, hij was dood. het bloed kleefde op haar vacht, en gaf haar steeds meer aderlinie. trots liet ze de lichaam achter en trippelde door, het geluid van katten trok weer haar aandacht. blijkbaar waren ze in gevecht want ze rook weer een verse bloed geur, met een valse glimlach liep ze naar de bron van geluid. al snel kwam en witte kater in gevecht met een tabby kater, zou ze zich vermengen in het gevecht? nee.. ze wou zich omdraaien toen de geur haar nog duidelijker werd, met een ruk draaide ze zich weer om en keek nu goed naar de twee katers. de witte pluizen bal kwam haar nu bekend voor, het was Draco! en blijkbaar was hij een het verliezen, boos grauwde ze naar de tabby kater en rende op hem af. hard beukte ze tegen de kat op zodat Draco vrij kwam. meteen sprong ze op boorde haar nagels diep in zijn schouders, met haar achterpoten bewerkte ze zijn rug, en wild hapte ze naar de zijn nek.
{Broken weet niet dat het Deathbite is, hihi.. ^^} sorry dat ik in jullie topic spring x3
Deathbite hoorde Draco schreeuwen, zou dit zijn overwinning zijn? De kater probeerde zich onder hem vandaan te wurmen, wat niet lukte, tot Deathbite van opzij tegen de grond werd geduwt, razend stond hij op, klaar om op de kat af te springen... Toen zag hij het. "Brokenfeeling!", riep hij verbaast uit. "W... waarom duw jij mij nu?" Zijn woede ging over in verbazing. Waarom viel ze hem nu toch aan zonder reden? Hij was Draco al helemaal vergeten.
boos hapte ze naar zijn keel toe, maar toen de kater haar naam uitsprak liet ze los. "W... waarom duw jij mij nu?" ze lied zich van zijn rug glijden n staarde hem aan, was het? ja hij was het! "Deathbite!" snorde ze, en liep naar hem toe. ze gaf hem een kopje over zij schouder als excuses , "Ik herkende je niet" mauwde ze, en liep weer een paar stappen naar achteren zodat ze haar blik weer op hem kon rusten, "Het spijt me" vervolgde ze, het was niet de bedoeling hem pijn te doen. tenminste eerst wel maar nu herkende ze hem weer. en liep weer even naar Draco en bekeek zijn wonden, die heeft een paar pijnlijke wonden opgelopen.
{Brokenfeeling}
~Theme & ...::
~Other::
~Broken Art::
Draco
Member
Kaiden 1966 Actief We are outgunned
Outmanned
Outnumbered
Outplanned
Te verbaasd om overeind te komen bleef hij daar liggen. Het duurde even voordat de situatie volledig tot hem doordrong. 'Jullie kennen elkaar?!' Hij besefte dat het misschien niet zo indrukwekkend klonk vanaf de grond. Snel hees hij zichzelf overeind en probeerde de pijn te negeren. 'Wow, ik dacht dat je aardig was.' Hij lachte bitter. 'Blijkbaar zijn mijn inschattingsskills niet al te best meer' spuugde hij in het gezicht van Broken. Met een kreun draaide hij zich om en begon weg te lopen, ze mochten een goed excuus gaan bedenken om hem terug te krijgen.
"Jullie kennen elkaar?!", hoorde Death opeens. Hij keek opzij en ja, die rotkat kag nogop de grond te creperen. "Ugh dat is waar, jij bent er nog.", spuugde hij naar Draco, en vooral het woord 'jij'. 'Wow, ik dacht dat je aardig was. Blijkbaar zijn mijn inschattingsskills niet al te best meer' Death zag hoe vernietigend Draco naar Broken keek, wat hem nog slechtgezinder op hem maakte, en hoe hij wegliep. Snel sprong hij achter hem aan, op zijn rug met zijn klauwen in beide flanken en fluisterde dreigend: "Zo praat je niet over Broken!" Woedend liet hij los en wandelde terug naar de mooie poes, wel nog steeds goed oplettend op Draco.
"jullie kennen elkaar?!" ze draaide haar kop en zag hoe Draco zich snel ophees, ze knikte op zijn antwoord. Wow, ik dacht dat je aardig was.' vervolgde hij, met ene vragens gezicht keek ze hem aan. Wat bedoelde hij? Ze had hem net nog geholpen! 'Blijkbaar zijn mijn inschattingsskills niet al te best meer' mauwde niet op een bepaalt vriendelijke manier en draaide zich om en liep weh, ze wou achter hem aan rennen om te vragen wat er aan de hand was maar Death pakte hem al aan. Ze zag hij de kater weer op hem sprong en iets tegen hem zei, daarna liep hij weer op haar af. Ze likte even zijn wang en keek een beetje somber naar de witte kater, "ik snap het niet.. Wat heb ik fout gedaan?" mahwde verwarrend en keek Deathbite aan.
Onderwerp: Invincible 
do 3 sep 2015 - 7:37
