Its time (Ripa)

Ripa liep over het kamp heen, zijn ogen tuurde over het veld. Vele katten waren op weg alleen zou hij moeten zoeken naar Brat, ze was aardig en lief of leek het maar zo. Ze was de laatste tijd minder in het kamp, hij zocht haar oranje vacht. Hij had zijn oren gespitst, hij merkte de stem op van zijn vriendin. Hij draaide zich om en zag Brat daar staan, 'Zo zo en daar hebben we Pipa' Grapte ze. Hij glimlachte naar haar en zwiepte vrolijk met zijn staart, hij trippelde langzaam naar haar toe en keek naar haar blauwen ogen. Ze ging zitten, hij ook. Hij wist dat Brat hem zou helpen en andersom ook, alleen kon hij weinig doen. Hij had het vaak te druk, Claw, Yu en Zira volgen was op sommige punten moeilijk helemaal Claw en Zira. Hij keek haar aan in haar blauwen ogen, "maar Sneeuwpop hoe is het?" Vroeg hij met de herinnering aan wat ze hadden meegemaakt. Ze hadden de ontploffende sterren gezien en in een fontein gespeeld, het klonk namelijk best wel vreemd. Twee oudere Members die zich gedragen als Young ones. Hij wiebelde met zijn oor, hij sloeg zijn staart beschermend om haar heen. "Nog katten ontmoet?" Vroeg hij waarna hij zijn kopje vragend schuin zetten. Hij gaf haar een liefkozende lik over haar neus heen, even kijken wat zij in haar tijd gedaan heeft. Haar ogen waren prachtig, hij had haar namelijk niet echt vaak meer gezien. Hij gaf haar een duwtje, ze zou hem helpen met vechttechnieken te leren. Zo kon hij misschien Zira ooit verslaan, hij keek naar de lucht. Wat als hij nu vanaf nu zou falen, alles zou falen.

"maar Sneeuwpop hoe is het?" Vroeg hij de poes begon te grinniken ze dacht meteen weer terug aan het uistapje naar het park ' Die ontploffende dingen waren echt mooi' brat knikte dat wilden ze wel vaker doen Ripa was zo leuk ze voelden zich echt goed bij hem hij sloeg zijn staart beschermend om haar heen. "Nog katten ontmoet?" Vroeg hij waarna hij zijn kopje vragend schuin zetten. Hij gaf haar een liefkozende lik over haar neus heen, Haar lachende houding verdween in een afstandelijke ze stond op en deed een stap achter uit ' Ripa' maiwude ze zachtjes ' Ik heb inderdaad iemand ontmoet' vervolgde ze langzaam ze keek de bruine kater met grote ogen aan ' Het spijt me' kwam er moeilijk uit, Waarom was dit alles zo moeilijk?

Ripa glimlachten naar Brat, hij zwiepte vrolijk met zijn staart. Ze grinnikte op zijn grap, zelf moest hij er door ook lachen. Alleen ze begon na dat hij iets had gevraagd gelijk afstand te nemen, hij keek verdacht op. Wat was er met haar aan de hand, hij zetten zijn kopje vragend. Ze deed een stap achteruit als of hij een monster was, hij zelf deed het ook. 'Ripa' miauwde ze zachtjes, hij keek haar serieus aan. Zijn blik was gelijk veranderd, 'Ik heb inderdaad iemand ontmoet' vervolgde ze. Een glimlach verscheen, dus ze had meer vrienden. Zijn staart zwiepte vrolijk in de lucht, "fijn voor je, dan heb je toch meerdere vrienden dan 1?" Lachten hij. Hij dook spelend naar haar toe, en kwispelde even alleen toen haar gezicht betrok. 'Het spijt me' Zei ze daarna, zijn gezicht verviel. Wat bedoelde ze daar mee, dat ze maar 1 vriend kon hebben? Dat ze hem niet meer als vriend wilde? Hij wiebelde met zijn oor, een vragende blik worp hij toe. Hij keek haar aan en ging zitten, hij werd stil helemaal na dat er was gebeurd. Hij opende verwarrend zijn mond, hij legde zijn oren in zijn nek. Even zocht hij naar antwoorden in zijn hoofd, naar woorden. Had Brat tegen hem gelogen? Wilde Brat dan niet dat hij er was. "Hoe bedoel je, wil je me dan niet meer? Wil je niet meer dat we vrienden zijn?" Vroeg hij, zijn ogen tuurde verward in het rond en haar aan. Hij zetten zijn oren weer overeind en zetten een stap naar haar toe, steeds meer. Hij schudden verward zijn kop en zwiepte met zijn staart, langzaam begon het te regenen.

"fijn voor je, dan heb je toch meerdere vrienden dan 1?" Lachten hij. de rode poes keek snel naar haar poten wat moest ze hier op zeggen? . 'Het spijt me' Zei maar met grote ogen keek ze de kater aan Hij wiebelde met zijn oor, een vragende blik worp hij toe. Hij keek haar aan en ging zitten, er ging een koude rilling door haar heen, wat moest ze nou? ze was zwanger van hurricane maar op een of andere manier kon ze hem niet uit haar hoofd zetten het was net zo van dat Ripa in haar hoofd vast geplakt zat "Hoe bedoel je, wil je me dan niet meer? Wil je niet meer dat we vrienden zijn?" Vroeg hij, zijn ogen tuurde verward in het rond en haar aan. Hij zetten zijn oren weer overeind en zetten een stap naar haar toe, steeds meer. Hij schudden verward zijn kop en zwiepte met zijn staart, langzaam begon het te regenen, zwijgend sloeg ze haar staart om hem heen langzaam kwam ze met haar kop naar die van hem toe ' Ripa' sprak ze rustig ze legde haar poot op die van hem, opeens werd alles duidelijk hier had ze haar stemmen noet voor nodig dit kon ze zelf ' I need to tell you something' vervolgde ze 'I love you' kwam er vorvolgens vloeiend uit, even schrok de poes zelf van haar worden ze kon het zelf nog steeds niet geloven ze dacht altijd dat ze van Hurricane hield maar het bleek dar Ripa ook haar hart had gestolen, de poes gaf de kater een lick over zijn wang heen en keek hem met een liefe blik aan wachtend op zijn reactie.

Ripa staarde naar Brat, verward. Hij was te min, ze wilde hem vast niet meer. Hij keek naar de grond, zijn staart zakten naar de grond helemaal toen Brat haar mond open deed. Ze sloeg haar staart om hem heen, hij zou nu vermoord kunnen worden. Ze bracht haar prachtige hoofd naar hem toe en legde haar poot op de zijne, het voelde fijn. Ergens voelde hij veiligheid, hij wist dat Zira hem zou straffen en dat zou Brat moeten doen of niet. Hij had zijn ogen gesloten en de dodelijke rust bleef hangen, ze zou hem vermoorden. Ze zou haar klauw naar hem uit kunnen halen, ze zou hem de kop kunnen omdraaien. 'Ripa' sprak ze rustig, hij opende zijn ogen en keek haar aan. Doe het dan, ik ben nu helemaal al kapot. Ging door zijn hoofd, hij was alleen. Hij kneep zijn ogen dicht en kon het wel uit schreeuwen, hij kon zichzelf beter vermoorden. Hij kon het wachten niet eens meer aan, het wachten was te pijnlijk. 'I need to tell you something' vervolgde Brat hem, hij staarde haar aan. Nog steeds verward een beetje verraden, hij keek haar prachtige blauwen ogen aan. 'I love you' Zei ze daarna, zijn ogen begonnen wijd open te staan. Van schrik, wat was liefde. Wat was houden van? Verward keek hij haar aan, een glimlach ontstond van opluchting en blijdschap. Hij kreeg een liefdevolle lik over zijn lichaam heen, wat was houden van. Wat moest hij zeggen, hij bleef stil. Hij bleef in stilte hangen, was dit wat hij verlangde. Zijn hart begon te kloppen en er leken vlinders door zijn buik heen te vliegen, zijn lichaam leek te ontploffen. Verward keek hij haar aan en drukte zijn neus tegen de haren aan, het voelde zo fijn als of de wereld nu alleen van hun was. Als of hij eindelijk verlost was van Claws diensten, dat hij niks meer hoefde te doen. Het stilte moment, hij voelde zich zo geweldig als of hij alles kon lossen wat er vast in hem zat. Hij was ook verliefd op haar, anders voelde het niet zo. "Ik..." Sprak hij serieus, alleen toch. Wat ze zei, ze had al een ander. Hij schudden zijn kop en gaf haar een duwtje om direct daarna op haar te springen en te beginnen met stoeien, hij likten haar en probeerde haar vrolijk tegen de grond aan te drukken. "Natuurlijk hou ik ook van je!" Schreeuwde hij uit, hij had een grote glimlach op. Het voelde als of hij weer leefden, het voelde weer als of al zijn kracht terug kwam. Hij voelde zich weer blij net zo als die ontploffende dingen, hij wreef met zijn neus tegen de haren aan. De regen leek uit de lucht te vallen als pijpenstelen, ze waren helemaal doorweekt en overal lag modder. Hij rolde even in de modder, zijn hele vacht was nat en de modder maakten hem enorm bruin.

zijn ogen begonnen wijd open te staan Van schrik, even keek brat hem nerveus aan wat als hij haar niet leuk vond? what als hij haar afwees? wat dan? Verward keek hij haar aan, een glimlach ontstond van opluchting en blijdschap. Hij kreeg een liefdevolle lik over zijn lichaam heen, wat was houden van. Wat moest hij zeggen, hij bleef stil. Hij bleef in stilte hangen, al snel had de rode poes in de gaten dat het goed zat een glimlach vormde zich zonder moeite op de kattin's gelaat ze was hurricane helemaal vergeten de enige waar ze nu aan dacht was ripa,Verward keek hij haar aan en drukte zijn neus tegen de haren aan, lachend gaf brat een likje over zijn zwarte neusje alles voelden zo goed als of dit voorbestemd was even geen stemmen of rotgevoelens alleen maar liefde "Ik..." Sprak hij serieus zwijgend keek ze hem aan maar voordat ze haar bek kon open doen schudden hij met zijn kop en gaf haar een duwtje om direct daarna op haar te springen en te beginnen met stoeien, hij likten haar en probeerde haar vrolijk tegen de grond aan te drukken. "Natuurlijk hou ik ook van je!" Schreeuwde hij uit, hij had een grote glimlach op. de poes braste in lachen uit ze was zo opgelucht het voelden als of een last van haar schouders af viel, al snel kwam het met bakken uit de hemel al was dat niet belangrijk echter werd haar rode vacht ook half bruine van alle modder ' You made me the happiest cat Ripa' lachde ze terwijl ze voor over boog met haar kop hem hem een lick over zijn wang gaf.

Ripa lachten en zag hoe Brat nerveus werd van dat hij het lekker lang uitstelden, ook zij barsten van het lachen uit en ze zaten helemaal onder de modder. Hij plofte naast haar neer zodat er een golf modder over Brat heen kwam, hij keek haar aan en had zijn neus tegen de haren aan gedrukt. Het voelde zo goed naast haar, het voelde zo fijn en veilig. Hij gooide naar haar modder, de regen maakten hun vies. Alleen was dat juist leuk, het bracht het moment juist op. Het moment waar hij zo lang naar verlangden, het moment waarop hij hoopten. 'You made me the happiest cat Ripa' Zei ze vrolijk en blij, ze boog naar hem toe en gaf hem een lik over zijn wang. Hij gaf haar een liefde volle lik terug om net dat stukje modder van haar lichaam af te lebberen, hij wiebelde vrolijk met zijn oren. Hij ging recht overeind staan om Brat van de grond af te rapen, hij lachten. Hij voelde zich goed, vrolijk en blij. Zijn hart ging te keer bij haar en zijn lichaam voelde koud maar zelf had hij het bloed heet, ook zat hij helemaal onder de modder wat om de zoveel tijd weg werd gespoeld. Hij wilde daarna proberen om haar weer terug in de modder te duwen, dit was echt wat ze op dit moment deden. Hij had haar echt ontmoet toen ze samen de ontploffende sterren keken en nu staarde ze in de modder, modder happen maar ze moesten het moment van hun leven hebben. "Astublaft jong vrouwen." Sprak hij waarna hij modder ook uit zijn mond bleef hangen, jup hij was weer smexy vandaag.

. Hij plofte naast haar neer zodat er een golf modder over Brat heen kwam, hij keek haar aan en had zijn neus tegen de haren aan De poes begon te lachen en legde haar staart om hem heen, opeens voelde ze een pijnlijke steek in haar maag de poes shoot overeind om vervolgens weer op de modder te vallen, stomme zwangerheid ook opeens voelden ze een liefde volle lick terug de poes gaf hem een por en begon te lachen ze was hurricane helemaal vergeten het ging nu om ripa en haar Hij wilde daarna proberen om haar weer terug in de modder te duwen, de poes stond op en ontweek de katers duw in de hop dat hij in de modder zou vallen . "Astublaft jong vrouwen." Sprak hij waarna hij modder ook uit zijn mond bleef hangen de poes gooide weer wat modder naar hem en begon hard te lachen ' Oh dankje heer ripa'

Ripa lachten en voelde de harde por van zijn liefde, hopelijk verraden ze hem niet. Hij wist dat ze dat nooit zou doen, Brat was namelijk de grappigste, aardigste en liefdevolle kattin die hij kende. Ze ontweek zijn duw aanval waardoor hij recht in de modder viel, zijn hele gezicht zat helemaal onder de modder. 'Oh dankje heer ripa' Zei ze waarna ze zich helemaal kapot lachten, hij draaide zich om waardoor hij met zijn rug in de modder lag. Een grote grimas sierde zijn lippen, hij begon met zijn poten te spartelen. "Kijk een modder engel." Lachten hij, alleen zag hij dat Brat last kreeg van haar buik. Een enorme last, geschokt kwam hij overeind en keek haar aan. Zijn hoofd draaide hij vragend naar haar toe, bezorgd keek hij haar aan. "Is er iets?" Vroeg hij waarna hij een liefdevolle lik over haar oor heen haalde, hij wachten op haar antwoord. Alleen voordat kreeg hij al weer een modderbal in zijn gezicht, hij gleed uit en landde weer in zijn modder engel. Even was de stood wel pijnlijk maar in plaats van te klagen, lachten hij het vol op uit. Brat was vast ook even vies geworden, nog steeds regende het. Hij staarde naar de lucht, waarna hij weer overeind stond. Het was wel moeilijk om te blijven staan, het was erg glad. Een grijnsje verscheen waardoor hij naar Brats staart toe sprong om er vervolgens speels op te knabbelen, door de modder gleed hij iets verder dan dat hij gedacht had. "Hey Modderschat kom je er ook nog bij?" Grapte hij toen hij helemaal bezweken was door de modder, het leek wel op een modder bad. Hij wierp wat modder op haar af, hij wilde gewoon dat ze vrolijk was. Dat was het enige wat hij wilde zien, een glimlach die op haar gezicht kleurden. Haar lach en haar prachtige blauwen ogen, misschien zat ze wel onder de modder maar van binnen was ze mooi. Hij wilde haar blij zien en zal daar ook alles voor doen, hij begon zachtjes haar buikje te likken. Misschien was ze iets dikker dan normaal maar ze bleef zo mooi hoe ze was, hij grappen, haar lach. Dit alles zou hij nooit uit zijn kop kunnen zetten, hij wiebelde met zijn oor.

De rode poes begon alleen nog harder te lachen toen hij in de modder viel Een grote grimas sierde zijn lippen, hij begon met zijn poten te spartelen. "Kijk een modder engel." Lachten hij, voordat ze haar bek kon openen doen ging er een pijnlijke steek door haar buik heen brat maakte een raar geluidje en ging in de modder zitten, Het zou niet lang meer duren voor dat de kitten's geboren worden, snel schudde de poes haar kop gewoon door heen bijten ze keek op alleen om te zien dat ripa met een geschrokken blik naar haar toe kwam "Is er iets?" Vroeg hij waarna hij een liefdevolle lik over haar oor heen haalde,zwijgend keek de poes de ander kant op moest ze hem het vertelen? ' Hij komt er achter' de poes zuchte zachtjes das waar ' Hij laat je achter als hij hoort dat de kittens van hurricane zijn' de poes keek naar haar poten misshien was het beter om te vertellen dat het zijn kittens waren dan moest hij er wel voor zorgen toch? opeens schoot haar hand naar een hoopje modder en gooide het naar kater hij gleed uit en landde weer naast haar modder gspoot over haar heen ' Zo ik heb je gered' klonk een stem de poes zuchte en keek weer naar Ripa lachten hij het vol op uit de poes begon te grinniken en gaf hem nog een por ' Door al die modder lijk ik nu ook wel op een bruine tabby' lachte ze, Hij staarde naar de lucht, waarna hij weer overeind stond, het was moeilijk te blijven staan zelfs voor haar zo glad was het opeens voelde de poes geknabbel op haar staart ze keek om en zag de ripa als een kitten met haar staart zat ze spelen ze begon te grinniken Hey Modderschat kom je er ook nog bij?" Grapte hij toen hij helemaal bezweken was door de modder, Brat lachde en een deed een stap naar voren maar door de gladheid gleed ze ook uit en veil ze op haar zij ' En ik dacht dat ik je wat vecht teknieken ging leren' grapte ze ' Al is een modder gevecht nog leuker' klonk het vervolgens hij begon zachtjes haar buikje te likken de poes lachte nerveus en ging weer staan ' Dus hey ik vraag me af hoe gaat het met je?' vroeg ze uit nerveusheid al deed ze haar best om dat verbergen.

Ripa keek de kattin vol bezorgdheid aan, ze leek pijn te lijden maar ze leek niet te antwoorden. Ze lagen beiden in de modder, hij zag hoe Brat uit gleed. Hij probeerde onder haar te glijden om haar val op te vangen, hij wilde niet dat ze nog meer pijn kreeg. Hij lachten en rolde even een stuk dichter naar de kattin toe, zodat hun natte vachten in elkaar kwamen te zitten. 'Door al die modder lijk ik nu ook wel op een bruine tabby' lachte ze, gelukkig dat ze nog zo blij was. Hij lachten mee en voelde weer een duidelijke por van de kattin, hij gaf haar een modder lik over haar neusje heen. Hij wreef daarna zijn neusje tegen haar neusje aan, "nu lijk je op mij." Grapte hij. Hij was namelijk ook een bruine tabby dus ze hadden dan veel gemeen, hij keek haar aan. 'En ik dacht dat ik je wat vecht teknieken ging leren' vervolgde Brat, hij lachten. Nee, hij leerde veel meer van haar dan die stomme vecht technieken. Hij wilde haar gewoon blij zien en dat was ze ook, hij voelde zich vrolijk en blij. 'Al is een modder gevecht nog leuker' Zei ze, hij lachten mee. Hij sloot kort zijn ogen, en probeerde wat closer te gaan liggen. Alleen stond ze gelijk weer op, hij ging ook gelijk omhoog. 'Dus hey ik vraag me af hoe gaat het met je?' Vroeg ze ineens zo nerveus. Hij keek haar vragend aan, "gaat het wel Brat?" Vroeg hij daarna ter wel hij zijn kopje tegen de hare aan wreef. Zo werd ze minder ongerust, waarom was ze zo nerveus. Nu spookten vragen door zijn kop, steeds het zelfde liedje. "Met mij gaat het goed, heb misschien Zira aangevallen en tijdje geleden? Maar voor de rest goed." Begon hij eerlijk met een ondeugende glimlach. Hij wilde gewoon eerlijk zijn, dus hij moest wel ervoor sorry zeggen dat hij Brats zus had aangevallen. "Sorry dat ik Zira heb aangevallen, ik wilde iemand beschermen die ik vroeger gekend heb.." Zei hij en staarde naar de grond, hij wilde zijn herinneringen terug maar dat was bijna onmogelijk. Helemaal nu, hij sloot kort zijn ogen maar focusten zijn blik weer op Brat.

Voordat de poes het wist lagen zij en ripa samen in de modder, Ze voelden zich zo fijn naast hem zo vertrouwd als of ze elkaar al jaren kende , "nu lijk je op mij." Grapte hij. de poes gaf hem een por en begon te lachen het kon haar niet schelen of ze helemaal onder de modder zat als ripa het maar leuk vond dan was het goed 'En ik dacht dat ik je wat vecht teknieken ging leren' grapte ze hij lachten, al was dit natuurlijk veel leuker 'Al is een modder gevecht nog leuker' Zei ze, hij lachten mee. Hij sloot kort zijn ogen, en probeerde wat closer te gaan liggen, ze wilden haar staart omhem wikkelen maar een pijnlije steek vulden haar maag met een ruk stond ze op ' Je moet het hem vertellen' klonk een stem uit verneusheid vroeg ze hoe het met hem ging , "gaat het wel Brat?" Vroeg hij daarna ter wel hij zijn kopje tegen de hare aan wreef. de poes werd weer wat rustiger en ging zitten ze was enorm opgelucht toen ze de kater wee hoorde praten "Met mij gaat het goed, heb misschien Zira aangevallen en tijdje geleden? Maar voor de rest goed." Begon hij eerlijk met een ondeugende glimlach. de poes begon te grinniken ' Een nadeel aan bloodclan, Zira is commandant' grinnikte ze, "Sorry dat ik Zira heb aangevallen, ik wilde iemand beschermen die ik vroeger gekend heb.." Zei hij en staarde naar de grond, met een verbaasde blik keek ze hem aan ' Je moet wel oppassen he? maar je hoeft geen sorry te zeggen je hebt duidelijk een goede reden' brat kwam wat dichter bij en gaf hem een lickje ' Maar nu wil ik wat zeggen' ebegon ze zachtjes ' Ik ben zwanger' brat keek hem met grote ogen aan ' En ze zijn van jouw' floepte er opeens uit.

Hij keek naar de kattin, de modder droop van zijn vacht af. Hij gaf haar een paar likjes over haar zachte lieve wang heen, hopelijk zal ze hier beter van voelen. 'Een nadeel aan bloodclan, Zira is commandant' grinnikte ze, hij begon te lachen en gaf haar een duwtje. Weer voelde hij een por in zijn zij, misschien was het waar dat Zira erg was alleen ze kon heus wel aardig zijn toch? Hij legde zijn staart om haar heen en ging zitten, hopelijk ging ze ook zitten. 'Je moet wel oppassen he? maar je hoeft geen sorry te zeggen je hebt duidelijk een goede reden' Zei Brat waarna ze dichter bij hem kwam, zijn haren gingen in de hare. Het voelde best wel fijn, hij keek haar aan met een glimlach. Ze gaf hem een likje waarna een glimlach verscheen op zijn gezicht, hij gaf er een terug. Hij wilde gewoon dat zij blij was, ze betekende veel voor hem. Alleen ze deed haar mond open, 'Maar nu wil ik wat zeggen' begon ze zachtjes,'Ik ben zwanger' Vervolgde ze. Een verbaasden blik toverde op zijn gezicht, dus ze wilde met hem hebben ter wel ze al met een ander had. Van wie was ze zwanger, hij voelde zich schuldig. Dus misschien had ze het wel uitgemaakt om bij hem te zijn, hij keek naar de grond met grote ogen en zocht naar antwoorden. Het was allemaal zijn schuld, hoe kon hij. Alleen het werd erger of juist beter toen haar mond weer open schoot, 'En ze zijn van jouw' Vervolgde Brat. Zijn ogen keken nog verwarder, "maar.. Maar.. We hebben het niet eens gedaan.." Vervolgde hij verbaast. "Hoe kan dat? Vroeg hij daarna, toch voelde hij zich ergens trots dat het zijn kittens waren die erin zaten. Hij drukte zijn neus tegen de haren, "weetje het maakt niet eens uit, ik zal er voor altijd voor je zijn en voor die dingen in je buik zorgen." Grapte hij op een nadruk van 'Dingen'.

Ripa staarde haar aan, hij voelde de regen op zijn vacht komen. Zijn vacht werd natter, hij drukte zich tegen Brat aan en wreef zijn hoofd tegen de haren aan. De zon kwam tussen de wolken vandaan maar toch regende het, 'Ben je dan niet blij?' vroeg Brat op een verbaasde toon. Hij gaf haar een lik over haar oor heen en haalde zijn mond dicht bij haar oor, "ik ben blij als jij maar blij bent, jij brak door mijn stenen muur heen met het vuur van een draak." Fluisterde hij liefjes. Om haar een compliment te geven, hij was namelijk altijd kwaad en altijd serieus maar sinds dat zij er was kon hij alles. Ze leek als de sterren te schijnen, ze was zo mooi, ze kwam zo in zijn hart. Ze was gewoon zo geweldig dat hij er bijna geen worden voor heeft, de poes gaf hem een likje. Hij glimlachten. Hij liet een traan over zijn gezicht heen lopen, alleen een traan van blijdschap. Het regende en er lag overal modder, er kon nog steeds gespeeld worden in de modder. ' Ik wist dat je mij niet zou achter later' miauwde ze op een warme toon terwijl ze tegen hem aankroop, hij moest blozen en legde zijn hoofd op de haren. "Dacht je dan dat ik je ooit zou achter laten dan?" Miauwde hij plagend, hij stapte een beetje naar achteren. "Brat, ik beloof het. Ik zal er altijd voor je zijn, door de regen en storm." Miauwde hij streng, "je bent namelijk zo geweldig dat ik je nooit zal vergeten, ik hoop dat je altijd wenst om elke ster want dat verdien je ook." Sprak hij vrolijk. Hij gaf haar een likje over haar wang heen, waarna hij haar oor beet pakten. Hij probeerde haar daarmee mee in de modder te krijgen, hij viel kort daarna zelf in de modder en lachten even.

Hij gaf haar een lik over haar oor heen en haalde zijn mond dicht bij haar oor, "ik ben blij als jij maar blij bent, jij brak door mijn stenen muur heen met het vuur van een draak." Fluisterde hij liefjes, opgelucht keek brat hem aan ' Ik zei het toch' klonk een stem maar daar reageerde ze niet op ze gaf de bruine kater een lick over zijn bol ze voelden zich ze blij als of ze wist dat alles goed zou komen ' I love you' zei ze zachtjes ' Ik wist dat je mij niet zou achter later' miauwde ze op een warme toon terwijl ze tegen hem aankroop, hij moest blozen en legde zijn hoofd op de haren. "Dacht je dan dat ik je ooit zou achter laten dan?" Miauwde hij plagend, hij stapte een beetje naar achteren. "Brat, ik beloof het. Ik zal er altijd voor je zijn, door de regen en storm." Miauwde hij streng, "je bent namelijk zo geweldig dat ik je nooit zal vergeten, ik hoop dat je altijd wenst om elke ster want dat verdien je ook." Sprak hij vrolijk. Hij gaf haar een likje over haar wang heen, de rode poes begon te lachen en gaf hem een por ze was niet gewend aan al deze liefe woordjes [b]' Ripa... i dont know what to say'[b] maiwude ze zachtjes ze blooste hevig en draaide haar kop de andere kant opopeens voelde ze dat hij haar oor pakte en haar in de modder probeerde te gooien Hij hij viel kort daarna zelf in de modder en lachten even. de poes lachte en probeerde hem om ver te duwen.

beetje flut sworry x3

Ripa staarde haar aan, hij zat helemaal onder de modder. Brat probeerde hem omver te duwen, hij lachten zich kapot en zij deed het ook. Hij probeerde haar mee te trekken in de modder, ze moest mee komen. Ze moest meekomen in de modder, hij probeerde recht overeind te komen. 'Ripa... i dont know what to say' Zei ze op zijn lieven woordjes, hij schoot overeind. Hij zag hoe ze blootste en de andere kant op keek, hij deed zijn modderige poot tegen haar mond aan drukken. "Je hoeft niks te zeggen." Miauwde hij waarna hij haar gezicht af likten. De modder lekten, het was gestopt met regenen. De zon begon langzaam te schijnen, het werd een stuk warmer. Alleen hadden ze nu nog wel de modder, hij gaf haar een por toen zij dat ook deed. Natuurlijk deed hij het niet bij haar buik, hij wist dat ze zwanger was. Hoe zouden hun kittens eruit zien, hopelijk geen vreemde kleuren. ' I love you' zei ze zachtjes, hij likten haar nog eens. "I love you too." Miauwde hij liefkozend, zijn hele lichaam zat onder de modder. De hare ook, zij had ook in de modder gelegen. Hij kroop wat dichter tegen haar aan, hij wist niet wat hij moest zeggen. Hij wist niet wat hij moest doen, hij staarde haar alleen maar aan. Ze was zo mooi in het zon licht, ze was gewoon de gene die hij wilde hebben.

"Je hoeft niks te zeggen." Miauwde hij waarna hij haar gezicht af likten. de rode poes zat helemaal onder de modder maar dat boeide haar niet nu was ze teminste ook een bruine tabby of zo zag ze er bijna uit, het was gestopt met regenen. De zon begon langzaam te schijnen, het werd een stuk warmer een glimlach verscheen op de gelaat van de poes toen de zon over haar kop scheen, hij gaf haar een por toen zij dat ook deed. brat begon te grinniken en gaf hem nog een por terug ' I love you' zei ze zachtjes, hij likten haar nog eens. "I love you too." Miauwde hij liefkozend, de rode poes begon weer te blozen dit voelde zo goed ze had gewoon vlinders in haar buik opeens vond ze het niet erg dat ze zwanger was nu dat ripa belooft had om haar te helpen was alles goed Hij kroop wat dichter tegen haar aan, hij wist niet wat hij moest zeggen. de rode poes legde haar kop tegen hem en en sloeg haar staart om hem een, ze sloot haar ogen dit moment was geweldig in een woord gewldig.

Ripa keek naar Brat, zij was immers dichter tegen hem aan gaan liggen. Ook zag ze er leuk uit, ze leek op een bruine kattin die in de modder had gelegen. Hij zag hoe de poes ook rode wangentjes kreeg maar dat was niet goed te zien onder haar dikke vacht, hij drukte zijn neus tegen de haren en streelde haar met zijn poot over haar rug. Hij hielt van haar alleen was hij ook verward, hij wist niet eens hoe verward hij was. Toch bracht hem dit op deze situatie, hij likte haar zacht en stond net op het punt om haar de modder weer in te sleuren. Alleen hij keek in haar ogen, haar ogen die net zwarte gaten leken. Die zijn gevoel door lazen, die door zijn ziel heen kwamen. Ogen van prachtige juwelen, hij wiebelde met zijn oor en glimlachten. Hij bleef haar even lang aanstaren als of hij gevangen was genomen door haar greep, haar ogen. Hij had zijn arm om haar heen geslagen, als er iets bestond wat mooier zou zijn dan haar zou zij nog steeds de mooiste blijven. Haar tabby rode vacht, nu was het bruin maar steeds likte hij haar schoner. Alleen het ging er niet om hoe ze eruit zag maar om wie ze was, de pracht die nu een jasje aan had. Ze was van binnen mooi en van buiten, toch hadden ze het ooit over haar gehad dat ze een probleem had alleen had ze dat nooit verteld tegen hem..