Are the feelings still broken {Brokenfeeling}

Wauw, het was al een hele tijd geleden dat hij zijn mama gezien had. Hij wist dat ze het moeilijk had en dat hij er eigenlijk meer voor haar moet zijn, dus besloot hij dat dan ook maar te doen... Dus ging hij naar haar toe en wachtte tot ze hem zou opmerken, ze was best wel veranderd sinds de laatste keer dat hij haar gezien had.

Het was een tijd geleden dat ze Hushpaw had geziem, het ging slechter met haar. Sinds ze hush minder zag kwam haar bloeddorstige gevoel weer omhoog. Hij was de enige die het kon stillen, slenterend liep de veder. Haar kop hing laag en haar staart zwiepte net als altijd boos hene en weer, met ene grote plof liet zich vallen in de schaduw. De wind strijkte zachtjes door haar vacht, en de zin scheen mooi op haar pels. Ze legde haar kop op haar poten en sloot eventjes baar ogen, toen ze de wind plots een geur mee bracht. Ze spreidde haar kaken en snoof even diep, het was de geur van Hushpaw. Ze opende haar ogen en tilde haar kop op, rustig keek ze om haar heen. Toen ze in de verte zijn lange witte vacht zag. Na tijden kwam er weer ene glimlach op haar snoet, ze snorde blij toen de witte leerling op haar af kwam lopen. Hush! ze stond op en liep ook naar hem toe, uitgepreid gaf ze hem een paar kopjes en een lik over zijn bol. Ze ging weer liggen en tikte met haar staart zachtjes op de grond om te laten zien dat hij naast haar mocht liggen.

Zijn mama gaf hem kopjes en lekkjes en ook hij gaf deze terug, meteen zag ze er gelukkiger uit en de witte kater wist dat hij er goed aan gedaan had haar nog eens op te zoeken. Ze legde zich neer op een plekje met meer schaduw en tikte zachtjes met haar staart tegen de grond. Hij legde zich ploffend neer en zij: 'Hallo daar, mams. Gaat het met je?'

De witte kater plofte naast haar neer, Hallo daar, mams. Gaat het met je?' ze Hush aan, haar ogen straalde weer en een lach was in tijden weer op haar gezicht. Ze haalde haar schouders op als altijd bromde ze, ze gaf een paar likken over haar borst voordat ze weer naar Hush keek. en met jou Hushie? sprak ze weer normaal, ze legde haar kop in zijn nek als een soort knuffel. Wat het ze de witte kater gemist, ze moest weer vaker naar haar pleegzoon. Dat was de engiste wat haar een gevoel gaf..

'Goed hoor' antwoorde hij op haar vraag. Hij gaf ook een knuffel terug aan zijn mama en legde zich daarna met gesloten ogen naarst haar, het was een lange dag geweest en hij was best moe. Plots schoot hem iets te binnen; 'Had je graag iets te eten of te drinken gehad?' vroeg hij snel aan Brokenfeeling...

"goed hoor" antwoorde hij terug, ze gaf een kort knikje. Ze was blij om te horen dat het goed met hem ging, Had je graag iets te eten of te drinken gehad?' vervolgde de witte kater snel, ze keek even om haar heen. "ik lus wel wat ja" rustig stond ze op en rekte even uit. Ze draaide zichbweer om naar hushpaw "ga je anders mee jagen? dan gaan we daarna wel even zwemmen" mauwde ze vriendelijk, er straalde weer iets van geluk in haar ogen en een kleine glimlach was op haar snuit te vinden.

'Ja, dan had ik zelf ook in gedachten' zei hij terug. Hij zette zich recht en haastte zich naar Brokenfeeling, 'Gaan we?' vroeg hij terwijl hij met zijn staart in de richting van de uitgang keek.

'Ja, dan had ik zelf ook in gedachten' mauwde de kater toen hij zich zelf oprees en naast haar stond, 'gaan we?' mauwde hij, ze knikte en liep rustig naar de uitgang van het kamp. Haar staart zwiepte blij in de lucht, en met een glimlach op gaar gezicht glipte de ze uit het kamp met Hushpaw aan haar zijde. Haar dag kon niet beter!

{topic uit Brokenfeeling}
Ps. Maak jij of ik de vervolg topic? ^^

Brokenfeeling knikte en liep het kamp uit, en al snel kwam Hushpaw haar achterna... Hij kon haast niet wachten, om te jagen met zijn mama. Bij het denken aan de overheerlijke prooi, watertandde hij al..

OOC: you, please :3