Thunderstorm can you keep a secret?

Zins ze had gezien hoe Honestheart zich liefdevol over Lightheart had ontvermt was het een grote schok voor de zilver/grijse poes geweest. Ze was zo in de war dat ze de rivier over was gezwomen naar het thunderclan gebied en op de zonnerotsen was gaan liggen om na te denken. Gelukkig had Thunderstorm haar weer mee terug genomen, maar een van de Thunderclan katten had hen gespot en weg gejaagd. Normaal zou Moonstream zich niet zo laten behandelen, maar doordat ze nog niet helemaal bekoelt was van de situatie die ze had gezien was ze er niet op in gegaan en had geprobeert terug te zwemmen, maar de kwam steeds terug in het Thunderclan gebied en had toen besloten via die weg naar hun grens te rennen aan de kant van de Thunderclan gebied waar de rivierkant van de rivierclan was. Daar had ze de stenen in het water gebruikt om weer terug te komen en zo waren zij en haar zus weer in het gebied waar ze thuis hoorden. Maar Moonstream durfde nog niet terug te gaan naar het Rivierclan kamp. 'Thunderstorm kun je een geheim bewaren?' Vroeg Moonstream met een stem die helemaal niet bij haar paste, want hij klonk hoog en schor. Alsof ze haar stem pas nu voor het eerst gebruikte? Moonstream keek haar zus strak aan en haar ogen verrieden eigenlijk al waar ze het over wilde gaan hebben! Zins dat Honestheart haar van de vos had gered was er iets gesprongen. Moonstream had eerst een grote hekel aan deze ater gehad, maar ze was verliefd op hem geworden, dus kwam de klap harder aan toen ze zag dat hij al bezet was en ze wilde haar vriendin geen pijn doen door toch zijn hart te veroveren. Moonstream liet haar kop hangen en ze durfde eigenlijk helemaal niet over hem te spreken, maar zij was haar zus en tegen Thunderstorm kon ze alles zeggen... Toch????

Thunderstorm voelde een lichte rilling over haar rug trekken, niet omdat ze het koud had maar door de ontmoeting met de donkere ThunderClan kater nog maar een klein tijdje geleden best boos was geweest en er ook best eng uit zag. Maar met een zucht schudde de poes de gedachten uit haar hoofd en liep naar haar zus Moonstream toe. 'Thunderstorm kun je een geheim bewaren?' Vroeg Moonstream met een ielig stemmetje wat Thunderstorm erg vreemd vond, dat was de normale stem van haar zus helemaal niet, dus er zou wel echt iets aan de hand zijn waar Moonstream niet zo blij mee was of iets dergelijks. 'Ja, natuurlijk, Moonstream' antwoordde Thunderstorm terwijl ze rustig naast haar zus ging zitten. Haar zus keek haar plotseling strak aan en Thunderstorm keek rustig terug, haar zus was een open boek als je haar eenmaal aankeek. Het 'verhaal' in de ogen van haar zus sprak over liefde en verdriet, liefdesverdriet dus. 'Och Moon' zei Thunderstorm terwijl ze haar zus een bemoedigend kopje gaf 'misschien was hij niet de ware voor jou, maar je zal hem heus vinden hoor,' Thunderstorm glimlachte en haar ogen glinsterde op bij de gedachte aan Flameclaw, ze hield van hem, met haar hele hart, en ze snapte het gevoel van haar zus ook wel, want als het had gebleken dat Flameclaw al iemand had of haar niet wou was ze er ook kapot van geweest en dat gevoel had Moonstream nu dus, maar ze zou altijd voor haar klaar staan, niet omdat ze familie waren maar om hun eeuwige band van vriendschap waar een familieband niet eens aan kon tippen!

'Ja, natuurlijk, Moonstream' antwoordde Thunderstorm terwijl ze rustig naast haar ging zitten. Maar toen Moonstream haar strak aankeek hoefde ze verder niets meer te zeggen en wist Thunderstorm al meteen over wie ze het wilde hebben. 'Vast wel... maar ik weet niet of ik hem nog wel in de ogen kan kijken zonder dat....' ze brak af zonder een reden, maar ze durfde niet te veel te zeggen in angst dat de donker gestreepte kater elk moment achter een boom zou kunnen staan en hen zou horen? 'Eerst mocht ik hem niet, omdat hij zo pochte, maar eigenlijk deed ik hetzelfde. Maar ik wil Lightheart niet nog meer pijn doen dan ze al heeft zins ze aangevallen is geweest door die honden. Ze heeft het al niet gemakkelijk en... en ik wil mijn vriendschap met haar niet kwijt!' zei Moonstream terwijl ze met haar kop schudden en even naar de rivier keek. Misschien zou het beter zijn om de clan toch maar te verlaten net zoals ze vroeger in haar leerlingtijd had willen doen? Maar dan zou ze Thunderstorm kwijt raken en dan zou ze alleen over de wereld zwerven net als de andere rogou's. Weer schudden ze haar kop en meet iedere kans om Thunderstorm aan te kijken. Diep van binnen was haar hart in een gevecht om twee dingen. Ze wilde Honestheart graag aan haar zijde, maar ze wilde ook zo vermogelijk uit zijn buurt zijn om niet steeds aan hem herinnerd te hoeven worden! 'Ik weet dat het geen optie is, maar misschien is het beter dat ik nooit meer terug naar de clan ga.' het was eruit voor ze er erg in had en keek Thunderstorm met schuldige ogen aan. Ze gaf veel om haar zus, maar ze wilde graag op een plek leven waar ze Honesheart niet langer tegen het lijf zou lopen!

'Vast wel... maar ik weet niet of ik hem nog wel in de ogen kan kijken zonder dat....' zei Moonstream aarzelend en Thunderstorm gaf haar zus een bemoedigend kopje 'Eerst mocht ik hem niet, omdat hij zo pochte, maar eigenlijk deed ik hetzelfde. Maar ik wil Lightheart niet nog meer pijn doen dan ze al heeft zins ze aangevallen is geweest door die honden. Ze heeft het al niet gemakkelijk en... en ik wil mijn vriendschap met haar niet kwijt!' ging Moonstream daarna verder en Thunderstorm keek even bedenkelijk, was het echt Honestheart, de broer van Flameclaw over wie haar zus het hier had? Nee, maar... verward schudde Thunderstorm even haar kop. En zuchtte diep, ook haar zus schudde even haar kop 'Ik weet dat het geen optie is, maar misschien is het beter dat ik nooit meer terug naar de clan ga.' riep Moonstream opeens en voordat ze er erg in had riep Thunderstorm 'Moonstream, Nee!! Doe het alsjeblieft niet!' ze zuchtte diep 'Moon, ik kan niet zonder jou, ik heb je nodig, ik zou met je mee gaan. Maar...' ze maakte haar zin niet af, ze zou Flameclaw en alles wat haar dierbaar was achter zich laten, haar plezier in de Clan, Silverflower, Lightheart, dit kon toch niet!! 'Moonstream, alsjeblieft....' begon ze terwijl ze verdrietig naar haar voorpoten stonden, naast die van haar zus, als goud en zilver, als zon en maan, als Donder en Bliksem, het was zo verschillend dat het gewoon bij elkaar hoorde.

Moonstream schrok een beetje van Thunderstorm's uitroep, die eindigde in een vreemde stop. Moonstream keek haar zus aan en wist niet waar Thunderstorm het over had. 'Het zou fijn zijn als je mee ging, maar je hoeft niet mee te gaan Thunderstorm.' zei Moonstream en stond al vast op, want ze wilde echt graag weg gaan, maar nu haar zus vreemd deed wist ze het zo zeker niet meer en keek afwachtend naar haar en voelde hun sterke band die door niemand te breken was dan door een van hun zelf. 'Wat is er mis?' vroeg Moonstream met een verbaasde uitdrukking in haar ogen, maar ze maakten zich nu geen zorgen meer over haar eigen problemen, maar om die van haar zus. Maar meteen herkende ze de verliefde blik in de ogen van Thunderstorm en ze deed een paar passen achteruit en liet haar kop hangen. 'Je hebt vast je ware gevonden is het niet?' vroeg Moonstream met een bibberende stem en ze draaide zich half om.

Twee stralende ogen opende zich. Ze was weer eens gelukkig geworden. Ze stond op en was vanplan om op jacht te gaan. Meteen rende ze naar de prooi stapel om een muis te eten. Toen ze dat gedaan hat rende ze het kamp uit. Ze rook een bekende geur, die van Thunderstorm en Moonstream. Ze volgde de lucht maar stopte toen ze Moonstream hoorden praten. 'Thunderstorm kun je een geheim bewaren?' Geheim? Nee ze moest nu weg gaan. 'Ja, natuurlijk, Moonstream' Hoorde ze Thunderstorm zeggen. 'Och Moon', hoorde ze haar vriendin vervolgen. 'misschien was hij niet de ware voor jou, maar je zal hem heus vinden hoor,' vervolgde. Ware? 'Vast wel... maar ik weet niet of ik hem nog wel in de ogen kan kijken zonder dat....' Zei Moonstream zonder haar zin af te maken. 'Eerst mocht ik hem niet, omdat hij zo pochte, maar eigenlijk deed ik hetzelfde. Maar ik wil Lightheart niet nog meer pijn doen dan ze al heeft zins ze aangevallen is geweest door die honden. Ze heeft het al niet gemakkelijk en... en ik wil mijn vriendschap met haar niet kwijt!' Wat?! Was Moonstream verliefd op Honestheart? Dat meende je niet? Een steek van pijn schoot naar binnen maar ze bleef verstijfd zitten. 'Ik weet dat het geen optie is, maar misschien is het beter dat ik nooit meer terug naar de clan ga.' Ze wouw springen toen ze dat zei, maar ze kon niet! Thunderstorm protesteerde. 'Het zou fijn zijn als je mee ging, maar je hoeft niet mee te gaan Thunderstorm.' Wat ging ze nu Thunderstorm proberen over te halen. Pijn schoot nog meer in haar maag. Ze voelde zich misselijk worden. 'Wat is er mis?' Zei Moonstream. 'Je hebt vast je ware gevonden is het niet?' Vroeg Moonstream. 'Moonstream, meen je dat nou? Waarom? Daarom ga je de clan toch neit verlaten, Moonstream?' Ze kwam met een geschrokken uit struiken uit de bosjes en keek haar vriendin aan. Ze leit haar kop hangen. 'H-hou je echt van hem?' Vroeg ze met haar ogen glazig op de grond gericht.

Dit had ze willen voorkomen. Maar ze kreeg de schock van haar leven nu ze Lightheart voor zich zag staan. Woorden schoten te kort en Moonstream's stem protesteerde en er kwamen alleen maar haperende geluiden uit waardoor ze haar bek sloot en haar blik van haar vriendin afwenden. Moed verzamelend keek ze haar vriendin weer aan, maar haar ogen stonden vol pijn. 'Light... Lightheart is ga niet liegen, maar ja ik hou van hem en ik weet dat jij ook van Honestheart houd en daarom wil ik weg gaan. Ik wil jouw niet nog meer pijn doen door in de clan te blijven. I... ik Kan niet in zijn aanwezigheid zijn omdat ik van hem hou, maar jij bent zijn partner en mijn vriendin daarom heb ik besloten niet hem het hof te gaan maken en onze vriendschap op het spel te zetten!' Haar stem klonk bevend, maar ze durfde niet langer te wachten door het nog langer uit te stellen. Ze had niet tegen haar willen liegen of de waarheid te vertellen om haar vertrouwen in haar kapot te doen slaan. 'Ik mocht hem eerst niet, maar er is iets veranderd toen hij me gered had van die vos. Toen... toen ben ik als een blok voor hem gevallen.' voegde Moonstream eraantoe en haar normale houding zakte weg tot ze de houding van een warrior had die net een preek van de leider had gehad. Ze voelde zich schuldig voor iets waar ze helemaal niks aan kon doen, maar nu Lightheart hen had horen spreken wilde ze haar ook de hele warheid vertellen zonder iets achter te houden. Mocht Lightheart willen aanvallen dan zou ze geen weerstand bieden aan haar woede jegens haar!

'Het zou fijn zijn als je mee ging, maar je hoeft niet mee te gaan Thunderstorm.' zei Moonstream en verward schudde Thunderstorm haar kop, het werd haar allemaal te veel. 'Wat is er mis?' vroeg Moonstream 'Je hebt vast je ware gevonden is het niet?' de stem van de zilveren warrior trilde en Thunderstorm kon een klein glimlachje niet onderdrukken. Maar voordat ze kon antwoorden drong een bekende geur haar neus binnen en hoorde ze een bekende stem. 'Moonstream, meen je dat nou? Waarom? Daarom ga je de clan toch niet verlaten, Moonstream?' zei Lightheart en Thunderstorm hefde even haar kop op, het was gaan waanbeeld, de poes stond echt voor haar, met hangende kop en glazige ogen. 'Light... Lightheart is ga niet liegen, maar ja ik hou van hem en ik weet dat jij ook van Honestheart houd en daarom wil ik weg gaan. Ik wil jouw niet nog meer pijn doen door in de clan te blijven. I... ik Kan niet in zijn aanwezigheid zijn omdat ik van hem hou, maar jij bent zijn partner en mijn vriendin daarom heb ik besloten niet hem het hof te gaan maken en onze vriendschap op het spel te zetten!' antwoorde Moonstream bevend 'Ik mocht hem eerst niet, maar er is iets veranderd toen hij me gered had van die vos. Toen... toen ben ik als een blok voor hem gevallen.' ging ze verder en Thunderstorm zuchtte vermoeid en verward. 'Vervloek!' riep ze uit 'terwijl ze tussen haar vriendinnen met ogen die fonkelden van woede heen en weer keek 'StarClan mag hem vervloeken!' riep ze nogmaals uit en haar haat die ze voelde was groter dan ze ooit eerder voor een kat had gedaan, ze haatte hem nu uit de grond van haar hart, hij was de oorzaak van deze lastige situatie, Moonstream die de Clan uit wou en ook Lightheart die zeker zielsveel van Honestheart hield, ze wist het allemaal niet meer.

Thunderstorm zei iets en Moonstream wiebbelde met haar oren, maar ze bleef naar Lightheart kijken. Haar tranen biggelde over haar wangen en ze voelde haar poten onder haar bibberen alsof ze van rubber waren die met een groot gewicht bedekt waren. 'Je zult geen last van me hebben Lightheart. Het is beter zo.' fluisterde Moonstream die bijna niet te verstaan was, maar Lightheart zou ze wel hebben verstaan. Ze stapte met trage pootstappen voorbij de rode poes. Ze tilde haar staart niet langer op, maar liet die over de grond slepen. Ze had get gevoel alsof ze zwaar gevochten had, maar ze had enkel iets vertelt wat ze moeilijk had gevonden, maar ergens voelde het ook wel goed om de waarheid te vertellen. Ze zou zich eerst in een van de uit hoeken van het rivierclan gebied verschuilen zodat ze eerst er aan zou kunnen wennen om geen Rivierclan meer te zijn?

Thunderstorm vloekte binnensmonds, waar sloeg dit op? 'Moonstream, nee!' riep ze naar haar zus die opstond en ze sprong overeind en probeerde haar tegen te houden, tranen blonken op haar snoet. 'Doe het nou niet Moonstream! Je mag je zelf niet opofferen voor een of andere idioot!' riep ze wanhopig uit, ze kon niet zonder haar zus, ze kon niet zonder haar vriendinnen, ze kon niet zonder Flameclaw, ze kon niet zonder haar clan, haar zus moest gewoon blijven, niet weggaan, Thunderstorm zou nog liever sterven dan zonder één van de dingen leven die haar het meest dierbaar waren, Moonstream mocht de clan gewoon niet verlaten! 'Moonstream...'zie ze wanhopig er moest toch een andere uitweg zijn? Of niet? 'Moonstream, kop op nou!' riep ze nogmaals terwijl ze stopte met achter haar zus aan lopen en verward bleef staan, een enkele traan viel van haar snoet en raakte de natte bosgrond.

Ze luisterde naar wat Moonstream allemaal vertelde. 'H-het spijt me vreselijk', stamelde ze. Moonstream wouw de clan verlaten van wegen haar en Honestheart, maar dat mocht niet. 'Moonstream, ik laat jou niet de clan verlaten van wege mijn liefdes leven! Als er dan één weg meot ben ik het! Aan mij heeft de clan toch niks! Aan jou wel, ik ben de gene met de manke dode poot. Jij niet. Ik ben in de clan om mijn leven lang verliefd te zijn misschien kittens te krijge en te sterven! Dat mag dus niet. Moonstream blijf in de Riverclan...' siste ze vol verdriet. Haar ogen stonden recht in de ogen van Moonstream gebrand, je kon zien dat ze het meende. 'Honestheart heeft mij hoop gegeven, om dat ik zelfmoord wouw plegen, het ging helemaal neit goed met me, Honestheart heeft me in leven kunnen laten, hij heeft zijn hart aan mij gegeven en ik aan hem. Moonstream, ... Begrijp het als je blieft en verlaat de clan niet. Wees een echtte Warrior, alsjeblieft. Doe het niet voor mij maar voor de clan!' Ze wist amper nog wat ze allemaal zei. Ze werd helemaal gek, en haar amber ogen staarde dof en wazig. Toen zei Thunderstorm plots wat. 'StarClan mag hem vervloeken!' Riep ze uit. Lightheart keek haar verbaasd aan. 'Zeg dat niet! Het is niet zijn schuld! Mijn schuld, ik heb mijn liefde aan hem getoont, hij na mij! Ik had dat niet meoten doen, ik ahd geen zelf moord willen plegen, of nog beter... Ik haf het wel moeten doen!' Grauwde ze. Toen werd alles wazig voor ahar ogen en ze hoorde even nisk eer. Ze staarde naar het niets. Ze kon niet langer blijven. Ze zou de wereld verlaten. ... En ze zou neit meer tegen te houden zijn.

Toen Thunderstorm voor haar sprong draaide ze haar blik af en keek in de ogen van Lightheart die roep dat Moonstream niet moest gaan, maar zijzelf. Geschrokken gingen haar haren overeind staan en ze voelde het gewicht aan schuld groeien. Maar nog voor ze wat kon zeggen zag de de rode manke poes op haar poten zwaaien. Ze zou vallen als ze niet tegen gehouden zou worden. Moonstream sprong naar haar toe en pakte haar in het nekvel vast en legde Lightheart voorzichtig neer. Haar ademhaling was zwak en Moonstream wist niet langer meer wat ze moest doen. 'Thunderstorm we moeten iets doen! Ga snel de medicijnkat halen!' Riep Moonstream en ze keek haar zus vragend aan. Ze wilde eigenlijk de clan niet verlaten, maar wat moest ze doen wanneer Lightheart door haar schuld stierf? Ze wilde de rode poes helemaal niet overstuur maken, maar het was gebeurd en nog wel op een manier die ze haar helemaal niet toe gewenst had!

Verward keek Thunderstorm naar haar poten, hoe kon dit opgelost worden? Als zei er nou bij was geweest toen die vos Moonstream aanviel, maar de asociale kater van een Honestheart moest er weer zijn en Moonstream moest gewoon gelijk weer verliefd worden op haar redder..... ze zuchtte toen Moonstream haar gedachten onderbrak. 'Thunderstorm we moeten iets doen! Ga snel de medicijnkat halen!' Riep Moonstream plotseling en Thunderstorm keek op en zag Lightheart, snel rende ze naar hara vriendin toe 'Moonstream, haal jij Seastream?'riep ze naar haar zus terwijl ze bij Lightheart ging zitten, niet wetend wat te doen. 'Lightheart,' mompelde ze 'niet doen, kom op Lightheart' mompelde terwijl ze haar vriendin een zorgzame lik gaf, als dit zo door ging zou ze hoe dan ook iemand verliezen als dit zo door ging. 'Lightheart' mompelde ze terwijl ze naast haar ging liggen, Lightheart mocht niet dood gaan, dat mocht gewoon niet! Het was haar schuld dat Lightheart dood ging. Gedachten vlogen door haar hoofd en Thunderstorm schudde verbaasd haar kop terwijl ze zorgzaam naar Lightheeart keek, ze mocht niet sterven!

Thunderstorm riep tegelijk met haar dat ze Seastream moesten gaan halen. Moonstream schrok op, maar ze wist wat ze moeten doen. en duwde haar zus zachtjes aan. 'We moeten haar naar meteen naar het kamp brengen!' zei Moonstream en ze pakte Lightheart in haar nekvel vast en begon haar in de richting van het riierclan kamp te slepen. Het koste veel moeite, maar ze kreeg haar wel van haar plek. Moonstream hoopte dat Thunderstorm haar snel zou komen helpen? Na een paar meter begon ze buiten adem te raken, maar ze gaf niet op! Met sterke stevige stappen zetten ze door. 'Tunderstorm help me!' riep Moonstream tussen de vacht van Lightheart door en ze sleepte haar vriendin verder tussen de bomen door langs de rivier. Het kamp kwam al in zicht en ze liet Lightheart even los om op adem te komen.

( Ik zet een topic bij het kamp neer. )

Onderwerp: Re: Thunderstorm can you keep a secret?