story's been told||&Ghosteye

Een klein, zwart bolletje pluis liep door het kamp. Niet zeker of hij wel de juiste richting opging. Hij zag zoveel andere katten, hij was zo bang. Deathkit maakte zich helemaal tot een klein bolletje en sleepte zich zo het kamp door. Al deze vreemde katten, hij ging ze nooit kennen. De enige katten die hij kende waren een paar kittens, wel wist hij dat er ook elders waren. En met een kleine piep sleepte hij zich zo de elder den binnen. Hij richtte zich wat op om te zien wie er allemaal lag. Zijn ogen vielen op een oogloze kat, dat was het minst eng. Het minst eng? Hoor ik je al denken. Ja, want deze kat kon hem niet aankijken of aanstaren met enge ogen. "H-hey." piepte hij onzeker, zijn stem vol depressieve gedachten. Waarom was hij zo onzeker? Zo bang? Onozele kraaienkarkas dat hij was.