Met een verveelde blik liep de kater door het bos. Hijzelf wist niet wat hij hier deed. Maar een beetje territoria verkennen kon ook wel. Zijn bruine pels was nat van de regendruppels dat vielen vanaf de nog natte bladeren. Plotseling drong een goddelijke, bekende geur zijn neus binnen. Zo te ruiken was Chica er ook bij. Freddie versnelde zijn passen, hij had honger en misschien wou de poes dit keer wel delen. Langs een paar bomen bevond hij de bron van de geur. "Ook hallo, Chica," miauwde hij emotieloos. "Wat heb je daar?" Hij probeerde te weten wat de poes daar voor haar had. Want het was niet makkelijk te zien.