[Moon's place] Run around the roses.. dance to the moon..

Don't think i'm weak because i'm a kittypet.
I can be stronger and faster than you.
Just wait, and i'll fight.
Just wait, and you'll run.

De jonge kater geeuwde en opende zijn ogen. Weer een nieuwe dag, weer een nieuw avontuur. Gisteren had hij Redflower ontmoet, ook een leuke poes. Kort grijnsde hij, waarna hij nog even zijn poot tegen het kussen van Draco - die naar zijn werk was gegaan - aandrukte. Daarna stond hij op en schudde zich uit. Spinnend sprong hij van het bed af. Meteen liep hij naar het bakje met water, Waaraan hij begon te dronken. Heerlijk bronwater, of ja, Eerlijk gezegd kraanwater. Maar dat kwam ook uit een bron, Of niet? Ach ja, Wat maakte het ook uit. Toen hij eindelijk was uitgedronken ging hij naar buiten. De zon was amper opgekomen en de vogels floten al in de bomen. Er hingen enkele roodachtige wolken aan de hemel, Hij grijnsde, dat kwam door de opkomende zon - wist hij -. Hij stapte de tuin uit en liep regelrecht naar het bos. Bij de tweebeenplaatsen liep hij niet vaak rond, Hier was gewoon niks te doen. Hij besloot gewoon in het bos te gaan rondhangen, een beetje kijken wat er te doen was, En anders gewoon naar zijn territorium te gaan. Hij liep, en liep. Het bos werd steeds dichterbij, En de bomen werden steeds hoger. Hij was nu midden in het rogue gebied, Plots rook hij een geur, Een geur van markering. Hij ging zitten en grijnsde bij het zien van het nieuwe territorium van een andere kat. Hij ging eens een kijkje nemen. Stil liep hij de grens over, even geeuwde hij, nog steeds moe van de weinige slaap die hij gehad had. Hij keek rond en zag een kleine kitten het gebied markeren. "Hey!" Sprak hij kalm uit, terwijl hij zich nu voledig omdraaide naar de kitten. "Sorry, Is dit jouw territorium?" Hij keek de kitten aan, Ditmaal vragend. Het was een kitten, en misschien waren er zelfs ouders bij. En die konden nogal snel aanvallen als je te dicht bij hun dochters of zonen kwam. Hij grijnsde kort, Dat was hem wel eens gebeurd. Wou hij een kitten redden werd hij aangevallen, en bijna vermoord. Stomme ouders, Gelukkig had die kitten wel een goed hart, en had die kitten geroepen dat ze hem niks aan mochten doen. Toen was hij nog jong, Heel jong. Toen was hij iets van 6 manen. Als hij in een clan had gezeten was hij toen apprentice geweest, maar hij zat gelukkig niet in een clan. Hij wou liever poesiepoes zijn. Okal was hij een nogal wilde poesiepoes, die veel van een rogue af had. HIj kon een rogue worden, dat makkelijk. Maar hij hield van Draco, zijn baasje. Hij kon die man toch niet zomaar achterlaten? Nee, Dat kon hij niet. Die man had hem nodig, Heel erg nodig. De laatste tijd was Draco trouwens verliefd, Op een vrouw, een beeldschone vrouw. Kort grinnikte hij, Het was een leuk stelletje, dat wel. Hij stapte naar de kit en ging een eindje van de kit af zitten. "Mooi territorium" Hij keek even rond. En grijnsde kort, Okal was het veel te klein voor een volwassen kat, Dit was een goed territorium voor een kitten. Maar de zijne zou nog veiliger zijn voor zo'n kitten. Hij knikte kort naar de kitten. "Voordat je het gaat vragen; Ik ben nature" Stelde hij zichzelf voor. "Hopelijk heb je niks tegen poesiepoezen" Hij grinnikte en sloot even zijn ogen, kort snorde hij. Hij was vriendelijk, Hij vocht enkel met katten die hem aankonden, Niet met jonkies die hem onmogelijk aankonden. Hij keek de jonge kat aan. Okal leek het erop dat deze geen ouders had, toch was hij voorzichtig. "Waar zijn je ouders, meid?" Hij keek de jonge poes aan, en liet een vriendelijke glimlach zien. "Je vind het toch niet erg dat ik hier even ben hé?" Hij keek de poes aan, Vragend. Hij ging wel weg als zij dat graag wou. Behalve als ze het naar hem schreeuwde, dan bleef hij koppig zitten. Ook een kitten mocht niet tegen hem schreeuwen, hoe jong deze ook was. Hij kon nogal koppig zijn als je niet aardig tegen hem deed. Hij keek het poesje aan, wachtend op haar antwoord. "Nu ik mij heb voorgestelt..wie ben jij?" Hij keek de jonge poes aan, Nieuwschierig naar haar naam. "Of heb je soms geen naam" Hij keek de poes aan en grinnikte even plagerig. Een beetje plagen daar kon iedereen toch wel tegen, toch? Kalm keek hij de jonge kat voor hem aan, Geduldig luisterde hij naar de geluiden van de natuur om hem heen. Kort sloot hij zijn ogen, terwijl hij genoot.

But i'll always be a kittypet.

Don't think i'm weak because i'm a kittypet.
I can be stronger and faster than you.
Just wait, and i'll fight.
Just wait, and you'll run.

Kalm bleef hij zitten, onbewegelijk keek hij naar de reactie van de jonge poes. Hij knikte kort. "Ik weet heus wel dat dit jouw territorium is," Sprak hij kalm uit, hij zag gewoon in haar ogen dat ze bang was, Maar dat niet wou laten zien. Kort boog hij zijn hoofd en keek naar de grond, daarna keek hij terug naar de poes - die zich ondertussen had voorgestelt -. "Wees niet bang voor mij, moon. Ik ben geen bloodclankat, als je dat denkt. Ik ben een kat, die bij mensen woont." Hij keek de jonge poes aan. "Ik doe je echt niks aan, Het is voor lafaards om iemand die veel jonger dan hen is aan te vallen." Hij ging liggen om te laten zien dat hij echt niks van plan was. "Relax toch," Als de poes hem niet vertrouwde, kon je recht in zijn groene ogen kijken, die altijd wel de waarheid spraken. Hij keek de poes aan, Heel erg kalm en rustig. "Ik kwam hier enkel omdat ik gewoon door het bos wandelde, en plots jouw geur rook. Van nieuwschierigheid kom ik hier. Ben jij dan nooit nieuwschierig naar wat er hier is? Of wat niet?." Een vriendelijke glimlach verscheen op zijn gezicht. Als de poes echt dacht dat hij haar aan ging vallen, dan had ze het fout. Hij kon jonge katten niet aanvallen, Dat was gewoon laf. Hij ging weer zitten en trok even met zijn oren. "Had je dan een andere kat dan mij verwacht ofzo?" Hij grinnikte kort en sloot zijn ogen. De natuur kalmeerde hem, Vandaar ook zijn naam. Hij grijnsde kort, Ja, zijn naam was Nature. Iets om trots op te zijn. Hij was niet zoals al die andere poesiepoezen uit zijn straat. Hij was niet zoals Dirk, Die ene kat die erg lui was en niks meer deed. Hij was niet zoals Prince, Die kat die niks aandurfde enoveral bang voor was. Hij was anders dan hun, En dat wist hij zeker, Draco wist dat ook. Vandaar dat hij telkens naar buiten mocht, Het bos was alles voor hem, Alles! Toch zou hij voor altijd trouw blijven aan Draco, zijn tweebeen oftewel; Baasje. Hij hield van Draco, En draco van hem. Samen waren ze veiliger dan ooit. Hij opende zijn ogen weer en snoof even in de lucht. Hij rook de geur van dode prooi, voedsel. Maar stond niet op of liep niet weg. Hij bleef zitten, Wachtend op de woorden van de kitten. Wachtend op hoe de kitten zou reageren. Hij keek even om zich heen. Hij zage een boomstronk, waar deze poes zeker in sliep. Hij grijnsde kort, en knikte even naar de poes. "En een tip; Wees niet bang, Laat niet zien dat je bang bent. Ga rechtop staan, Houdt je staart hoog in de lucht, en kijk de persoon recht aan, zonder enige angst in je ogen." Hij keek de poes aan en een glimlach verscheen op zijn gezicht. Dat had hij vroeger in ieder geval gedaan toen er grote katten voor hem stonden, ze deden hem tenminste niks aan toen. Hij knikte naar de poes, En ging weer liggen. "En relax je gewoon, Ik doe je écht niks." HIj keek de poes recht in zijn ogen. zijn lichaamstaal sprak nooit ehct de waarheid, Ditkeer wel. Maar als je diep in zijn ogen keek kon je zien dat hij nu de waarheid sprak.

But i'll always be a kittypet.