Lets go outside! {familie topic}

Woedend stormde ze het hol binnen. 'Solar Tusk en Lunar! Doe eens normaal! Spelen is altijd zonder tanden en klauwen. En Tusk, dat doe je nooit meer. Als je twee katten ziet vechten ga je zeker niet meedoen. Twee tegen een is oneerlijk. Vandaag blijven we binnen. Ik gaf jullie de kans buiten te spelen. Morgen kunnen jullie weer naar buiten. Het gaat toch regenen.' mauwde ze iets bozer dan de bedoeling was. Zelf was ze helemaal in de war. Emerald keek haar partner aan en gebaarde met haar staart naar buiten. Hier mochten de kittens niks van horen. Zometeen kom Venom een verhaal vertellen en dan was het tenminste even rustig...

ze zag hoe haar moeder boos het hol uit stormde, snel probeerde ze nog weg te glippen. maar ze had haar al lang gezien, Solar Tusk en Lunar! Doe eens normaal! Spelen is altijd zonder tanden en klauwen. En Tusk, dat doe je nooit meer. Als je twee katten ziet vechten ga je zeker niet meedoen. Twee tegen een is oneerlijk. Vandaag blijven we binnen. Ik gaf jullie de kans buiten te spelen. Morgen kunnen jullie weer naar buiten. Het gaat toch regenen riep ze boos. haar staart hing tussen haar pootjes. en keek haar met grote ogen aan, snel veranderde haar blik. en keek boos weg, ze rende naar de boom waar eerst hun vader zat en ging daar even zitten. haar klauwen gleden over de stam en bromde boos, ze had even geen zin om mee te gaan. dus ging ze maar liggen, ze keek omhoog. mama had gelijk het kon elk moment regenen, maar dat maakte haar niks uit. ze zuchtte eventjes diep. iets zei haar dat er iets niet klopte, maar wat? ze keek naar haar familie. haar moeder was een mooie bruine tabby, en haar vader een grote oranje kater. ze schudde haar kop, en legde haar pootjes voor zich uit. zij was grijs.. hoe? snel ging ze zitten hier wou ze niet ver nadenken. het was gewoon toeval dat zij een andere kleur had

Woedend keek zijn tweeling broer hem aan. Helaas lukte het hem snel om onder Solar vandaan te komen. "We waren gewoon aan het spelen!"Riep hij kwaad. Daar geloofde Solar geen barst van. Hij had immers zelf gezien dat Lunar Tusk aanviel. Zijn tweelingbroer hem besprong. Met een harde klap kwam Solar tegen de grond gesmeten. Vervolgens voelde hij hoe de scherpe nagels van Lunar langs zijn oor schampte. "AU!"Miauwde hij geschrokken. Gelukkig kwam Tusk snel te hulp en besprong Lunar. Echter takelde ze hem ruig af. Geschrokken keek Solar toe hoe ze haar tanden in Lunar zijn schouder plante. Maar zelfs daarna bleek Tusk nog niet klaar te zijn. Zijn haalde haar klauwen over Lunar zijn kop. Solar beet op z'n lip. Het was nu ook weer niet zijn bedoeling geweest om Lunar zo hard af te laten takelen. "Gaat het solar?"Vroeg zijn zus hem toen er even een pauze in het gevecht kwam. Solar knikte stilletjes. Ondanks dat zijn oor behoorlijk pijn deed ging het wel. Lunar zou er slechter aan toe zijn. Plots hoorde hij de stem van zijn vader. 'Echt, jongens. Doe is even normaal, dit noem ik zelfs niet spelen. Spelen is zonder klauwen en tanden, onthoud dat.' Nog voor Solar iets kon zeggen bungelde hij ook al boven de grond. Zijn moeder had hem vast. En Lunar werd bij zijn nek vel gepakt. 'Solar Tusk en Lunar! Doe eens normaal! Spelen is altijd zonder tanden en klauwen. En Tusk, dat doe je nooit meer. Als je twee katten ziet vechten ga je zeker niet meedoen. Twee tegen een is oneerlijk. Vandaag blijven we binnen. Ik gaf jullie de kans buiten te spelen. Morgen kunnen jullie weer naar buiten. Het gaat toch regenen.'Zei ze kwaad. Meteen voelde Solar zich schuldig. "Lunar viel Tusk aan. Ik voelde me verantwoordelijk voor zijn daad en wilde hem op zijn plaats zetten. Ik had niet voorzien dat het zo uit de hand zou lopen. Het spijt me." Zei hij zachtjes.

Emeralds blik verzachtte toen Solar zijn excuses aanbood. 'Het is goed lieverd. Ik ga wel even met Tusk praten.' mauwde ze zachtjes. Snel trippelde ze naar buiten en pakte Tusk bij haar nekvel en zette haar op het gras. 'Solar heeft sorry gezegd en dag zou jij ook moeten doen. Ik begrijp het wel. Als je sorry zegt is alles goed maar vandaag moeten jullie wel binnen blijven. Ik ga jullie wat les geven over veiligheid en als jullie dat goed doen mogen jullie over een paar moons de clans zien.' mauwde ze.

Ze schrok toen haar moeder vlak naast haar stond, ze zette het op het lopen. maar ze hing al boven de grond, mam.. zuchtte ze, en werd neer gezet op het gras. Solar heeft sorry gezegd en dag zou jij ook moeten doen. Ik begrijp het wel. Als je sorry zegt is alles goed maar vandaag moeten jullie wel binnen blijven. Ik ga jullie wat les geven over veiligheid en als jullie dat goed doen mogen jullie over een paar moons de clans zien ze keek eventjes verlegen naar haar pootjes, en boorde toen haar blauwe oogjes in haar moeder groene. het spij..spijt me mopelde ze eventjes en zocht naar woorden, ik. ik zag dat Solar voor me opkwam, en toen Lunar zich verzette dacht ik dat ik hem ook wel kon helpen. ik had aan zien komen, het was heel fout van mij.. piepte ze, en stond op. zachtjes liep ze naar de hol, met haar staartje slepend over de grond.

Lunar was woest! Hoe kon zijn broer hem verraden! Hij spande gewoon samen met die tuthola van een Tusk! Opnieuw wilde hij de poes aanvallen, maar hij werd zonder pardon opgepakt door zijn vader. Wild spartelend probeerde hij zich los te krijgen, maar zijn vader gaf niet toe. Hij gaf enkel een preek, waar Solar meteen van onder de indruk was. Hij bood zijn excuses aan. Tusk was, volgens Lunar, laf weggelopen en zijn moeder volgde haar. Één ding mocht zeker zijn, Lunar zou niet zo makkelijk zijn excuses aanbieden. Er liep een klein straaltje bloed van zijn schouder af, veroorzaakt door Tusk, terwijl zijn broer toe had gekeken! Hij vertrouwde Solar, maar nu was dat nogal geschonden. Echter snapte Lunar heus wel dat als hij hier onderuit wilde komen, hij wel sorry zou moeten zeggen. "Het spijt me en ik zal het nooit meer doen."Miauwde hij om er maar vanaf te zijn, geen enkel woord was gemeend. "Wil je me nu neer zetten pap?"

'Tusk kom naar binnen! Het is al goed maar nu moeten je wel naar binnen.' mauwde ze. zelf ging ze alvast naar binnen en bekeek haar kittens. Mountain, Kia en Cielo hadden niks maar Lunar bloedde een beetje. Tusk was te wild geweest. 'Lunar gaat het? Als je wilt doe ik er even wat spinrag over dan bloedt je wondje niet meer.' zei ze. Morgen zouden ze iets veiligers doen.

Vrijwel meteen bood hij zijn excuus aan voor wat er gebeurd was. Zijn moeder keek hem lief aan. 'Het is goed lieverd. Ik ga wel even met Tusk praten.'Zei ze zachtjes. Solar knikte. Vervolgens liep de poes het hol uit op naar Tusk. De boze blik van zijn broer was hem niet ontgaan. Alleen daar wilde hij nu nog even niets mee te maken hebben. Hij had zich alleen maar verantwoordelijk gevoeld voor de domme daad van zijn broer. En had hem dan ook tegen gehouden. Maar goed als Lunar dat zo nodig als iets slechts zag dan zou hij morgen zijn excuus wel aanbieden. Solar zuchtte. Buiten was het veel leuker. Dit was maar saai zo. Hij keek dan ook verrast op toen hij Tusk zag verschijnen bij de ingang. Hij had verwacht hier alleen te zullen zitten. "Tusk!" Riep hij blij. De band tussen hem en Tusk was vandaag aanzienlijk versterkt. Solar was blij dat hij niet alleen meer op Lunar hoefde te rekenen.

Tusk kom naar binnen! Het is al goed maar nu moeten je wel naar binnen.' ze knikte eventjes, en liep ket haar staartje blij in de lucht. Gelukkig vergaf haar moeder haar, ze keek even om meteen zag ze Lunar met emerald, zij schouder bloedde.. Dat was niet haar bedoeling, ze haalde eventjes haar schouders op. Dan moest hij niet zo broertje en zus aanvallen vond ze, eigen schuld dikke bult! Snel leip ze terug naar de hol, ze stak haar kop in de ingang. "Tusk!" riep iemand blij, het was Solar. Ze lachtte even, ze was blij dat hij haar nog wel mocht nadat ze hem broer had aangevallen. "eh Solar!" piepte ze blij terug. Ze liep naar hem toe en gaf hem een kopje, rustig ging ze naast hem zitten en keek hem aan, het spijt me dat ik Lunar pijn heb gedaan.. Ze likte haar borst, het zat behoorlijk in de war na het gevechtke met Lunar.

{via iphone}