Little red dot OPEN

In de witte vacht van haar moeder lag de rosse kitten verscholen. Alleen door die vacht viel ze ietwat op, want voor de rest was ze amper zichtbaar. Redkit zat bijna helemaal weggemoffeld in de witte, pluizige vacht van de poes. Het was niet koud buiten, maar het maakte dat ze zich veilig voelde. Elk geluid werd daardoor ook ietwat gedempt. Ze was dan ook de kleinste van het nest, ze kreeg alleen maar wat plaats omdat haar siblings best vriendelijk waren en ze niet met zo veel waren, anders was ze zeker door hun verstoten.

OPEN

Haar amberen oogjes schoten wijd open toen ze opeens weg getild werd van haar nest. Nee, ze wou terug, ze wou weer naar de veiligheid van haar moeder's witte vacht! Veel luider dan ze gewend was, piepte Redkit. Daar zou haar moeder vast wakker van worden, om haar te redden! "MAMA!", piepte de rosse kitten luid. In de paniek van het moment had ze niet eens door dat het haar vader was die haar weg tilde, en geen gemene kat die haar pijn wou doen.

Toen de vreemde kat haar losliet kroop de rosse kitten zo snel als haar pootjes haar konden dragen terug in de vacht van haar moeder, waar ze zich tussen haar vacht nestelde en zich daar omdraaide, zodat ze de vreemde kat kon aankijken. Hij leek bekend.. wacht, was dat echt..? Redkit kroop voorzichtig ietsje uit de sneeuwwitte vacht van haar moeder en keek de andere kat aan met haar amberen oogjes. "Papa?", piepte de rosse tabby zachtjes. Was ze bang geweest van haar vader? Had ze hem pijn gedaan door zo bang te zijn? "H-Het spijt me.."

De rosse kitten kroop ietsje dichter bij haar vader, waardoor ze niet meer zo de warmte had van haar moeder's witte vacht. Gelukkig was het Greenleaf, en was het warm buiten. Haar amberen oogjes keken op naar de rosse kater, die ergens wel haar voorbeeld was. "Papa..", zei ze opnieuw zachtjes, niet goed wetend wat ze anders zou moeten zeggen. Haar kleine kopje wreef Redkit in de warme vacht van de kater, zodat ze geheel in zijn bekende geur omgeven was.

Ohw jee. ze kon moeilijk nee zeggen; toch? Dan zou hij vast gekwetst zijn. De rosse kitten wilde eigenlijk haar veilige plekje in de nursery niet verlaten, maar toch knikte ze zachtjes. "O-okay..", hakkelde Redkit zachtjes, haar kleine kopje nog steeds in de rosse vacht van haar vader geduwd. Hij zou haar wel veilig houden, toch? Hij zou vast niets laten gebeuren.

De rosse kitten haalde diep adem om haar kloppende hartje te kalmeren en liep toen achter haar vader aan. Haar rosse pootjes waren kort, waardoor ze sowieso niet zo snel vooruit ging. Gelukkig was haar vader slim genoeg om traag te lopen. Toch ging ze niet naast de rode kater lopen, maar bleef ze achter hem. Dat was toch alleen maar beleefd? Bij zijn vraag aarzelde Redkit. Het kon vast geen kwaad om de vraag die al even op haar lever lag te stellen, toch? "W-wel.. H.. Hoe is het om.. W-warrior te z-zijn?", hakkelde ze verlegen, naar haar pootjes kijkend.

Met forse passen en een norse blik keek ze even rond. Al snel spotte ze iemand, een kater, Glowstick. Even snoof ze lichtjes, ze was boos, yeah, dus, dan moest iedereen uit de weg gaan. Kort stapte ze op hem af, het kittentje negerend enzo. Even zuchtte ze. Het deed pijn, kits zien. "Glowstick, ik wil je zo buiten het kamp zien graag," klonk er even nijdig van haar waarna ze haar omdraaide en wegbeende

{Sorry schatjes, topic uit <3}