Tell me the secret {vervolgtopic}

Plushtrap keek naar achteren om te kijken of de poes hem volgde, als ze het niet deed moest hij haar weer meetrekken. Rond de tweebeennesten liep hij naar een hoop stenen bekend als Highstones. Met een valse grijns liep hij erop af, moeiteloos klom hij erop en ging zitten, wachtend op de kattin. Zij wist meer over hem, geheimen dat zelfs hij er niets van wist. Toen de poes er eindelijk naast hem was draaide Plustrap zich om. 'Zo, Rina,' miauwde hij. 'Je weet wie ik ben nietwaar?' Hij versmalde zijn ogen, met zijn grijns nog op zijn gelaat. Zijn staart zwiepte ongeduldig heen en weer. Beter mocht ze hem kennen, anders had ze nog wat met hem te dealen.

- Rina only

Met een schaapachtige, maar nerveuse blik keek Rina om zich heen. Waar bracht hij haar naartoe? De weg van de Twolegplace leidde naar de Highstones. Rina snoof, er was niemand hier. De kater voor haar klom op de stenen, Rina deed hem na en ook zij zonder moeite kwam erop. Maar toch had zij een trager tempo dan de roodwitte kat. Want toen de poes eindelijk de top bereikt lag de kater al te wachten. 'Zo, Rina,' miauwde hij. 'Je weet wie ik ben nietwaar?' Rina knikte, dit moest ze dus zeggen van hem om hem beter te laten voelen. 'Een moordmachine met een valse grijns, een psychopaat die alles voor over heeft om iemand pijn te doen of het leven ervanaf halen.' even zweeg ze, maar na het nadenken vervolgde ze. Haar stem werd wat verlegen. 'Iemand die iedereen uit de weg wilt ruimen met daden totdat iedereen uit zijn weg is of hem joinen.' Ze keek hem aan, zijn lichtblauwe ogen keken bijna dwars door haar heen. Een huivering ging door haar heen, maar ze bleef sterk.

Plushtrap bleef haar vals aankijken tot ze antwoord gaf. 'Een moordmachine met een valse grijns, Plushyrap knikte, maar dat was niet genoeg. 'En?' dwong hij haar. 'Een psychopaat die alles voor over heeft om iemand pijn te doen of het leven ervanaf halen.' 'En?' ging hij verder. even zweeg ze, maar na het nadenken vervolgde ze. Haar stem werd wat verlegen. 'Iemand die iedereen uit de weg wilt ruimen met daden totdat iedereen uit zijn weg is of hem joinen.' Plushtrap grijnsde trots, die woorden klonken als muziek in zijn oren. 'Nou, nu je het weet, ben je bang voor mij?' zijn stem had een schorre, lage toon maar zijn valse grijns bleef staan.

Rina keek hem aan met haar groene ogen. 'Nou, nu je het weet, ben je bang voor mij?' vroeg de kater met een soort schorre, lage stem. Rina haalde diep adem, 'Nee,' antwoordde ze vastbesloten maar toch wat verlegen. Ze wist dat deze kater zichzelf voedde met angst, maar Rina voelde dat niet. 'Jij gaat me niet vermoorden,' miauwde de kattin terwijl ze in zijn ogen keek. 'Ik vertrouw je.' ze keek naar haar voorpoten en dan weer terug naar de kater.

Flut topic

Plushtrap wachtte af op haar 'ja' als antwoordt en meer vrezende slachtoffers te krijgen. Zijn ogen waren gesloten, klaar voor haar antwoord. De kattin haalde diep adem en miauwde. 'Nee,' Plushtrap's ogen schoten open. 'Wat? Ben je... Sirieus?' zei hij met een opgetrokken oog. 'Jij gaat me niet vermoorden,' miauwde ze terwijl ze in zijn ogen keek. 'Je hebt net gezegd dat ik je bij elke seconde kan vermoorden. En ik dacht dat ik je nu kon vermoorden! Hoe kon je niet bang zijn?' bracht hij uit. Hoe kon zij dan niet bang zijn? Iedereen is het! Zijn lichtblauwe ogen keken haar aan. Plushtrap leek geërgerd. 'Ik vertrouw je.' dat waren de woorden dat Plushtrap walgelijk vond, het was even stil en Plushtrap draaide zich om, hij voelde het warm. Met een gefrustreerde zucht miauwde hij naar de poes achter hem. 'Allright, kom maar mee, ik breng je naar je eigenaar.' gromde hij.

De kater draaide zich zijn rug naar haar toe en zuchtte gefrustreerd. 'Allright, kom maar mee, ik breng je naar je eigenaar.' miauwde hij grommend. Rina knikte en liep weer achter hem aan. Haar vacht helemaal in de war doordat ze door allemaal struiken heen moest. Ze keek om haar heen. 'Hoe heet jij eigenlijk?' vroeg ze toen ze naast hem kwam lopen, zijn ogen waren opeens van lichtblauw naar blauw geworden. Huh? Dat kon toch niet zomaar? Rine schudde de verwarrende gedachtes van zich af en bleef hem aankijken voor een antwoord.