But I could'nt see the monster was me|&Brindleleaf

Foxkit tekende met zijn klauwen tekeningen op de grond. Hij begon slapjes te lache toen hij de kop te groot tekende. Snel gumde hij alles met zand weg en stond op. Zijn rode pels glansde in de zon en Foxit verveelde zich. Plots wendde zijn blik af op een poes, bekend als de moeder van Puddlekit, Mousekit en nog twee waar Foxkit kennis moest maken. Nu bedacht hij met de queen te praten, hij had toch niemand. Met kleine passen liep hij op de poes af.

Flut :/

Met een muis in haar bek kwam ze het camp weer in. Ze hoefde helemaal niet te jagen, het werd zelfs een beetje vreemd gevonden als een Queen dat deed. Haar kittens waren alleen oud genoeg om buiten de nursery te spelen en ze verveelde zich als ze alleen maar in het camp moest zitten. Ze vond het leuk om naar ze te kijken, maar niet altijd. Soms wilde ze even alleen zijn en iets nuttigs doen. Ze legde de muis op de prooistapel nee en keek om haar heen of iemand het gezien had. De blik in haar goudgele ogen viel op Foxkit die haar kant op kwam lopen. Er was iets vreemds met deze jonge kater, ze kon alleen niet goed achterhalen wat het was. Ze had hem vaak zien spelen, ook met haar eigen kittens. Zeker dan hield ze ze scherp in de gaten, want er hing iets raars over deze kitten heen. “Foxkit.” In haar stem klonk argwaan terwijl ze hem kalmpjes aanstaarde. “Is er iets?” Ze ging zitten en legde haar staart naast haar achterpoten.