[Open] You can call me a monster

Het beestje was waarschijnlijk verdwaald en hoe het hier in het kamp kwam? Dat mocht Starclan weten. Maar het was er en Raptorkit had het gevonden, wat betekende dat het nu van hem was. Arm eenden keukentje, verdwaald en nu in de klauwen van Raptorkit. Hij pookte met zijn pootje tegen het beestje, waardoor het piepend weg probeerde te rennen, alleen kon het niet zo goed rennen want er was vast iets mis met haar pootjes. Raptorkit grijnsde en keek naar het beestje, terwijl het grappig deed.

Een enthousiaste glimlach stond op Lizardkit's snoetje terug ze terug keerde van de Medicine Den. Ze was niet ziek geweest, maar was samen met Brindleleaf naar Sparrowfeather gegaan om te vragen hoe je het verschil kon zien tussen 'goede' en 'slechte' besjes. Haar glimlachje verdween echter snel toen ze Raptorkit zag. Ze wilde zich bijna omdraaien toen een vreemd geluid haar oortjes bereikte. Rustig, maar toch nieuwsgierig, liep de kitten naar de iets jongere kater toe. Kort trok de kitten met haar oortjes toen ze door had wat hij deed. "Stop daarmee," mauwde ze toen ze zag dat het eendenkuikentje mankte. Zelf had ze ook last van een evenwichtsstoornis, dus op één of andere manier voelde ze zich verplicht om het beestje te redden. Haar staartje zwiepte gefrustreerd heen en weer.