Explors

Onderwerp: Explors za 25 jul 2015 - 23:25

Soilmud keek uit over de bruisende rivier. Het water stormde kletterend op de rotsen waar hij zich op de top had neergevlijt. Zijn nagels had hij uitgestoken, maar het was niet omdat hij zich bedreigd voelde. Integendeel, de rivier was een van zijn favoriete plekken waar hij ooit was geweest, en hij had toch al een groot stuk van het clanterrein afgestruind, op zoek naar nieuwe dingen. Hij was een kat die het helemaal niet erg vond alleen te zijn, hoewel hij zich soms afvroeg of dat ook deels de reden was voor zijn lak aan vrienden. Het was niet dat hij helemaal antisociaal was, maar echt 's avonds bij andere katten zitten of als kitten met anderen spelen was iets wat altijd buiten zijn comfort zone had gelegen. Hij strekte zijn nagels in en uit en voelde het mos onder zijn poten. Een licht briesje streek over zijn vacht en hij genoot van de rust, zijn snuit uitgestoken in het zonlicht.

Onderwerp: Re: Explors wo 29 jul 2015 - 8:54

De bladeren ritselden terwijl de crèmekleurige kater zich door de bosjes heen wrong. Kleine takjes bleven in zijn vacht haken, maar het interesseerde hem niet dat hij er daardoor uit kwam te zien als een bosmonster. Zijn oren bewogen wat gespannen heen en weer en zijn lichtblauwe ogen fonkelden zenuwachtig. Hij had het altijd prettig gevonden om alleen rond te lopen, maar na de aanval van de das was hij niet meer zo zeker over zijn kunnen. Hij had de das kunnen doden samen met Lynxfang, maar zijn geestelijke gesteldheid had een flinke tik gekregen. En omdat de dassen nog steeds een probleem waren, was hij niet helemaal op zijn gemak. Hij stapte uit de bosjes en volgde het pad naar de rivier, uitgesleten door de vele kattenpoten. Toen de rivier in zicht kwam viel zijn blik op Soilmud die op de rotsen lag. Meteen leek zijn lijf wat te ontspannen terwijl hij naar de kater trippelde. Hij sprong naast de andere warrior op de rotsen en ging naast hem zitten. “Hallo Soilmud.” Zijn stem klonk vriendelijk zoals altijd. Van de spanning die hij gevoeld had was niets meer te zien.

Onderwerp: Re: Explors vr 31 jul 2015 - 21:42

Soilmud schrok op toen plots een stem zijn gedachtengang verstoorde. Niet dat die heel belangrijk was, het was meer een wanordelijke massa in zijn kop, en nadat zijn hart zich terug in het gewone ritme had hersteld merkte hij dat hij blij was de andere kater te zien. Hij herkende de kat als Creamyfrost, een andere warrior die toch al wat manen ouder was dan hijzelf. De kater had kleine takjes in zijn vacht steken, wat een voorzichtige glimlach opwekte bij hem. "Hallo Creamyfrost, wat brengt jou naar de rivier?" Vroeg hij vriendelijk terug. Blij met zichzelf dat hij zich niet had versproken of in stilte was blijven zitten, zich afvragend wat hij moest terugzeggen, zette hij zichzelf recht op de rots. Zijn ogen waren in de verte op de rotsen gericht, maar al zijn aandacht ging uit naar de kater naast hem, terwijl hij zich afvroeg welk antwoord Creamyfrost zou geven.

Onderwerp: Re: Explors zo 2 aug 2015 - 19:59

Het topje van zijn staart hing in het water, waardoor hij kleine kringen in de stroming maakte. Hij wiebelde zijn oren toen Soilmud hem ook begroete. Er verscheen een glimlach om zijn lippen terwijl hij de andere kater weer aankeek. “Eigenlijk weet ik het niet zo goed. Ik was aan het nadenken over wat ik vandaag met Cedarpaw zal gaan doen en opeens kwam ik hier terecht. Ken je dat, het besef dat je niet meer weet hoe je eigenlijk op een plek gekomen bent alsof je dat kwijt bent? En jij Soilmud?” Hij bleef naar de Riverclan warrior kijken, maar in zijn ooghoek hield hij zijn omgeving in de gaten. Hij wist dat het stom was om zo in gedachten te raken dat je niet meer op je omgeving lette, oerstom eigenlijk. Maar soms had hij dat en daar kon hij niks aan doen, meestal kwam hij er pas achter als hij zichzelf tot de orde riep maar ja dan was het al gebeurd. Zijn tante zou op hem mopperen als ze er achter zou komen dat hij dat nog steeds deed en waarschijnlijk zou hij een preek krijgen. Gelukkig had hij het nog niet bij haar in de buurt gehad, want hij wilde niet dat Butterstar zich zorgen om hem ging maken. Het ging prima met hem, tenminste dat maakte hij ook zichzelf wijs.

Onderwerp: Re: Explors zo 9 aug 2015 - 22:18

Toen de kater zijn antwoord formuleerde knikte Soilmud bedachtzaam. Ja, dat gevoel kende hij maar al te goed. Het kwam veel te vaak vbor om hem als 'waakzaam' te omschrijven, en hoewel hij wist dat geen goede eigenschap was, kon hij er niet veel aan doen. "Ja, dat gevoel ken ik. Ik heb het zelf constant voor. Verwarrend in het begin, maar na een tijdje raak je eraan gewend, denk ik. En het helpt me mooie plekjes te ontdekken waar ik anders niet zou komen, gewoon omdat ik niet oplet waar ik naartoe ga." Sprak hij terug. Hij was blij dat hij duidelijk niet de enige was met dat gevoel, en het gaf hem voor het eerst in lange tijd het gevoel geaccepteerd te kunnen zijn in de clan. "Cedarpaw hmm? Hoe is het om verantwoordelijk te zijn voor een apprentice?" Vroeg hij curieus. Zelf was hij veel te jong om al een apprentice te hebben, hij was zelf net warrior geworden, maar misschien in de toekomst. Het vooruitzicht maakte hem tegelijk bang en opgewekt, maar dat was het geval met alles wat de toekomst betrof voor hem.

Onderwerp: Re: Explors ma 10 aug 2015 - 14:30

Hij glimlachte. “Gelukkig ben ik niet de enige die dat heeft.” Lachte hij toen. Hij vond het niet erg zijn zwakheden uit te spreken, dat vond hij veel minder moeilijk dan zijn sterke punten. Hij vond namelijk niet dat hij echt sterke punten had. Hij kon dingen, maar die dingen hoorde hij ook te kunnen vond hij. Sterke punten? Nee, dat niet. “En inderdaad op die manier kom je wel mooie plekken tegen. Wat vind jij de mooiste plek in Riverclan territorium?” De blik in zijn lichtblauwe ogen werd nieuwsgierig. Toen Soilmud over Cedarpaw begon veranderde zijn blik en kwam er duidelijk een trotse gloed in. Hij was trots op zijn apprentices, op ze allemaal. Zoals Silvercloud trots was geweest op hem, al had hij dat nooit terecht gevonden. Cedarpaw leek op dat gebied heel erg op hem, hij wist dat de kater heel erg onzeker was. “Het is geweldig om iemand alles over de clans te leren, om ze te leren vechten en jagen. Het is leuk om te zien hoe leergierig ze zijn en hoe ze groeien.” Het mentor zijn hield hem op de poten, dat had het altijd gedaan. Het gevoel dat hij nog ergens voor nodig was. Ondanks dat hij soms zijn emoties niet onder controle had.

Onderwerp: Re: Explors