I'll be your little light

Onderwerp: I'll be your little light ma 10 aug 2015 - 23:49

Aspenkit neusde zachtjes wat in de vacht van haar moeder. Sinds gisteren was ze begonnen met het zacht heen en weer kruipen in het nest, duidelijk nieuwsgierig naar de hele wereld daarbuiten. Haar blauwe pels was kort en dik, wat er toch nog voor zorgde dat ze heerlijk warm bleef. Alsnog vond ze de pluizige vacht van haar moeder ook heel aangenaam, dus was ze een beetje in tweestrijd. Voor nu had ze nog eventjes voor de veiligheid van haar moeder gekozen. Een piepje verliet haar bekje terwijl ze wat onhandig door de vacht van haar moeder heen kroop, duidelijk actief. Ze leek wel een blauw, blind spinnetje wat zich een weg baande door de witte vacht van haar moeder. Een tweede piepje verliet haar bekje toen ze voelde toen ze uitgleed en naar beneden rolde, van haar moeder af. Met een zachte plof kwam ze neer in het mos, op haar ruggetje. Weer slaakte ze een piepje.

{ Eerste post Sassyrose }

Het was inmiddels alweer een halve maan geleden dat haar kittens, Owlkit en Aspenkit, waren geboren. Ze had het zwaar gehad, maar het was het waard geweest. De kittens waren enorm schattig en de witte poes was nog altijd in de zevende hemel. Ook al waren ze een foutje geweest, of nou ja, zeg maar gerust een grote fout, ze kon ze nu al niet meer missen. De twee begonnen nu zelfs heen en weer te kruipen in het nest. Vooral haar dochtertje leek erg nieuwsgierig naar de rest van de wereld. Het liet haar denken aan haar moeder, waar ze precies op leek. Misschien zou Aspenkit helemaal op haar moeder lijken en had ze haar naar Bluestar moeten vernoemen, maar toch vond ze deze naam beter bij haar passen. Ineens voelde ze de kitten actief door haar vacht kruipen. Na een luide piep rolde ze naar beneden, waarschijnlijk uitgegleden. Een zachte plof klonk en daar lag de blauwe kitten dan, op haar ruggetje, opnieuw piepend. Een glimlach verscheen op haar mond. De twee waren compleet verschillend, Owlkit was juist rustig terwijl Aspenkit een enorme druktemaker was. "Goedemorgen druktemakertje," zei ze zachtjes, voordat ze haar warme tong over het kleine kopje liet gaan.

Daar was dan toch nog de warme stem waar ze naar verlangd had, de hele tocht was dus niet voor niets geweest! Een luid gesnor steeg op uit de keel van de blauwe kit toen haar moeder een warme tong over haar kopje heen liet gaan. Haar rechteroortje bewoog hierbij zwakjes en ze tilde één van haar voorpootjes op, proberend om naar haar moeder te grijpend. Toen ze natuurlijk miste, want zoveel kracht kon ze er niet eens in zetten om het goed te strekken, piepte ze weer een keer. Verwoed begon ze zwakjes te bewegen totdat ze uiteindelijk weer op vier pootjes rolde. Een tevreden piep werd geslaakt en ze drukte haar neus tegen haar moeder aan. Weer klonk een luid gesnor wat haar hele lichaampje liet trillen. Mammie!

Een luid gesnor klonk uit het kleine keeltje van de blauwe kitten. Haar rechteroortje bewoog wat doordat ze over haar kopje likte. Daarna zag ze één van de kleine voorpootjes langs haar kop gaan, alsof het poesje haar wilde pakken. Dat lukte niet, aangezien ze maar kleine pootjes had. Aspenkit piepte en bewoog toen net zo lang tot ze weer op vier pootjes lag. De sneeuwwitte poes lachte, het was een grappig maar schattig gezicht om de kitten zoveel moeite te zien doen. Ze piepte tevreden en drukte toen haar neus tegen die van haar. Haar kleine lichaampje trilde door haar luide gesnor. Sassyrose raakte nogmaals liefkozend haar neusje aan en sloeg toen haar lange, pluizige staart over de twee kittens heen, zodat ze het niet koud zouden krijgen.

Hetgeen wat ze nu aanraakte met haar donkere neusje voelde anders aan dan de warme vacht waar ze zich normaal gesproken in begroef. Het voelde gladder aan, paste perfect tegen haar neusje aan. Nog altijd bleef ze luid snorren, het voelde best grappig! Op de tast probeerde ze haar neusje er weer tegen aan te duwen, maar liet haar kopje uiteindelijk wat uitgeput vallen. Eventjes op adem komen hoor. Een warme staart had zich over haar lichaam heen geslagen en haar gesnor klonk nu wat meer gedempt, al trilde haar hele lichaampje en dus ook de staart ervan. Zacht begon ze op het pluis van de staart te sabbelen, wat het snorren nu in lichtje schokjes liet komen omdat ze ondertussen ook druk bezig was om de haartjes in haar kleine bekje te krijgen. Haar mama was erg lekker!

Onderwerp: Re: I'll be your little light