And who are you suppose to be? [Farai]

Vrolijk en vol energie rende hij door het hoge gras. Het was nog vroeg in de ochtend. En Solar was weer even heel stilletjes het hol uit gekropen. Zo veel kwaad kon een klein avontuur nu ook niet. Ze hoefde er immers niets van te weten dat hij weg was. Vandaag zou hij eens wat verder gaan dan normaal. Naar een ander territoria misschien? Dat leek hem wel gaaf. Als hij dan ongedeerd terug kwam kon hij daar lekker over opscheppen tegen zijn broertjes en zusjes. Solar versnelde zijn pas en rende het territoria uit. Hier was het toch net ietje anders. Wat ander gras her en der. Nieuwe vliegende dingen waar hij achteraan kon springen. Meer bomen. Eigenlijk vond hij het hier leuker. Vrolijk sprong hij over enkele boomwortels heen. Waarna hij een vliegend beestje te pakken kreeg en deze tegen de grond mepte. Plotseling hoorde hij geritsel in de struiken. Verschikt keek hij op. Meteen ging Solar staan en maakte zich groot. "Waag het niet om mijn territoria te beterden."Siste hij. Maar omdat hij nog zo'n hoge kitten stem had zal het wel niet serieus over zijn gekomen.

~ Eerste post voor Farai

Het geritsel in de struiken had al snel zijn aandacht getrokken. Meteen maakte hij zich zo groot mogelijk. Dit was zijn kans om zich te bewijzen. "Waag het niet om mijn territoria te beterden."Siste hij. Het volgende moment sprong er iemand uit de struiken en drukte hem tegen de grond. Snel wurmde hij zich onder de andere kitten uit. "Dit is mijn territorium! Ga weg!"Zei de kitten boos. Een beetje geschrokken deed hij enkele passen achteruit. Haar territoria? Maar ze was nog maar een kitten! Net als hij. Dat kon gewoon niet , toch? "Jou territoria?Dat van je ouders zul je bedoelen?" Vroeg hij verbaasd. Hij kon zich niet voorstellen dat een kitten in haar eentje een geheel terrein zou kunnen beschermen. Maar misschien was het wel zo. Daar zou hij snel genoeg achter komen.  

De andere kitten liet niet met zich sollen zo te zien. Solar hield meteen afstand. Voor de zekerheid. Ook twijfelde hij toen ze zij dat dit haar gebied was. Maakte ze soms een grapje? Ze was een kitten net als hij. Dan kon je toch helemaal niet in je eentje zo'n gebied bewaken? "Jou territoria?Dat van je ouders zul je bedoelen?" Vroeg hij dan ook verbaasd. De kitten wierp hem een blik toe die hem deed ijskoud liet worden van binnen. Ze had dus geen grapje gemaakt. . . . De poes schudden haar kop. Het antwoord was dus nee. "S-sorry." Mompelde hij dan ook gelijk. Het was niet zijn bedoeling geweest de kitten te beledigen. "Nee hoor! Dit is van mij en mij alleen."Zei ze. Solar staarde de kitten met groeiende verbazing aan. "Ik jaag hier, ik slaap hier, ik leef hier!"Miauwde de kitten trots. Hij staarde haar met open mond aan. Kon zij jagen?! "Wow... dat is zo gaaf." Zei hij diep onder de indruk. Hij wilde dat ook kunnen! Het liefst eerder dan Lunar. Dan zou hij zijn broertjes en zusjes eens laten zien wat hij waard was! "Woon jij hier ook in de buurt?"De vraag wekte hem op uit zijn gedachten. "Um..ja. Bij mijn ouders en broertjes en zusjes." Vertelde hij en glimlachte warm bij de gedachten tenminste een familie te hebben. Hij moest er ook weer niet aan denken om geheel alleen te moeten zijn als kitten. "Maar jij kunt dus jagen? Want dat is echt zo geweldig!"Riep hij uit. En keek de poes enthousiast aan. "Kan iedereen dat leren?"Vroeg hij gretig.

De kitten leek het wat minder leuk te vinden dat hij zo over zijn familie begon. Ergens wilde hij zeggen dat het hem speet dat hij dat gedaan had. Maar wat had hij anders moeten antwoorden? Hij moest wel eerlijk zijn over zijn familie. Tenminste , dat hadden ze toch gezegd? Hij wuifde de gedachte weg en begon weer over het oude onderwerp. "Maar jij kunt dus jagen? Want dat is echt zo geweldig!"Gelukkig de kitten keek weer net zo trots als eerst. Ze knikte. Het was dus waar. Deze kitten kon dus echt jagen. "Kan iedereen dat leren?"Vroeg hij gretig. Solar wilde wel eens aan zijn broertjes en zusjes laten zien hoe goed hij wel niet was straks met jagen. Vooral het beter worden dan Lunar speelde daarbij een grote rol. Tot zijn teleurstelling klonk het antwoord twijfelachtig. "Nou..." Solar nagelde zijn klauwen in de grond en wenste aan de starclan of het alsjeblieft zou kunnen. "Niet iedereen kan het, je moet er heel sterk en slim voor zijn." Vertelde de kitten hem. En bekeek hem keurend. Solar ging trots rechtop zitten en keek zelfverzekerd voor zich uit. Natuurlijk kon hij dat. En zo niet dan zou hij het wel leren! "Ik weet niet of jij het in je hebt... Maar, wie weet."Hij knikte. "Laten we het testen. En trainen. Als we nu gewoon een dag afspreken dat ik hier kom. Dan kan ik trainen en ben jij niet elke week alleen." Stelde hij vrolijk voor. Hij stond op en liep een rondje om de kitten heen. Ze had mooie heldere blauwe ogen. Haar vacht was wit met hier en daar een oranje stuk. Het zag er goed uit vond hij. "Ik ben trouwens Solar." Stelde hij zich voor. Naar haar naam vroeg hij nog niet. Niet dat hij niet nieuwsgierig was. Maar als zij het wilde vertellen dan deed ze dat wel. Hij wilde haar niet opdringen.