Sight

Het was een lekker weertje, niet te heet en niet te koud. De poes besloot daarom ook om even meer katten te leren kennen. Met snelle, lange passen liep ze het steegje uit om vervolgens naar het bos toe te gaan. Ze had gehoord dat daar wilde katten wonen die erg groot zijn en dat ze je zonder pardon verscheurden. Maar Rina nam het risico, misschien was er een slimme kat daar aan het rondlopen waar ze mee kon praten. Ze hield haar adem in en uit en liep met nieuwe moed het woud in.
Geuren vermengden zich, een vieze, sterke geur drong haar neuzen in. Nietsvermoedend dat ze in ShadowClangebied liep dronk ze even wat van een plas om vervolgens weer verder te wandelen. De geur begon echter sterker te worden en ze rook meerdere kattengeuren door elkaar. Was dit een Clanterritorium? De poes keek verdwaald om zich heen. Ze was nog verdwaald ook! Dit was niet de bedoeling, ze bedoelde niks kwaad, echt niet!

- OPEN

Zijn korte, maar stevige passen deden de droge dennennaalden kraken onder zijn pootkussens. Vandaag beloofde het mooi weer te worden. Hoewel er enige bewolking aan de lucht te zien was, scheen de zon toch fel door. Dit keer had de zwarte kater niet voor niks het kamp verlaten. Hij had even geleden een zeldzame drang gekregen om te jagen, en ging er dan ook voor. De omgeving om hem heen werd wat stiller, en een wirwar van geuren bereikte zijn neus van alle kanten, hoewel er maar een paar hiervan interessant voor hem waren. Een nog vers spoor van bosmuis stond hem hiervan wel aan, en Gloriousnight besloot deze te volgen. Het spoor leek overal en nergens heen te zigzaggen, maar toen drong een andere, nogal onbekende geur langzaam maar zeker zijn neus binnen. Een beetje verward keek hij om zich heen. Alle soorten clan-geuren waren inmiddels wel bekend bij hem, inclusief rogue en BloodClan, maar deze was hem nog vreemd. Van binnen voelde de kater hoe een bron van maar al te bekende nieuwsgierigheid naar boven begon te borrelen. 
Na niet lang met gespitste oren te hebben rondgelopen, merkte Gloriousnight de aanwezigheid van de andere kat op. Een rossige poes, die voor zijn doen er nogal onbespierd uitzag, keek enigzins verward om zich heen. Zou dit een poesiepoes zijn? Menig verhaal over dit soort katten gingen tussen elders en kittens rond in de clan, vaak met veel spot. De kleine kater zette een zachte grijns op. "Verdwaald?" miauwde hij, terwijl hij langzaam dichterbij liep. Hij had geen kwade bedoelingen, maar was uiterst benieuwd naar hoe zo'n kat zou reageren.

Het geluid van een vluchtende kraai maakte Rina nog banger. Ze haalde diep adem om wat meer te kalmeren. Deze katten volgden de krijgscode, dat wist ze. Maar ze wist niet hoe sterk ze waren en Rina was allesbehalve sterk. Even wat gekalmeerd slaakte ze een zucht, maar al snel schoten haar haren overeind en sprong de poes een meter in de lucht toen ze plotseling een stem hoorde. "Verdwaald?" De poes keek geschrokken op en stond oog in oog met een kater die langzaam naar haar toe liep. De rossige kattin slikte, maar bleef staan. "Eh, ja." miauwde ze. "Weet jij toevallig waar de Twoleg Place is?" Ze trilde met een oor toen ze hem aankeek terwijl ze wachtte op antwoord.

Nadat Gloriousnight zijn uitspraak had gedaan sprong de poes tegenover hem een gat in de lucht van schrik. Met overeind staande haren en - in zijn interpretatie - angstige ogen keek ze hem aan. Zo reageerde ze dus, niet geheel tegen verwachting. Ze zag eruit alsof ze zo snel mogelijk weg wilde vluchten, maar leek toch haar moed wat bijeen te rapen. "Eh, ja," begon ze. "Weet jij toevallig waar de Twoleg Place is?" Haar oren trilde wat toen ze dit vroeg. Gloriousnight moest toegeven aan zichzelf dat hij niet niet precies wist. Ook had hij geruchten gehoord over dat de BloodClanners ook in de Twoleg Place verbleven, dus dit leek hem voor een kat van zijn grootte en vaardigheden geen goede plek om te zijn. "Hier vraag je me wat," antwoordde hij lichtelijk geamuseerd. "Om eerlijk te zijn heb ik mij daar nooit gewaagd. Wij Clankatten zijn immers niet zo afhankelijk van die plek." Hij grijnsde opnieuw, nu iets spottender.

"Hier vraag je me wat. Om eerlijk te zijn heb ik mij daar nooit gewaagd. Wij Clankatten zijn immers niet zo afhankelijk van die plek." De poes knikte dat ze het begreep. Maar nu had ze een beter plan, ze kende de weg van Fourtrees naar Twoleg Place en dit is een Clankat. Rina keek op als teken dat ze een idee had. "Ken je dan de weg naar Fourtrees?" Vroeg de poes. Nogal raar dat ze de weg van Fourtrees naar de Twoleg Place wel wist in plaats van dit territorium. Maar de poes was de weg kwijt, en als die kater slim genoeg was haar naar Fourtrees te brengen was ze hem erg dankbaar. Misschien had hij andere Clangenoten die haar meteen aanvielen. Kortom; De kattin had zich niets beters kunnen voorstellen dan een kater die niet té streng aan de warrior code gehecht was en tenminste outsiders de kans gaven het uit te leggen. Tenminste, over die woeste, andere warriors had ze gehoord in een sprookje. Nooit echt meegemaakt.

"Ken je dan de weg naar Fourtrees?" vroeg ze toen. Gloriousnight keek haar even aan. Wat hij deed was eigenlijk fout, en hij wist het.. Indringers in het territorium werden normaal gezien verjaagd of aangevallen, maar het zat niet bepaald in zijn karakter om dit te doen. Hij twijfelde even, maar kwam tot een besluit. "Weet je wat? Ik breng je er wel heen, op voorwaarde dat je dit gebied voortaan zal vermijden." Hij sprak de laatste woorden scherp uit voor zijn doen. "Het had slechter kunnen aflopen, weet je" mompelde hij toen, denkend aan sommige katten uit zijn clan. Met deze woorden keek hij aandachtig in het rond, en gaf haar een klein signaal met zijn staart, waarna hij wegsloop.