Personality {Ghostpaw}

Sunbreeze

Met een sierlijke sprong belandde de kater op een platte, smalle rots. Zijn groene ogen keken neer op de zonsondergang dat zich plaatsvond op de oever. Zijn rode pels zag er onverzorgd uit en zijn ogen waren dof. Ook straald hij negativiteit uit. De dood van Rainsteps, zowel ook de leugens dat hij aan de Clan verpsreidt had, had zijn toestand alleen maar verergerd. Als kitten had hij al niet zo'n goede jeugd. Eigenlijk dacht Sun dat het gauw overging. Maar algauw toen hij apprentice werd werd het erger. Zijn moeder stierf, zijn vader ging vreemd. En als volgt gingen zijn siblings nota bene dood door zijn eigen egoïsme. Elke keer dat hij aan die hond dacht werd zijn blik hard. De woeste ogen en de enorme, schuimende bek van het beest plakte nog vers aan zijn netvlies. Oh wat wou hij gaag dat misschepsel vermoorden. Algauw werd zijn blik weer zacht met een zwakke glimlach op zijn gelaat toen hij aan Bubblekit dacht. Dat kleintje had zijn dagen altijd laten stralen. Nee, Sun had geen spijt hem te adopteren. Al moest hij hem delen met een andere poes.

1e post Ghostpaw

OCC:	None

Credit goes to Bolovesjayjay @ Kickstart

_{Ja, Ghostpaw was zo dom geweest om het kamp uit te gaan terwijl haar duidelijk gezegd was dat het niet mocht. En nu liep ze daar dan, volgepompt met adrenaline. Haar blauwe ogen keken kalmpjes rond, terwijl ze genoot van het weer. Ja, alles was beter als het niet mocht. Normaal lag ze veel liever in haar nest te slapen in plaats van in het territorium te lopen, maar nu voelde het op een of andere manier zo geweldig. Het voelde zoals de eerste keer dat ze in het gebied liep. De vele geuren van prooi kwam in de neus van de niet echt makkelijk lopende poes. Ook rook ze de geur van een andere kat. "Oh damn," mompelde ze zachtjes in zichzelf, hopend dat de kat haar niet zou zien voor zij hem of haar zag. Dan had ze waarschijnlijk een groot probleem. Ze mocht het kamp pas uit als de laatste check gedaan was en zij officieel gezond verklaard was. Ze haalde diep adem en draaide zich om, kijkend naar een kat in de verte. Wait, had ze die gemist? Was ze er echt gewoon voorbij gelopen? Ze fronste kort, hopend dat de kat haar niet gezien had.}