Slowmotion

<sub>Een heftig gevoel van honger had in de maag van de kleine kattin geknaagd, welke daar dan ook wakker van geworden was. Ze herinnerde zich dat ze een complete dag niets gegeten had en dat het laatste een klein muisje was, maar ze was de vorige dag zo actief bezig met haar inspecties in de stad, dat ze er helemaal niet aan toe gekomen was. Ze was dan ook zeer vroeg weggegaan om wat te gaan jagen. Vrijwel iedereen sliep nog, toen ze het kamp verlaten had. Het was dan ook nog erg donker, maar dat was wel een van de specialiteiten van de poes. Jagen in het donker. Ze had er veel op geoefend, als afleiding. Shaela was altijd bang geweest om te veranderen in een bloeddorstige BloodClanner, zoals bij vrijwel iedereen gebeurde, dus zocht ze afleiding. Ze moest haar gedachten naar een ander punt brengen, niet denken aan de potentiële psycho die ze kon worden. En dat zorgde ervoor dat Shaela 's nachts, als ze weer eens nachtmerries had, ging jagen. Dat had er ook voor gezorgd dat ze een vrij goed gevormde reukzin had. Ze was op veel dingen gaan letten, zoals haar reukzin, haar focus en op het jagen. Ze had er alles aan gedaan om niet te veranderen in een bloeddorstig monster.
Gapend stapte Shaela het kamp in, met twee vrij dikke muizen in haar bek. Haar grijsgele ogen gleden over het kamp en het viel haar op dat iedereen al actief aan het worden was. Ze keek nog eens rond en haar blik viel op de grote, zwarte kater met bijzondere groene ogen. Hun nieuwe leader. Nou ja, vrij nieuw. Maar ze vond dat hij zich al redelijk bewezen had aan de clan. Ze vond hem misschien zelfs eng. Hij had zo weinig emotie in die giftige ogen, zo kil.. Het was een echte BloodClanner, vond de kleine kattin. En ze was bang voor de typische BloodClanners. Misschien waren ze niet allemaal heel erg, maar toch paste ze liever met ze op. Ze was niet panisch bang, maar eerder oplettend bang. Toch wist ze een begroetend knikte uit zichzelf te halen richting hun nieuwe leader. Haar lange staart zakte langzaam en begon langzaam te zwiepen. Ze ging rustig zitten, iedereen goed in de gaten houdend en begon te eten van haar muis. Haar blik bleef gericht op de kater, terwijl ze nadacht over vrijwel alles. Ze kon waarschijnlijk nooit weg bij de BloodClan, maar ze wist niet eens of ze dat ook wel wilde. Ze was er geboren, dus het was wel haar gebied. Ze was dan wel zwakker dan bijna alle BloodClan katten, ze kon er vast wel overleven. Ze was mentaal alles behalve zwak en ooit zouden anderen dat wel zien.

{ Hopelijk kan je er wat mee! Shaela is een beetje bang oplettend voor vrijwel alles van de BloodClan dus zal niet echt graag vrijwillig naar Claw gaan xD</sub>

_{De poes had haar blik niet van hun leader gehouden en ze was dan ook niet echt blij met het feit dat hij nu haar kant op liep. Ze had nog een lichte hoop gehad dat hij om zou lopen en naar een andere kat liep, maar dat bleek niet het geval te zijn. Nee, hij liep natuurlijk naar haar toe. Toen hij eenmaal bij haar was, leek hij haar gevangen prooi te scannen. Shaela keek op en staarde naar zijn kille, gifgroene ogen. “Ga je die allebei opeten?” klonk zijn ijzigkoude stem. Oh wauw. Dat meende hij niet. De kleine poes ging nu op haar beurt ook uit haar liggende positie zitten. "Als iemand het vriendelijk vraagt, ben ik wel bereid te delen," respondeerde ze vrij rustig, al was ze niet echt rustig van binnen. Haar vrij lange staart zwiepte langzaam heen en weer, al was haar ademhaling wel rustig en onder controle. Angst voelde ze niet echt, het was meer oplettendheid. Hij was dichterbij dan normaal, dus was dat gevoel extra sterk. "Was dat een hint dat ik met u moet delen?" sprak ze zonder er bij na te denken. Ze bleef hem vrij koeltjes aankijken, hoewel ze het heel lastig vond om niet gewoon op te staan en weg te lopen. Nee, dat zou raar zijn.}