Kits in action {Familytopic BlackXTiger}

Allereerst mogen de kits hun leeftijd verschuiven naar 4 manen zodat het wat realistischer is dat ze kunnen praten en springen.
We weten niet of Sol nog meedoet, ik zal hem een bericht sturen.

'Yieeeehaaaa!' Bat sprong van steen naar steen.
De wind in zijn vacht. Hij sprong van een steen af en rende verder. Hij bevond zich op een oneindig grasveld met voor hem de opkomende zon. Opeens verkleurde de zon van geel naar oranje naar rood, bloedrood. De zon knapte uit elkaar en het bloed spatte op Bat's vacht. Hij schrok en stond stil. Er was alleen maar duisternis. Hij rook bloed. Bang hoorde hij zijn eigen stem vanuit de duisternis zeggen: 'Bloed... bloed... bloed!' Het voelde eng maar toch indrukwekkend. De stem klonk weer: 'Bloed... bloed... WAKKER WORDEN!!!' Hij opende zijn ogen en keek recht in zijn moeders ogen. Het was licht in de grot en hij vermoedde dat het al zonhoog was. 'Ja mam ik ben al wakker.' Mauwde hij nors. Hij likte zijn vacht glad en zocht naar zin moeders speen.

Slaperig deed ze haar ogen open. Bat en mama waren al wakker. Ze ging snel rechtop zitten en begon haar vachtje te wassen. Vandaag zou ze op avontuur gaan! En misschien, zou ze zelfs een van haar sibs meenemen, als ze tenminste aardig voor haar waren. Snel rende ze naar haar andere broertjes en zusjes en porde ze wakker. Daarna rende ze naar buiten snel. De al wat grotere kitten snoof de ochtendlucht op. De hitte sloeg als een klauw in haar gezicht. Wat was het warm!

Hij hief zijn kop op toen de twee kittens naar buiten gingen, ze waren al zo groot geworden. hij gaapte even en boorde zijn nagels in de grond, zij achterpoten rekte hij uit zodat zijn rug krom werd. zachtjes stapte hij het nest uit en trippelde naar de uitgang, het geraas van de waterval klonk in zijn oren en de zon scheen mooi en vel. het zo een warme dag worden vandaag, hij spreidde zijn kaken en snoof de lucht van het bos op. soepeltjes sprong hij naar beneden en ging in de schaduw liggen vlakbij de het water, snorrend keek hij naar zijn kittens die aan spelen waren.

Bat werd slaperig wakker gemaakt door zijn moeder. Hij dronk wat melk bij haar. Een idee schoot Blackswirl te binnen. 'Hey kits, zijn jullie klaar voor je eerste jacht?' Riep ze enthousiast. Ze gaf Bat een klein duwtje naar buiten want hij was weer eens lui. Ze zag dat haar partner ook naar buiten ging. Ze liep hem achterna en stopte naast hem. 'Zullen we beginnen met iets kleins? Een muis bijvoorbeeld?' Zei ze tegen haar kittens en Tigersnow. Ze zag Bat al geïrriteerd kijken bij het idee te moeten jagen op de 'vroege' ochtend maar ze wilde dat haar kittens het jong leerden voor het geval dat.

Snel rende het poesje naar Bat. Ook al vond ze Bat stom, hij was wel avontuurlijk. Niet zo braaf dus dat kwam goed uit. 'Hey, psst Bat! Ik weet iets leuks!' fluisterde ze. Zo alleen met papa mama en haar sibs was zo saai. Ze wou andere katten ontmoeten! Ze wou de clans zien!

Blackswirl stond op en Bat stopte met drinken. 'Hey kits zijn jullie klaar voor je eerste jacht?' Zei ze extreem blij. Bat trok een gezicht en ging weer liggen maar werd het hol uitgeduwd voor hun eerste 'jacht'. Hij probeerde niet tegen te stribbelen. Hij wist dat zijn moeder sterk was en twijfelde er niet over dat ze boos kon worden. Hij ging voor zijn moeder zitten en likte zijn vacht. 'Zullen we beginnen met een muis?' Ze Blackswirl enthousiast. Hij was minder enthousiast. 'Mam als we toch gaan jagen kan je beter een groot konijn voor me vangen, ik rammel.' Zei hij emotieloos. Zijn moeder was al naast Tigersnow gaan zitten en keek verwachtingsvol naar hem. Hij zuchtte en ging een eindje het bos in. Hij ging relaxt zitten op een steen en keek verveeld naar de bomen. Hij schrok toen hij een bekende stem hoorde. 'Hey, psst Bat!
Wat wou Jewel nou weer van hem. 'Wat.' Antwoordde Bat kortaf. 'Ik weet iets leuks.'
Hij werd nu wel een beetje nieuwsgierig. Ookal was hij zo, tja, zoals hij was. Hij bleef een speelse kitten. 'Wat dan?' Zei hij iets enthousiaster.

Zelf had ze ook honger, maar dat konden ze later wel oplossen. 'Weet je nog dat verhaaltje dat mama over Windclan vertelde? Het is veel leuker om het zelf te zien! Ik ga naar het clanterritorium! Als je niks tegen papa en mama zegt mag jij ook mee.' fluisterde ze enthousiast.

'Ja!' Riep Bat uit. 'Ik bedoel, ja.' Voegde hij er fluisterend aan toe. Dit was een goed idee van zijn zusje. 'Wanneer vertrekken we?' Vervolgde hij. Hij had nu al zin in een avontuur. Hij wilde de clankatten zien en het territorium van de clans. Zijn moeder had er verhalen over verteld en nu kon hij het zelf beleven!

Yes! Bat had er ook zin in. 'Ik heb een plan! Als jij gaat jagen sluip ik weg. Als ik uit zicht ben roep jij heel hard dat ik weg ben geslopen en wijs je naar de verkeerde richting. Als mama mij gaat zoeken kom jij naar mij toe oké?' fluisterde ze.

'Ik heb een plan! Als jij gaat jagen sluip ik weg. Als ik uit zicht ben roep jij heel hard dat ik weg ben geslopen en wijs je naar de verkeerde richting. Als mama mij gaat zoeken kom jij naar mij toe oké?' Bat vond het een perfect plan. Hij knikte en opende zijn mond. Hij rook eerst niks, maar na een tijdje rook hij wel iets. Waarschijnlijk iets eetbaars! Hij legde zich plat op de grond en ging op de geur af. Hij keek even om of zijn ouders het zagen en richtte zich toen weer op het jagen. Hij hoorde geritsel en zag een spits snuitje uit de struiken steken. Hij aarzelde niet en sprong erop af. Het lukte de muis zijn staart te pakken maar de muis beet en snelde weg. Bat riep de muis een verwensing toe en keek om. 'Voor de eerste keer is het heel goed hoor.' Bemoedigde zijn moeder. Bat deed alsof hij schrok. 'Jewel loopt weg!' Riep hij overdreven uit. Hij wees met zijn staart de verkeerde richting uit. 'Ik zag haar verdwijnen!' Vervolgde hij in overdreven paniek. Zijn moeder geloofde hem blijkbaar want ze snelde met haar staart paniekerig in de lucht naar de richting die Bat wees. Bat deed alsof hij een muis zag en sprong zogenaamd jagend een struik in. Daar ging hij Jewels kant op en rende naar haar toe.

Jewel grijnsde, dit ging perfect. ''Vlug, kom mee!'' fluisterde ze. Hun moeder zou er zo achter komen dat weg waren, nu moesten ze opschieten. De witte kitten begon te rennen, weg van hun den. Zij en Bat waren al 7 moons, dan konden ze toch niet gewoon hier altijd blijven zitten? Als Sol en Autumn niks voor de buitenwereld voelden was dat maar zo, maar zij wou avontuur! En ook al was haar broertje niet altijd even lief geweest, hij was wel de avontuurlijkste.