Its time to get our move on (Open)

De grijze kater liep vlak langs de grens. Klaar om het Rogue gebied weer eens een bezoekje te geven. Het was een snoeihete zomerdag. Zelfs de vliegen zouden hier na enkele uren ter aarde kunnen neervallen. Zo warm voelde het aan voor hem. Hij die de koelte van het donkere bos gewend was. Echter zou hij hier toch aan moeten wennen aangezien hij zijn toekomstige plannen aan het voorbereiden was. Bleaktail liep verder. Hoe eerder hij bij de grenzen vandaan was hoe beter. Na enige tijd wandelen begon de dorst hem te ergeren. Gelukkig wist hij dat hier in de buurt een smal beekje lag. En dus sloeg hij die richting uit. Ondertussen dacht hij na over het juiste moment om weg te lopen. Misschien dat er zich nog eens een grote heisa zou voordoen. En dat hij er dan vandoor zou kunnen gaan. Zonder dat iemand het zou merken. Zijn beslissing voor het water kwam hem echter duur te staan besefte hij toen de geur van Brat zijn neus binnen kwam. Omdraaien had niet veel zin meer. Als hij haar kon ruiken dan was andersom ook zo. Bleaktail liep door en niet veel later verscheen de gestalte van de rode poes aan het einde van het pat. Langzaam kam hij dichterbij. En keek de poes zo neutraal mogelijk aan. Al wist hij dat ze hem niet zo maar zou laten passeren vanwege zijn uitval naar haar de vorige keer. "Brat." Zei hij zachtjes. En ging op een afstandje zitten.  

Hij zat op een klein afstandje van de oranje poes. En ondanks dat hij niets anders zei dat haar naam , kreeg hij een snauw naar zijn hoofd. Bleaktail keek weg. ' Je kunt je maar beter omdraaien en weglopen'Siste de poes. Hoezo? Was dit haar terrein soms? Ergens was hij het spuugzat om nog langer voor Shadowclanner aangezien te moeten worden. ' Of ga je me weer beschuldigen?'  Vroeg ze. Bleaktail keek hij aan. "Nee waarom zou ik? Ik had het bij het verkeerde eind de vorige keer nietwaar? Dus nu ik hier toch tegenover je sta: Dat was een stomme actie van mij."Zei hij en liep op de Bloedclanner af. "Wil je me terug pakken? Kom maar." Een klein grijnsje verscheen op zijn gelaat.    

"Nee waarom zou ik? Ik had het bij het verkeerde eind de vorige keer nietwaar? Dus nu ik hier toch tegenover je sta: Dat was een stomme actie van mij."Zei hij. En liep op Brat af. Als ze in was voor een gevecht dan mocht ze wat hem betrof los gaan. "Wil je me terug pakken? Kom maar." Daagde hij haar uit. De poes begon zachtjes te lachen. Waarop hij haar verbaasd aan keek. "Een schadowclanner die zijn fout toegeeft dat zie je niet vaak" Zei Brat en ging zitten. Hij haalde zijn schouders op. Hij had geen idee of zijn Clangenoten vaak hun fouten toegaven of juist niet. Hij zelf deed het iniedergeval wel. ' Nah heb niet zoon zin in een gevecht, sorry' Zei ze en keek hem lachend aan. Plots leek het er op dat de vijandige sfeer een beetje was weggetrokken. Ondanks dat hij niet goed begreep hoe dit had kunnen gebeuren vond hij het niet heel erg. 'Wat is je naam eigenlijk? Jij kent die van mij'Vroeg Brat hem. Ergens gaf hem dat wel wat goede moed. "Ik ben Bleaktail." Zei hij. "Was jij toevallig ook op weg naar het beekje hier in de buurt?"Vroeg hij. Het had gekund omdat de poes nog al wat bloed in haar vacht had zitten. Maar misschien had hij het wel bij het verkeerde eind.   

' Bleaktail hm?'Zei Brat en lachte uitdagend. Hij knikte. Zijn ouders waren niet echt heel goed met namen geweest. Bleakkit. Geweldig hoor... "Was jij toevallig ook op weg naar het beekje hier in de buurt?"Vroeg hij. De poes schudden haar kop. "Nope was gewoon een beetje aan het rond dwalen." Niet wat hij verwacht had maar oké. Brat zou het bloed later wel uit haar vacht wassen nam hij aan. 'Jij?'Vroeg ze hem. "Ik was er inderdaad naar op weg om er wat te gaan drinken. Dat kan ik namelijk wel gebruiken op deze hete dag."Zei hij. Het beekje was hier niet ver vandaan. Vandaar dat hij hier ook heen was gegaan. Het zou nooit in hem zelf op zijn gekomen op Brat op te gaan zoeken. "Zin om mee te gaan?" Vroeg hij. En gaf een knikje naar de richting waar het beekje zich zou bevinden.

Bleaktail vertelde dat hij eigenlijk op weg was geweest naar het beekje hier vlak in de buurt. Hij wilde eigenlijk wel gaan. Voor dat de dorst nog erger zou worden. Hij kon Brat mee vragen/ Ach waarom ook niet? Dan konden ze elkaar een tweede kans geven. "Zin om mee te gaan?" Vroeg hij. En gaf een knikje naar de richting waar het beekje zich zou bevinden. Hij kreeg een verraste blik toe geworpen. Eerst dacht hij dat ze niet mee zou willen maar uiteindelijk knikte brat. ' Zekers'Lachte ze. En het volgende moment stond ze naast hem. ' Lead the way' Bleaktail knikte met een vrolijke grijns op zijn gelaat. Hij liep richting het beekje. En voelde zich zins tijden eigenlijk , weer opgewekt. Niet veel later kwamen de twee bij een klein helder beekje waar water snel doorheen stroomde. De overkant was via boven het water uitstekende stenen te bereiken. "Bestemming bereikt." Grijnsde hij. Hij liep naar de waterkant toe. Boog voorover en nam een paar slokken van het water.  

Vanuit het spiegeelbeeld in het water zag hij zich zelf. En achter hem zat Brat. Ze keek nog al moeilijk naar het water. Wat hij wel kon begrijpen. Hij had namelijk niet de meest rustige beek uitgekozen om te gaan drinken. Plots hoorde hij haar lachen. 'Weetje ik had nooit gedacht dat ik met een schadowclanner rustig bij een beekje zou zitten' Zei ze. Bleaktail draaide zich om en glimlachte. "Ik ben blij dat ik een van de mag zijn waarmee dat wel lukt." Zei hij. Bleaktail verwachte een gewoon antwoord terug. Maar in plaats daarvan grijsde de Bloedclanner. Geen gewone grijns. Nee , heel sadistisch. Er ging een huivering door hem heen. "Brat?" Mompelde hij een beetje bezorgd. De poes keek op en lachte een beetje nerveus naar hem. ' En is het water goed?'Bleaktail keek haar verward aan. "Um.. ja prima." Antwoordde hij. Vervolgens liep hij terug om hoog en kwam naast haar zitten. Hij keek peinzend naar zijn poten. "Brat , kan ik je iets vertellen?" Vroeg hij voorzichtig.      

De kater ging nam plaats naast de Bloedclanner. Even staarde hij peinzend naar zijn poten. En dat terwijl Brat al weer opgewekt lachte. "Brat , kan ik je iets vertellen?" Vroeg hij voorzichtig. De poes schoot in de lach. Maar Bleaktail ging er niet van uit dat ze hem uit lachte. ' Sure you can pal' Zei ze en keek hem aan. Hij keek op en glimlachte dankbaar. "Ondanks dat ik in de Shadowclan geboren ben heb ik me er nooit thuis gevoeld. Dat gevoel werd de laatste tijd alleen maar erger. De reden dat ik zo veel in het Rogue gebied te vinden ben. Ik heb met Jinx gepraat en ik zit er over na te denken om weg te gaan bij mijn Clan. Daarvoor zou ik nog een juist moment moeten uitzoeken. Denk jij dat ik het zou halen?" Vroeg hij haar. Met dit verhaal eenmaal verteld zou er wel iets wonderbaarlijks moeten gebeuren mocht hij blijven. Er was immers bijna geen weg meer terug nu Brat hem zou kunnen saboteren aangezien zij het verhaal wist.  

'Bleak luister rogue zijn is heel zwaar zelfs katten die als rogue geboren zijn halen het soms niet, Het rogue leven heel anders dan het clan leven daarom is het ook een grote stap en op de een en adere dag besluiten ik word rogue nee dan ga je het zeker niet halen je met je er helemaal op voorbreiden en dan nog is de kans er dan jet het niet haalt, Als je eenmaal die stap neemt kan je niet meer terug of je moet je bij bloodclan aan sluiten'Vertelde Brat hem. Langzaam drong het tot Bleaktail door. Die 'stap' zou hij nooit in een keer kunnen maken. Het zou z'n dood kunnen worden. Hij zou moeten oefenen met jagen buiten het bekende ShadowClan gebied. Misschien een paar keer een aantal dagen proberen te overleven in het Rogue gebied en dat steeds meer opbouwen. Bovendien zou hij veel beter moeten leren vechten. "Een hele goede en lange voorbereiding dus."Mompelde hij. En als hij de poes goed begreep kon het zelfs dan nog mis gaan. Hij moest dus een soort kleine garantie hebben dat hij een kans zou hebben zich bij de Bloedclan aan te kunnen sluiten. Hij keek Brat weer aan. "Dat houd dus ook in dat ik wel wat meer zou mogen oefenen met vechten." Hij wist niet of het er aan lag dat hij totaal geen zelfvertrouwen bezat of dat ze werkelijk niet zo vaak en goed vochten in de ShadowClan als er buiten. Hoe dan ook wat extra training kon nooit kwaad. "Wat jij daar misschien een mogelijkheid voor?" Vroeg hij haar.

Oké het was dus te grote stap om in een keer te doen. Maar dat gaf niet. Hij had de tijd. En hij kende een paar Rogues , die wilde hem waarschijnlijk wel helpen. "Je voelt je zeker echt niet thuis hé? om zo'n grote stap de bedenken?"Vroeg de poes hem op verbaasde toon. Bleaktail knikte. "Ik voel me er niet thuis al zo lang als ik me kan herinneren." Zei hij zachtjes. Ravi zou hem denk ik wel kunnen leren om te jagen buiten Clan gebied. Maar ook zou hij zijn vechttechnieken moeten verbeteren. En binnen de Clan zou dat maar traag gaan , gezien de omstandigheden met Icicleshard. Bovendien mocht hij geen aardwaan trekken thuis. En dus zou hij zijn speciale training buiten het Clangebied moeten zoeken. "Wat jij daar misschien een mogelijkheid voor?" Vroeg hij aan Brat. De Bloedclanner zuchtte. "Ik weet het niet hoor"Zei ze. Dat kon hij wel bergijpen. Hoe vervelend het ook voor hem was , hij was en bleef een Shadowclanner op dit moment. En die zou een Bloedclan kat dus nooit zomaar vertrouwen. "Dat geeft niet. Ik heb ruim de tijd om de stap te maken als ik je verhaal mag geloven. We komen elkaar vast nog wel vaker tegen. Dan bouwt het vertrouwen zich van zelf op." Zei hij en glimlachte naar haar. Uiteindelijk zou Brat er achter komen dat hij toch echt niets kwaads in de zin had. En wie wist konden dan de lessen beginnen.      

De poes keek hem verbaasd aan toen hij zei dat het niet veel gaf als ze hem nog geen training wilde geven. Het gaf immers niets. Hij had ruim de tijd. En ze zouden elkaar wel vaker tegen komen. Het vertrouwen moest langzaam opgebouwd worden. En dan nog. Zo lang als hij nog bij de clan zat was het een gewaagde gok hem in vertrouwen te nemen en dat wist hij. Ook al was hij niets slechts van plan met het vertrouwen van Brat. Zij zou het zekere voor het onzekere moeten nemen.  '' Oh vast wel''Het klonk vrolijk. Maar de poes haar blik vertelde hem meer. Hij moest niet denken dat ze na een goede ontmoeting meteen beste vrienden waren. Nee , hij zou zijn goede reputatie beetje bij beetje moeten verdienen. Intussen begon het te schemeren. "Hopelijk zullen we elkaar vaker zo ontmoeten dan tussen een stel agressieve rogue's ." Zei hij en grijnsde. Zo gemakkelijk zou hij zich niet meer in de maling laten nemen. De volgende keer zou hij zich onpartijdig houden. Tenzij Brat en echt goed in de problemen zat. Waarschijnlijk zou hij dan wel te hulp schieten. "Nog plannen voor de komende tijd?"Vroeg hij , doelende op waar Brat zich de aankomende week zou bevinden. Het Bloedclan gebied bezoeken , dat moest namelijk nog maar een droom voor later blijven.