Do you still love me?

Onderwerp: Do you still love me? ma 20 jul 2015 - 8:42

Aarzelend stond hij voor de den van zijn tante. Zijn oren draaiden wat zenuwachtig heen en weer terwijl hij stond te bedenken of hij naar binnen zou gaan. Hij wist dat ze er was want er liep een verse geur van haar de leaders den in. Ze hadden elkaar een hele tijd niet gesproken en hij wist niet of dat kwam omdat ze elkaar misschien wel een beetje probeerde te ontlopen of omdat er zoveel kopzorgen waren. Er stond veel te gebeuren en dat was ook te voelen in de lucht, het voelde dreigend. Ook al was het stralend weer en hoorde je veel vogels in de bomen om het kamp. Het voelde anders en ook hem was dat opgevallen. Hij wist nog steeds niet zeker of hij wel naar binnen moest gaan. Sinds dat zijn tante leidster was, was ook hun band veranderd. Hij had dat niet gewild maar het was helaas wel gebeurd. Hij wist daarom niet of ze het wel op prijs zou stellen als hij opeens binnen kwam stuiteren. Toen zuchtte hij en stapte haar den binnen, waarschijnlijk had ze hem toch al lang door. “Tante?” Fluisterde hij zacht terwijl hij het donker in liep. Hij moest even een paar keer knipperen voordat hij alles weer scherp zag.

[Alleen Butterstar]

Onderwerp: Re: Do you still love me? ma 20 jul 2015 - 22:27

Haar ogen waren gesloten. Genietend van de late middag. Er was zo veel gebeurd de laatste tijd dat het bijna onmogelijk was geweest voor haar om maar even te genieten en daarmee had ze niet alleen zichzelf uitgeput maar ze wist dat ze haar neefje ook zwaar belast had. De zoon van Lovefeather had ze zwaar verwaarloost besefte ze zich en sloot haar ogen in stilte. Toen ze plots zijn stem hoorde keek ze op. "C..Creamyfrost kom binnen." Fluisterde ze en duwde zichzelf omhoog even knipperend om hem goed te zien. Wat leek hij op zn moeder...

Onderwerp: Re: Do you still love me? wo 22 jul 2015 - 7:52

Voorzichtig kwam hij dichterbij toen ze zei dat hij binnen mocht komen. Hij nam zijn tante op, de kattin die hem opgevoed had. Hij wist niet zo goed wat hij moest doen, dus ging hij maar wat stijfjes voor haar zitten. “Hoe gaat het met jou?” Zijn blik richtte zich op zijn voorpoten die plots heel interessant waren geworden. “Heb je…Heb je mama de laatste tijd nog gezien?” Langzaam sloeg hij zijn blik weer op en zijn blauwe kijkers richtte zich op de blauwe kijkers van Butterstar. Dezelfde blauwe gloed sluimerde in hun ogen, een bevestiging van hun verwantschap. Er lag een hoopvolle blik in zijn ogen terwijl hij dat vroeg. Hij voelde zich de laatste tijd een beetje eenzaam en vooral dan dacht hij aan zijn moeder. Hij wilde zijn broer en zijn tante dan niet belasten met zijn gezeur. Zijn beste vriendin Honeypaw was herstellende en hij was bang dat ze zich te druk om hem ging maken. Walnutdrop leek hem vergeten te zijn en Graywing durfde hij het ook niet te vertellen. Al met al hield hij dus alles voor zich, maar dat maakte het verlangen naar zijn moeder alleen maar heftiger.

Onderwerp: Re: Do you still love me? wo 22 jul 2015 - 11:41

Ze knipperde even met haar diep blauwe ogen en keek hem recht aan. Ze haalde diep adem en glimlachte naar hem. "Het gaat goed met mij maar, mja, druk." Mompelde ze zachtjes en keek hem aan. "En met jou?" Mompelde ze zachtjes en glimlachte zacht. zijn volgende vraag liet haar bijna schrikken en haar oren vielen even achterover voor ze zich wegdraaide en haar hoofd langzaam schudde. "Maar het is niet gebruiklijk voor Leaders om met Starclan te delen. Misschien weet Whisperwind wel meer?' Opperde ze hopelijk optimistisch klinkend en glimlachte zacht naar hem. "Ga anders even liggen, ik weet zeker dat Futuresong je wel uitgeput heeft met al dr patrols." Ze grinnikte zacht en probeerde iets te ontspannen.

Onderwerp: Re: Do you still love me? do 23 jul 2015 - 7:57

Hij knikte langzaam terwijl er een waterig glimlachje om zijn lippen verscheen. “Ik begrijp het.” Fluisterde hij zacht met zijn blik nog steeds op zijn poten gericht. Natuurlijk had ze het druk, het zou vreemd zijn als dat niet zo geweest zou zijn. Soms was hij gewoon egoïstisch en wilde hij dat dat niet zo was. Hij wilde niet zo denken, maar hij was simpelweg jaloers op de dingen waar ze wel tijd aan besteedde. Hij miste haar, meer dan dat hij aan zichzelf toegaf. Hij keek op toen ze vroeg hoe het met hem ging. Hij deed zijn bek open om te zeggen dat het goed ging, maar klapte zijn kaken ook weer op elkaar. Er ontstond even een verdrietige glinstering in zijn ogen, maar die verdoezelde hij snel weer. Hij zou liegen als hij zou zeggen dat het goed ging zoals hij tegen iedereen loog, maar hij kon niet liegen tegen zijn tante dus besloot hij maar om er gewoon geen antwoord op te geven. Toen ze zei dat hij het aan Whisperwind moest vragen slikte hij. “Oké.” Zei hij opnieuw zacht. Hij had er zo op gehoopt dat Butterstar zijn moeder de laatste tijd nog had gezien. De aarzeling kwam terug in zijn houding toen ze zei dat hij even moest gaan liggen. Waarom en waar dan? Hij keek wat onwennig om hem heen, hij vond de leaders den altijd maar een koud hol. Hij kon er maar niet aan wennen dat het hier zo stil en leeg was. Toen stond hij op en liep dichter naar haar toe. Voorzichtig duwde hij zijn neus in haar vacht. “Ik heb je gemist.” Zijn stem trilde ietsje, maar hij had besloten zich sterk te houden. Het zou dom zijn als hij elke keer als hij zijn tante tegen kwam in tranen uitbarstte, hij was tenslotte geen kitten meer.

Onderwerp: Re: Do you still love me? vr 24 jul 2015 - 17:49

Met een zucht keek ze haar neefje aan. Zich afvragend wat er in zijn gedachten afspeelde terwijl ze rustig over haar pootje likte. Ze had zo veel aan haar hoofd maar nu dat Battlecry warrior was geworden wist ze wel zeker dat ze wat meer tijd zou krijgen. Een zachte glimlach lag op haar lippen. Wie weet zou ze zelfs vaker kunnen gaan jagen met Creamy iets wat ze maar wat miste. "Hey baby je gaat toch niet tegen me aanhuilen he?" Vroeg ze grinnikend en likte hem even over zijn oor terwijl haar diep blauwe ogen zich op de kater fixeerde. "Heb je nog contact gehad met die windclan vriendin van je?' Het was een oprechte vraag terwijl haar ogen hem in de gate hielden. Eigenlijk zou ze het wellicht nieteens erg vinden. hij had katten nodig die hem opvrolijkte zeker nu zij het niet kon.

Onderwerp: Re: Do you still love me? vr 24 jul 2015 - 19:25

Hij schrok een beetje van de vraag van zijn tante. Hij wist wel dat ze een grapje maakte, maar hij slikte toch even. “Ik zal het proberen.” Hij klonk serieuzer dan dat de bedoeling was geweest. Waarom voelde hij zich niet meer zo op zijn gemak als hij altijd gedaan had? Het deed hem pijn en hij worstelde daar zichtbaar mee. Hij wilde gewoon net weer zo ontspannen met haar om kunnen gaan als voor hun heftige ruzies. Hij schrok nog meer na haar volgende vraag. Zijn ogen werden groot terwijl hij even zijn kaken van elkaar afdeed en weer op elkaar klapte. Dit was al de tweede keer dat ze hem met zijn bek vol tanden liet staan. Vroeg ze dit nou om te gissen of interesseerde het haar echt? Zijn blik werd wat achterdochtig en hij keek snel weer naar zijn voorpoten, omdat hij zich er voor schaamde. Hij hoorde niet wantrouwig te zijn, ze was zijn tante ze bedoelde er vast niets mee. In zijn kop zei alleen een stemmetje dat ze ook de leader was en dat dat iets was wat een leader wilde weten. Wat zenuwachtig knarste hij zijn nagels over de grond, voordat hij weer opkeek recht in haar ogen. “Ik denk dat ze mij vergeten is Butterstar.” Hij sprak haar hele naam uit, een teken dat ze hem geraakt had.

Onderwerp: Re: Do you still love me? di 28 jul 2015 - 16:53

butterstar

I'm bulletproof,
nothing to lose

Een zachte blik lag in haar ogen toen ze haar kleine neefje aankeek en glimlachte zacht naar hem over zijn oor likkend. "Ik zal je altijd beschermen dat weet je." Fluisterde ze zacht maar de shock in zijn ogen liet haar even trillen. Wat.. Had ze iets verkeerd gezegd? Had ze hem pijn gedaan? Zijn antworod liet haar hoofd zakken en ze zuchtte zacht. "Windclan heeft het ook druk, zij is waarschijnlijk hard nodig in haar eigen clan net zoals jij dat bent dat weet je." Fluisterde ze zachtjes en duwde haar pootje op de zijne. "Het spijt me als ik je pijn heb gedaan." Fluisterde ze zich schuldig voelend dat het misschien aan haar was geweest dat de windclnner gestopt was met contact zoeken met hem.

You shoot me down
but I won't fall

Onderwerp: Re: Do you still love me? wo 29 jul 2015 - 8:18

Hij knikte voorzichtig terwijl hij zijn tante weer aankeek. “Dat weet ik.” Een waterig glimlachje sierde zijn lippen en hij gaf haar een lik terug over haar wang. Hij hield van haar want zij was altijd een moeder voor hem geweest en nog steeds al zag hij haar minder, daarom vond hij het moeilijk dat hij zich iets ongemakkelijk voelde in haar buurt. Dat kwam door hemzelf dat wist hij ook wel. Toen Butterstar over de Windclan begon keek hij weer naar zijn poten. Hij zette een geforceerde glimlach op en keek haar weer aan. “Ja, dat zal het wel zijn.” Zijn stem klonk nou niet bepaald overtuigd, ook al had hij geprobeerd het wel overtuigend te laten klinken. Hij kon niet liegen en daardoor werkte hij zich nog wel eens in benarde situaties. Toen schudde hij zijn kop. “Het is niet jou schuld Butter. Ik moet me gewoon niet zo aanstellen.” Hij ging naast haar liggen en legde zijn kop op zijn voorpoten. “Het is allemaal zo verwarrend en dan weet ik niet meer wat ik moet doen.” Hij was nou eenmaal een gevoelige kater en alle gebeurtenissen waren te veel voor zijn jonge getraumatiseerde geest.

Onderwerp: Re: Do you still love me? za 1 aug 2015 - 20:21

butterstar

I'm bulletproof,
nothing to lose

In stilte liet ze de jonge kater spreken en sloot haar ogen. Ze snapte zijn twijfel en angsten, ze snapte precies hoe hij zich voelde want zo voelde zij zich ook. Toch lag er een brandende vraag op haar lippen. Een vraag waarvan ze wist dat ze hem moest vragen. Creamy was een grote jongen en een van hun betere warriors. "Creamyfrost." Ze zuchtte even en rekte zich uit. "Als wij tegen de dassen optrekken samen met Shadowclan. WIl ik jou aan mijn zijde hebben. Ik wil jou meenemen. Maar het zal zwaar worden. Windclan zal misschien niet blij zijn met onze aanwezigheid. Je zal misschien met haar moeten vechten.." Er lag een bezorgde blik in haar ogen. "Ben je bereid dit te doen?'

You shoot me down
but I won't fall

Onderwerp: Re: Do you still love me? zo 2 aug 2015 - 20:32

Langzaam trok er een frons in zijn voorhoofd naarmate het gesprek met zijn tante vorderde. Opeens werd het hem duidelijk waarom ze er naar gevraagd had. Hij vroeg zich af of ze dit nou vanuit het perspectief van de leider of vanuit zijn tante sprak. Hij hoorde niet zo te denken, maar toch gebeurde het. Hij liet het gevoel van zich af glijden en keek Butterstar weer aan. Eigenlijk maakte het niet uit waarom ze het gevraagd had, ze had het gevraagd en hij moest er antwoord op geven. Het antwoord zou er niet anders van worden en hij kon niets anders dan eerlijk zijn. Hij slikte en begon toen langzaam te knikken. “Ik..” Zijn blik gleed weer even naar zijn voorpoten, maar hij herpakte zichzelf en richtte zijn blauwe kijkers op die van zijn tante. “Mijn loyaliteit voor de Riverclan is groter dan al het andere tante. Ik hoop dat het niet zal gebeuren, maar ik zal met haar vechten als het moet.” Er was aan hem te zien dat hij het echt meende. “Al kan ik niet beloven dat ik haar ernstig zal kunnen verwonden, maar ik zal ook haar op afstand houden.” Hij slikte nogmaals en duwde zijn neus weer in haar vacht. Soms zou hij willen dat hij zich kon verstoppen, verstoppen voor de wereld en de katten waar hij zo veel om was gaan geven dat ze hem pijn konden doen.

Onderwerp: Re: Do you still love me? ma 10 aug 2015 - 13:43

butterstar

I'm bulletproof,
nothing to lose

In stilte luisterde ze naar haar neefje en sloot haar ogen.
Het deed haar absoluut pijn om hem zo te horen spreken maar zowel als zijn voogd als leader moest ze dit weten. Ze moest weten hoe ver ze hem zou kunnen pushen als dat nodig was al smeekte ze bij Starclan dat het nooit nodig zou hoeven zijn. EEn kleine glimlach vond toch zijn weg naar haar lippen en ze likte even over zijn schouder. "Ik ben zo verdomde trots op je Creamyfrost je hebt geen idee." Fluisterde ze zachtjes en likte hem met een glimlach. "Ik ga je nodig hebben daar. Dassen.. Ze hebben alles weggenomen van ons. Van mij. Ik hoop dat wij kunnen laten zien dat Riverclan niet stil blijft staan. Niet alleen jegens de dassen maar alle clans. Ze zien ons als zwak. Maar nu hebben we de kans om te laten zien dat niets minder waar is. En ik vertrouw er op dat jij hetzelfde denkt?"

You shoot me down
but I won't fall

Onderwerp: Re: Do you still love me? ma 10 aug 2015 - 14:53

Langzaam schudde hij zijn kop. “Er is niets om trots op te zijn tante.” Fluisterde hij zachtjes terug terwijl hij zijn neus weer uit haar vacht haalde. Hij vond zichzelf een mislukkeling, een kat die niet met moeilijke situaties om kon gaan. Dan raakte hij in paniek of kwamen zijn trauma’s weer boven. Toch zou hij altijd naast haar staan, zou hij altijd voor haar vechten als het moest. Ze was zijn tante en hij hield van haar, ondanks alles. “Je kunt op mij rekenen. Je kunt altijd op mij rekenen Butter. Ik zal naast je staan, altijd.” Hij stond op en wreef zijn kop langs die van haar. “Natuurlijk denk ik daar ook zo over. We zijn niet voor niets familie.” Het was een tijd geleden dat hij dat uitgesproken had. Misschien, misschien kwam het allemaal wel weer goed. Toen werd zijn blik ernstig, maar eerst dat probleem met die dassen oplossen. “Ik moet zo maar weer eens gaan denk ik.” Sprak hij toen aarzelend uit. Kon hij dat wel zeggen of moest zij hem toestemming geven? Weer zoiets waar hij aan moest wennen, waarvan hij niet goed wist wat hij er mee moest. Al die etiketten maakten hem in de war en ontvreemde hem van zijn tante.

Onderwerp: Re: Do you still love me? vr 14 aug 2015 - 17:05

butterstar

I'm bulletproof,
nothing to lose

Met een zucht keek ze haar neefje aan. "Er is altijd rede om trots te zijn." Ze glilmachte in stilte en likte over zijn oor hopend dat ze hem tenminste iets van blij kon maken maar ze snapte prima dat haar neefje moeite had met alles. Zachtjes likte ze over zijn wang en een glimlach gleed over haar lippen. "Ik weet dat ik op jou kan rekenen. Als er iemand is waar ik op kan bouwen ben jij dat wel Creamy." Fluisterde ze zachtjes en knipperde even.

You shoot me down
but I won't fall

Onderwerp: Re: Do you still love me? ma 17 aug 2015 - 8:19

Hij ging er niet verder meer over door. Een discussie met zijn tante zou hij toch verliezen. Hij wilde niet horen dat ze trots op hem was, want hij vond dat niet terecht. Een waterig glimlachje sierde zijn lippen toen ze zei dat ze wist dat hij altijd naast haar zou staan. Hij knikte haar respectvol toe en legde even zijn kop op die van haar. Toen deed hij een stap achteruit. “Ik zal maar eens gaan jagen. Tot snel Butter.” Hij draaide zich om en trippelde haar den uit. Er trok een diepe frons in zijn voorhoofd terwijl hij snel het kamp verliet, voordat iemand het zou zien.

[Topic uit]

Onderwerp: Re: Do you still love me?