De smaak van vis vulde haar mond en liet haar maag rommelen, maar ze besloot om nog niet op dat instinct in te gaan. Ashlily kende de warrior code en de cultuur van de clans zoals ieder ander, eerst de elders en de queens, en daarna pas de rest van de clan. Ergens was dit een onzin regel, waarom zou je de oudsten voeden op het moment dat de warriors krachten nodig hadden om te jagen en meer binnen te brengen? Natuurlijk, ze verdienden respect, maar vanuit praktisch oogpunt… Dat terzijde. Er was nu sowieso genoeg prooi. De poes keek op toen een jongere warrior haar benaderde, een zeer jonge Warrior zelfs. Was die niet laatst tot die rang gekomen? De poes keek eventjes ongeïnteresseerd op. Severlight als ze het goed herinnerde. "Goedemiddag en bedankt," groette ze kalmpjes, "Prima, met jou?" Eigenlijk had ze helemaal geen zin in een conversatie en ze deed niet de moeite om het te verbergen. Ze wist best dat het halve kamp wist dat ze haar kitten geditcht had.