We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Nathalie 4728 Afwezig "True leader don't create followers, they create more leaders"
"My silience could mean that you're not worth the argument"
CAT'S PROFILE Age: I've lived for 51 moons, and live further for eternity in Starclan Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Are they ok? do 6 aug 2015 - 1:24
Innerghost leidde de weg terug naar het kamp terwijl ze twee kleine bolletjes vacht vast hield. Nu vachtjes waren nog licht vochtig, maar niet te vochtig. Als ze snel waren zouden ze op tijd zijn in het kamp, zodat ze warm konden worden in de medicine cat den en daar ook bekeken konden worden. Innerghost zou ondertussen ook aan Acefray vragen om de kruiden die het melk opgang hield, zodat zij deze vier kittens konden blijven voeden. Ze had nog melk, gezien haar kittens van vijf moons nog wel eens zin in wat moeder melk hadden, maar het was lang niet zoveel meer. Als ze nu met die kruiden zou beginnen, zou haar melk blijven en waren deze kittens niet gedoemd. Fawnstep en Snowynight hadden zelf teveel kittens voor wat extra, dus dat ging niet helpen. De zwarte poes had er ook geen bezwaar tegen om voor zeker twee moons de nachten nog in de nursery door te brengen, zolang er maar iemand was die voor de pasgeboren kittens konden zorgen wanneer Innerghost in de avond ook druk was, want langer van haar deputy taak afblijven kon ze ook niet. Innerghost drong het kamp binnen met de twee kittens in haar bek en meteen maakte ze aanstalten naar de medicine cat den. Daar drong de zwarte poes naar binnen en liep direct af op zachte, warme mos, daar legde ze de twee kittens neer en maakte ze ruimte voor Oakshade om de zijne er bij te leggen. "Acefray, ik heb je nodig!" Riep ze hem, terwijl ze wachtte op de pluizige medicine cat.
OOC: Oakshade en de 4 kittens eerst.
.:
Thx James <3
Thx to Rebecca <3
Thanks Waz <3:
:'STAMPS':
Acefray
Dorpsslet
Jamie 4524 Actief "Once more into the fray, into the last good fight I'll ever know.
Live and die on this day, live and die on this day"
De gestipte tabby had eindelijk genoeg planten gevonden om de voorraad bij te vullen. De planten die vers moeten blijven legde hij helemaal achter aan zijn den, verstopt tussen de stenen waar het koel was en bleef. Zo bleef het vocht in de planten en bleven ze bruikbaar. Maar andere planten moest hij juist droog bewaren. Vandaar dat hij in een van de lichtte delen van zijn den stenen had weggelegd en hierop de plantjes uitspreidde. Zodra ze droog waren kon hij ze opruimen. Blij door zijn werk liep hij heen en weer door de den om alles op orde te krijgen. Met zijn pluizige staart ging hij langs verschillende dingen zodat ze schoon bleven. Uiteindelijk kwam hij uit bij het rotsige deel van zijn den, waar hij ook zijn nest -en eentje voor Tall- lag. Daar was ook een nieuwe bewoner; Spiderfriend. Die ondertussen de den vliegvrij hielt en een web had gemaakt. Tall vond zijn nieuwe vriend niks dus hij moest ze goed in het oog houden. Toen hij iets hoorde draaide hij zich verschrokken om en ging snel in een hobbeltje daar het voorste deel van de den die bestond uit bramenstruiken en nesten. Daar zag hij Innerghost staan. Met kittens. Door zijn gehaast kwam hij -zoals vaker- hard met zijn kop tegen het plafon aan. Die den was veel te klein, hij wou een uitbreiding. Maar goed, eerst belangrijkere dingen. "Innerghost, van wie zijn deze kittens? Wie is de moeder en waar is ze?" eenmaal in zijn werk was hij duidelijk, hij was altijd al recht door zee. Hij regelde ook de doden en hun laatste respect. Meteen richtte hij zich op de kittens, waar hij zachtjes tegen begon te neuzen. Ze waren onderkoeld, moeten op krachten komen mochten ze geen achterstand gaan krijgen. Er moest een pleegmoeder komen. Een Queen met nog genoeg plaats en voedbare melk. Dat werd nog eens wat. Waarom moest alles zo moeilijk. Hmmff.
Once more into the fray, into the last good fight I'll ever know. Live and die on this day
Met snelle passen liep Oakshade achter zijn deputy aan. Ze waren eindelijk aangekomen bij het kamp, maar hij kon pas echt gerust zijn als de kits veilig en warm en de medicine cat den lagen. Vastberaden stapte Innerghost de den binnen en liet haar kits in het eerste beste lege nest vallen, en Oakshade volgde haar voorbeeld. Voorzichtig legde hij de twee kits, en controleerde ook nog of het mos wel droog en doornvrij was. "Acefray, ik heb je nodig!" Hoorde hij Innerghost roepen, en de pluizige medicine cat verscheen onmiddellijk, maar voordat hij iets kon zeggen stootte hij zijn kop tegen het plafond. De den was inderdaad te klein voor wat grotere katten, en Oakshade had zelf ook wat moeten bukken voordat hij de den inkwam. "Innerghost, van wie zijn deze kittens? Wie is de moeder en waar is ze?" Vroeg Acefray. Oakshade was in zijn hoofd nog bezig met de kits. Hadden ze het wel warm genoeg? Een beetje nonchalant sloeg hij zijn dikke staart beschermend om ze heen voordat hij zich weer richtte op Ace. "Charspell." Antwoordde hij. "Ze is buiten het kamp bevallen, en ze heeft het net zoals een van haar kits niet overleeft." Zoals gebruikelijk zei hij het zonder enig spoor van emotie in zijn stem, maar ondertussen was iedereen dat wel van hem gewend.
Ondanks dat de kitten ingesloten lag tussen twee wollige dingen, werd het steeds kouder. Ze had haar voorkeur eerder al gemaakt, degene met de warme vloeistof natuurlijk. Alleen begon die af te koelen en... Ze wilde niet twijfelen aan haar oude keuze, dus bleef demonstratief bij het steeds kouder wordende lichaam liggen. Haar natte lijfje bleef maar rillen. Wat moest ze nou doen? Aan de ene kant gelukkig, maar andersom vervelend, werd die keuze voor haar gemaakt. Ze voelde hoe ze aan haar nekvel omhoog werd getild. Ze probeerde een beetje tegen te stribbelen, het feit dat er geen grond was om op te staan beangstigde haar. Charkit piepte zachtjes, maar het had allemaal geen zin. Hangend in de lucht werd ze steeds verder meegenomen. Weg van wat alles wat ze kende, alles wat vertrouwd was, hoe weinig het ook was. Ze was moe, zo moe. Maar er was zoveel geluid en er waren zoveel nieuwe geuren! Slapen werd haar niet gegund, nog niet.
En toen was opeens de kou verdwenen. De warme omgeving deed haar iets ontspannen, maar onbewust dwong ze zichzelf alert te blijven. Toen haar pootjes eindelijk de grond weer raakte bleef ze heel stil zitten. Die andere bolletjes waren er ook weer. Was ze terug bij waar ze vandaan kwam? Ze hoopte het.. Ze had de kans om inslaap te vallen en alles even te vergeten, maar iets hield haar tegen. Ze moest weten of dit inderdaad het vredige einde was waar ze op had gehoopt.
xx Char
Innerstar
StarClan
Nathalie 4728 Afwezig "True leader don't create followers, they create more leaders"
"My silience could mean that you're not worth the argument"
CAT'S PROFILE Age: I've lived for 51 moons, and live further for eternity in Starclan Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Re: Are they ok? do 6 aug 2015 - 14:27
Goed, al snel kwam Acefray naar voren, met een kopstoot tegen het plafond. Innerghost weerhield zich er van met haar ogen te rollen, dit was dan toch wel de medicine cat, dus hij verdiende respect. "Innerghost, van wie zijn deze kittens? Wie is de moeder en waar is ze?" Waren de eerste vragen. De deputy wou ze net beantwoorden toen Oakshade haar voor was. Innerghost liet een geërgerde grom horen, maar liet Oakshade uitpraten. Het was nogal on respectvol om voor iemand anders te spreken. "Bedankt Oakshade," miauwde ze. "Acefray, het lijkt mij goed dat mijn melk opgang blijft, zodat ik deze kittens kan voeden. Lionkit, Leopardkit en Swiftkit eten intussen gemakkelijk prooi en dronken enkel nog in de avond wat bij me, dus ik heb nog melk. Mijn kittens hebben het niet meer nodig, maar deze kittens dus wel," miauwde ze. "Ik zou ze willen voeden tot ze oud genoeg om prooi te eten, dus ongeveer tot hun tweede á derde moon," had Innerghost besloten. Ze was dan wel de deputy, maar dit kon ze nog wel even vast houden. "Maar voor nu lijkt het me goed dat deze vier kittens onderzocht worden," miauwde ze, waarna ze haar blik op Oakshade richtte. "Oakshade, neem jij een warrior mee terug naar de plek waar Charspell licht? Zij en haar kit moeten naar het kamp gebracht worden zodat we afscheid van ze kunnen nemen," beval Innerghost de jonge warrior.
OOC: Hue hue hue, sorry, Innerghost houd er niet van als anderen voor haar spreken xD
.:
Thx James <3
Thx to Rebecca <3
Thanks Waz <3:
:'STAMPS':
Acefray
Dorpsslet
Jamie 4524 Actief "Once more into the fray, into the last good fight I'll ever know.
Live and die on this day, live and die on this day"
Charspell, de poes was bij hem gekomen zoals de meeste Queens. Deze kwamen meestal voor ze de Nursery in trokken en hij had haar de juiste kruiden gegeven zodat alles op gang kwam. En waarom hadden die stomme Queens altijd de neiging gevaarlijk te doen als ze op het punt stonden te bevallen? Was toch een en al grote onzin. Waren het de hormonen? Had je daar geen kruid voor? Hij zou het aan Little gaan vragen zodra dit drama opgelost was. Vanavond kreeg het tweetal hun waken, en zouden ze samen naar Starclan gaan, of ze waren er al. Wie weet. Daarna nog van hun lichaam af komen. Ace was nogal simpel erin maar bekende en geliefde hadden het dan zwaar. Toen Innerghost zei wat hij net wou zeggen sloot hij teleurgesteld zijn mond. Dan niet. Eerst wouden ze perse hem in deze den hebben en nu deden ze zijn werk. Peh. Hij moest maar een apprentice opdoen die hij rond kon sturen en commanderen. Dat klonk zeker als een goed plan. Toen het bleek dat Innerghost de kittens wou onderhouden knikte hij. "Ik zal je zo moeder kruid geven, maar ik wil dat de kittens in hun eerste week eens melk krijgen van een jongere Queen" Wacht, dat klonk niet goed. Hij schudde zijn kop. "Ik bedoel een Queen die pas is bevallen, er zitten meer voedingsstoffen in hun melk die belangrijk is in de eerste weken. Ze missen dan wel wat maar het is beter als niks. Daarna kan je ze zelf voeden" besloot hij. Ace was altijd nog wat kinderlijk en simpel aangelegd, maar hij deed zijn rang goed. Hierna richtte hij zijn aandacht op de kittens. Eerst de calico, die op diens moeder leek. Hij snuffelde eraan en voelde wat rond. Ze leek gezond. Hij gaf haar een paar zorgzame likken om de bloedsomloop goed te houden en haar op te warmen. "Hebben ze al een naam...?" onbedoeld klonk er wat hoop doorheen. Hij vond namen belangrijk, en stiekem wou hij ook een naam geven aangezien hij dat bij zijn eigen kittens niet had mogen doen. Maar al snel ging zijn snuitje naar de volgende kitten. Hij was geen Queen, dus hier ook geen macht in.
{ Even voor de kittens, als er iets mee is zet dat erbij~
Once more into the fray, into the last good fight I'll ever know. Live and die on this day
Fawnstep
Member
Daan 3043 Actief The road to hell is paved with good intentions.
Ze had geluiden gehoord in het kamp en zo nieuwsgierig als ze was kwam ze langzaam overeind in haar nest. Haar dochertjes sliepen veel en zo ook nu, net zoals elke kit van hun leeftijd behoorde te doen. Veilig aan hun moeders buik totdat ze oud genoeg waren om op eigen poten te staan. Ze trok wat mos over haar kits heen en vroeg aan de Queen naast haar of ze eventjes op hen wilde letten. De ander knikte met een glimlach en de zwarte kattin verliet de nursery. Een groepje katten verdween net de medicine cat den in. De geur van bloed en het zachte gepiep van kittens drong haar oren binnen, het wakkerde onbedoeld haar moederinstincten aan. Ook de zwarte vacht van haar moeder verdween naar binnen, zou ze een nest erbij hebben? Fawnstep trippelde in de richting van de den en hoorde de stemmen van haar moeder, Acefray en Oakshade. Het waren pasgeboren kittens wiens moeder en laatste sibling overleden was bij de geboorte. Een steek ging door haar heen en ze slikte eventjes. Haar moeder had zich aangeboden om voor hen te zorgen. De zwarte kattin kwam de den in en voegde zich stilletjes aan haar moeders zijde, zodat ze de vier kleine bundeltjes beter kon zien. Eentje leek precies haar kleine Swankit die het niet had gehaald vanwege dat BloodClan kreng. De gedachte van haar overleden kittens drukte ze snel weg. Richt je op de toekomst, niet het verleden. Al zouden die twee altijd een plek in haar eigen hart hebben. Ze haalde een keer adem en keek naar haar moeder. "Mam," begon ze toen. "Leopardkit, Swiftkit en Lionkit worden binnenkort al apprentice. De clan heeft in deze tijden een sterke deputy nodig. Je zal verzwakken als je nu nog deze kittens erbij neemt." Een korte adempauze. "Ze hebben iemand nodig die er altijd voor hen is, en jij hebt toch nog je deputy taken. Zeker met het komende gevecht met de dassen wat gepland staat. Mijn kittens zijn nog maar twee weken oud, en mijn lichaam had gerekend op meer kittens. Als ik ze opneem hoef ik er niet langer door in de nursery te liggen, ik kan ze helemaal opnemen in mijn nest. Alsjeblieft, laat mij voor hen zorgen." Ze had iets nodig om de plekken in haar hart op te vullen. En daarbij kwam nog dat haar moeder meer nodig was dan Fawnstep zelf. Een voorzichtige glimlach speelde rond haar lippen.
Innerghost was nogal geïrriteerd dat hij had voor haar had geantwoord, maar Oakshade merkte het niet echt op. Zij had waarschijnlijk precies hetzelfde gezegd, maar dan met meer drama, en dat had hun dan weer tijd gekost. Zonder er verder op in te gaan luisterde de kater verder. Innerghost bood aan om de kittens van melk te voorzien, en Acefray bevesigde dat dit een goede mogelijkheid was. Oakshade knikte instemmend. Hij had hier waarschijnlijk geen enkele stem in, maar hij had toch het soort gevoel gekregen dat hij verantwoordelijkheid droeg voor de kits. Misschien omdat hun situatie zoveel op de zijne leek. Eigenlijk wou hij aan Innerghost aanbieden om op ze te passen als ze haar deputy taken moest vervullen, maar de poes gebood hem op Charspell te gaan halen. Dankjewel dat je het leven van deze kits hebt gered Oakshade, ga nu maar lekker met lijken slepen. "Hebben ze al een naam...?" Vroeg Acefray, en nu kon Oakshade zich echt niet meer van de kits wegscheuren. Zijn staart lag nog steeds beschermend om de kits heen geslagen. "Nee." Antwoordde hij. "Maar we moeten ze die wel geven." Meteen begon hij al na te denken over de namen, maar toen kwam Fawnstep de nursery binnen. Ze probeerde Innerghost te overtuigen dat zij beter voor hen kon zorgen en ze opgenomen konden worden in haar nest. Oakshade snoof toen ze dat zei. Ze zou het zeker proberen, maar uit ervaring wist hij dat het nooit zo zou kunnen zijn. Zijn pleegmoeder had hem en zijn siblings ook proberen te behandelen als haar eigen kits, maar hoe hard ze ook probeerde, dat was onmogelijk. Hij wist zeker dat het hier ook zo zou zijn. "Met alle respect Fawnstep." Zei hij met een schuin oog gericht op Innerghost die hem waarschijnlijk al weg wilde hebben. "Ik begrijp dat je denkt dat je deze kits net zo zou kunnen behandelen als je eigen, maar ik weet uit ervaring dat niemand de kits van een ander hetzelfde kan behandelen als hun eigen bloed." Fawnstep die gelukkig was opgegroeit met haar familie om haar heen kon dit misschien niet begrijpen maar hij wel.
Innerstar
StarClan
Nathalie 4728 Afwezig "True leader don't create followers, they create more leaders"
"My silience could mean that you're not worth the argument"
CAT'S PROFILE Age: I've lived for 51 moons, and live further for eternity in Starclan Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Re: Are they ok? do 6 aug 2015 - 19:24
Innerghost had de taak als deputy zijnde om de clan op de hoogte te brengen van deze gehele situatie. Ze hadden vast heel veel vragen en Innerghost kon deze voor ze beantwoorden, al moest ze nu eerst bij Acefray en de kittens blijven om tot een oplossing te komen. Innerghost kon namelijk niet als fulltime Queen gaan optreden, al wou ze wel voor de kittens zorgen. Dat was waarschijnlijk het stukje moeder instinct dat in haar zat, want Innerghost was ook moeder van drie nestjes, om specifiek te zijn. De zwarte, lang harige poes zou er niet een hele drama van maken, want dat lag ver weg van wie ze was en dat zou de clan alleen maar van streek maken, al zou ze het ook niet minder erg maken dan dat het was, want dat was on respectvol tegen over de overleden kitten en de overleden Queen. Innerghost stond er om bekend om straight-to-the-point te zijn. Daarnaast was Innerghost niet zo van de bedankjes als het ging om het redden van anderen. Dat was je taak als deputy zijnde, dat je het überhaupt deed moest genoeg zijn om iemand een goed gevoel te geven. Als Innerghost er iets van had gezegd, dan was het negatief geweest, zei Innerghost er niks van dan was dat al een compliment of een bedankje op zich. "Ik zal je zo moeder kruid geven, maar ik wil dat de kittens in hun eerste week eens melk krijgen van een jongere Queen," klonk de stem van Acefray. Innerghost knikte instemmend. Fawnstep had vier kittens en de gemiddelde poes had acht tepels, dus daar lag al een oplossing. Ook had Snowynight eventueel ruimte als acht toch teveel was voor Fawnstep zelf. Daarnaast was Innerghost zich er van bewust dat ze geen leeftijd meer had van een Young Warrior maar de leeftijd van een Senior Warrior, dan wel een jonge Senior Warrior. "Ik bedoel een Queen die pas is bevallen, er zitten meer voedingsstoffen in hun melk die belangrijk is in de eerste weken. Ze missen dan wel wat maar het is beter als niks. Daarna kan je ze zelf voeden," sprak Acefray. Innerghost zelf wist niet hoe ze dan haar melk goed opgang moest houden, gezien haar kittens enkel in de avond nog wel eens behoefte hadden aan melk, maar niet meer meerdere malen op een dag. Dat zou betekenen dat ze er flink last van zou krijgen en ze zou dan eventueel stollingen kunnen krijgen. Dat zou de deputy niet kunnen gebruiken. "Ik denk dat we maar naar een andere oplossing moeten kijken," miauwde Innerghost toen. Acefray vroeg vervolgens of de kittens al namen hadden, daarbij schudde Innerghost met haar kop waarbij Oakshade ook liet horen dat ze nog geen namen hadden. "Maar we moeten ze die wel geven." Innerghost knikte instemmend. "Gezien jij ze gevonden hebt, Oakshade, geef ik jou de eer twee te kiezen om een naam te geven," sprak Innerghost. Dat gedaan, gaf Innerghost Oakshade de opdracht een warrior met zich mee te nemen en de twee overleden terug te brengen naar het kamp, het was on respectvol om ze daar nog langer te laten liggen. De kans was al groot dat ze aangevreten zouden worden door ratten en insecten, zo behandelde je je overleden clangenoten niet. Toen Oakshade daar op snoof hief Innerghost ferm haar kop op. "Ik tolereer niet zulk on respectvol gedrag, Young Warrior. Gelieve nu een warrior met je mee te nemen en de overledenen terug te halen naar het kamp, vóór ze aangevreten worden, iets wat on respectvol is naar Charspell en de kitten," sprak Innerghost op strenge toon. Hierna kwam Fawnstep ook de medicine cat den binnen, Innerghost kon begrijpen dat het Acefray begon te irriteren dat er een eigenwijze warrior was en het nu ook nog eens vol begon te worden in de nursery. Innerghost gaf Acefray de ruimte en liep weg bij het nest naar de rand van de medicine cat den bij Fawnstep, wie haar begroette met 'mam'. "Leopardkit, Swiftkit en Lionkit worden binnenkort al apprentice. De clan heeft in deze tijden een sterke deputy nodig. Je zal verzwakken als je nu nog deze kittens erbij neemt," sprak Fawnstep. Wat was ze toch een wijze dochter geworden, maar Innerghost voelde nu haar eigen eigenwijsheid, echter hield ze dit in. Ze zou haar dochter uitlaten spreken. "Ze hebben iemand nodig die er altijd voor hen is, en jij hebt toch nog je deputy taken. Zeker met het komende gevecht met de dassen wat gepland staat. Mijn kittens zijn nog maar twee weken oud, en mijn lichaam had gerekend op meer kittens. Als ik ze opneem hoef ik er niet langer door in de nursery te liggen, ik kan ze helemaal opnemen in mijn nest. Alsjeblieft, laat mij voor hen zorgen." Innerghost knikte bij de woorden van Fawnstep. "Met alle respect Fawnstep." Innerghost keek Oakshade aan toen hij begon te spreken. "Ik begrijp dat je denkt dat je deze kits net zo zou kunnen behandelen als je eigen, maar ik weet uit ervaring dat niemand de kits van een ander hetzelfde kan behandelen als hun eigen bloed." Innerghost weerhield zich er van te rollen met haar ogen, gezien zijzelf niet zou zinken naar dat niveau. Dat wist elke Queen donders goed en Innerghost zelf was ook niet opgegroeid met haar eigen ouders, maar met een andere Queen en dat was ze dít geworden, deputy van Shadowclan. Tevens had Fawnstep daar ook niks over gezegd, de kittens hadden een Queen nodig met vers moeder melk en zo oud was Fawnstep niet, al behoorde ze niet meer tot de Young Warriors maar gewoon tot de warriors, nog steeds jong genoeg, dus. "Oakshade, gelieve nú te doen wat ik je bevolen heb," sprak ze kortaf, waarna ze hem aankeek en wachtte tot hij zou luisteren. "Maar Fawnstep, je plan klinkt goed, maar ga jij het wel redden om nog eens vier kittens onder je hoede te nemen? Al weet ik dat je net genoeg ruimte hebt voor nog vier kittens," sprak de deputy tegen haar dochter. "Al verwacht ik dat Acefray dit iets beter kan beoordelen dan ik," miauwde ze rustig, terwijl ze zich naar de medicine cat toe wende, waarschijnlijk met de kittens bezig. Als de kittens nu met Fawnstep mee konden de nursery in dan was dat opgelost voor nu.
OOC: Wow, niet verwacht dat dit uit mijn vingers rolden xD Maar ik leefde me lekker in in Innerghost koppie xD 1054 woorden xD Wauw.
Al snel voelde hij hoe ze wegvlogen. De lucht die langs zijn lijf ging was koud en de kater probeerde zich stil te houden, maar hij begon te rillen. Net zoals een andere bol eerder had gedaan. Hij voelde zich zo kwetsbaar en dat beviel hem helemaal niks. Het duurde voor zijn gevoel te lang. Te lang in de koude lucht. Al verzette de kater zich helemaal niet. De omgeving veranderde ineens. Het was iets warmer en de geur die zijn neus binnenkwam rook raar. Het was een mengeling van allemaal dingen en dat verwarde hem en al snel kwam de grond weer aan zijn voeten, wat hem licht teleurstelde. Ergens was het wel leuk geweest, maar wel erg koud. Het grijze bolletje maakte zich nog kleiner dan hij al was. Kort hoorde hij zijn eigen ademhaling, het klonk raar. Als hij inademde hoorde hij een soort raar piepje uit zijn keel. Boos probeerde hij te hoesten om het piepje weg te krijgen, maar het leek niet te werken. Opnieuw maakte hij zich groot en hij probeerde nog de piep weg te krijgen. Niks leek te werken, dus hij besloot het op te geven en hij ging liggen. De piep bij het inademen bleef doorgaan en het zorgde ervoor dat hij minder lucht binnenkreeg. Het maakte hem nog vermoeider dan hij al was. Furze had honger, hij had het koud en hij was moe. Nee, dit was niet leuk. Een warm ding werd over ze heen gelegd en dat verwarmde hem een beetje. 1 ding opgelost. Nog twee dingen te gaan. De stemmen die hij om zich heen hoorde werden er steeds meer. 2 lagere stemmen en 2 wat hogere stemmen. Ze hadden allemaal een andere geur leek het, maar toch hadden ze allemaal iets wat op elkaar leek in hun geur. Boos duwde hij zijn snuit in het warme ding naast hem, waardoor hij alleen zijn piepende ademhaling nog kon horen. Dat was beter.
{ Furze heeft een piepende ademhaling bij het inademen en is gewoon wat zwakjes, verder is hij gezond. ^^
Glenn Rhee:
Hailkit.
Member
85 Actief
Onderwerp: Re: Are they ok? do 6 aug 2015 - 21:41
Was het wat ze deed wel goed? Wie kon het weten, alles dat de kitten deed was haar gevoel volgen. En dat vertelde haar zich in de grote warme bol te nestelen. De bol voelde veilig, veiliger dan de koude bol waar ze eerder bij lag. Een van de andere kleine bollen was er ook bij gekomen. Dat gaf haar het gevoel dat het wel goed zat. Er klonk geluid, drie verschillende. Bij een van de geluiden voelde ze iets in de warme bol bewegen. Dat geluid hoorde dus bij de veilige bol. Instinctief kroop ze nog wat dichter tegen de bol aan. Warm. Plotseling stopte de stemmen met praten en voelde de witte kitten dat er iets bij haar nek kwam. Ze voelde niets meer onder haar kleine pootjes, alleen iets bij haar nek dat haar omhoog hield. Datgene droeg de zelfde geur als de warme bol waar ze tegenaan had gelegen dus vertrouwde de kitten het wel. Rustig liet ze zich samen met een van de andere kleine bollen door het ding dragen.
Na een tijd werd het wat warmer en werd de kitten ook ergens weg gelegd. De witte kitten werd vergezeld door de drie andere bolletjes waarvan tijdens de periode dat ze gedragen werd er twee hadden ontbroken. Het gene waar ze op lag was zacht, het pluizige geval dat over haar lag droeg de vertrouwde geur waardoor ze redelijk rustig bleef. Veel geluiden klonken, echter waren ze niet allemaal op de zelfde toon. Sommige klonken minder fijn dan anderen. Er waren inmiddels vier verschillende geluiden die om en om klonken. Een geur kwam dichterbij, een die ze nog niet had geroken. Het rook een beetje naar de plaats waar ze geboren was, naar platen. Datgene dat in de buurt kwam zou waarschijnlijk dan wel iets met planten te maken hebben.
{Nath dat is veel leeswerk jezus X"D - James Hail is wat zwakjes maar verder heeft ze niets ze gaat in het begin wat slecht eten maar dat valt nu nog niet te zien}
I want a little bit of California With a little bit of London sky I wanna take my heart to the end of the world And fly away tonight
I want a little bit of open ocean With a New York state of mind I wanna take my heart to the end of the world And fly away, fly away tonight
:.:.: Queen :.:.:
IC 14
Acefray
Dorpsslet
Jamie 4524 Actief "Once more into the fray, into the last good fight I'll ever know.
Live and die on this day, live and die on this day"
Nou zeg. Waarom hij hier nog was wist hij ook niet. Ze lieten hem zijn werk niet doen, gingen ruzie maken in zijn den. Hmff. Konden ze dat niet buiten doen ofzo? Gewoon, waar hij het niet hoorde. Hij had ook nog andere katten in zijn den die hier hun rust en genezing kwamen. Innerghost reageerde weer op het gedrag van Oakshade en deze reageerde er niet op. Of wel? Hij lette niet echt op. Want terwijl die twee baas boven baas aan het spelen waren moest hij gewoon werken. Zielige Ace. Hij raakte echter weer van het onderwerp af. Net toen hij dacht dat het niet erger kon worden kwam Fawnstep er ook nog bij. Nu was hij redelijk fan van de zwarte poes, maar het was wel nog een mening die tegen zijn adviesen in kon gaan. Hij liet zijn groene ogen zo streng mogelijk -wat niet echt lukte- naar de oudere katten. Het was moeilijk de baas te zijn over katten die ouder waren, hij was immers nog maar op de leeftijd van een young Warrior. Of ja, young med cat. Zijn oor viel weer uit zijn positie en hij richtte zich weer op de kittens. Nu een tabby met wit katertje. Deze gaf hij een paar sterke maar zorgzame likken om reactie uit te lokken maar ook gerust te stellen. Waar hij bij andere brutaal was kon hij bij kittens heel zachtaardig zijn, ze waren immers klein en hij was heel groot. Al snel merkte hij de piepende ademhaling van de tabby op. Fronsend pakte hij het kleintje op en legde hem tegen zijn eigen enorme pluisstaart aan. Hier luisterde hij nogmaals en gaf nog grotere likken de bloedsomloop goed te krijgen. De luchtweg zat waarschijnlijk nog versperd door de vliezen en slijm. "Innerghost, wil je even naar achteren lopen en het sterkruikende kruid pakken? Je kent het wel, dat wat ik altijd meesleur als andere bevallen" hij had geen apprentice en als Oakshade weg ging en Innerghost wat zou pakken was het misschien even rustig. Zelf wou hij niet gaan pakken omdat hij bang was dat het kleintje zou stikken als hij te lang weg zou gaan. Hierna keek hij naar het witte poesje. Hij snuffelde even aan het beestje en besloot dat ze alleen wat tijd nodig had en voedbare melk. Ook deze kitten gaf hij wat likken en duwde haar terug naar haar Siblings. De bekende geur ervan zou steun geven. Hiena keek hij weer op en luisterde naar Innerghost. Eindelijk mocht hij zijn werk doen. Yay. Dankbaar knikte hij en dacht even na, iets wat natuurlijk hardop gebeurde. "De kittens zijn allemaal wat zwakkig dus ik heb liever degene met de meeste voedingsstoffen in de melk. Fawnstep, jou kittens zijn jonger en je melk dus voedzamer. Ze zullen wat slapper blijven de eerste weken maar goed. Daarbij kan Innerghost dan weer Deputy." Hierna keek hij met een vriendelijke blik naar de zwarte poes en, Fawnstep "Daarbij denk ik dat die extra pluizebolletjes goed voor je zijn" Hij moest ook zorgen dat andere ook mentaal goed waren. Daarbij leken katten her fijn te vinden hun hart te luchten bij een med cat. Hij wist ook van het verschrikkelijk ongeluk met de Bloodclanner. Dus het zou wel helpen. Hij keek even naar het gezelschap.
Once more into the fray, into the last good fight I'll ever know. Live and die on this day
Fawnstep
Member
Daan 3043 Actief The road to hell is paved with good intentions.
Het was een erg gevarieerd nestje als ze het zo snel kon zien. Drie poezen en één kater om precies te zijn. Een spierwit poesje leek enorm op haar overleden Swankit, een zwart-witte op haar Heavekit, een calico die op haar overleden moeder leek en dan nog een tabby met wit gevlekt katertje. Het liet haar warm worden van binnen, ze hield van kittens. Toch werd haar aandacht van de kittens afgehaald vanwege de young warrior die sprak. Fawnstep klemde haar kaken op elkaar. Hij kende haar niet. Hij wist niet waar zij toe in staat was. Hij wist niet hoe het voelde voor een moederpoes om haar kittens voor haar neus vermoord te zien worden, wetend dat je te zwak was om ze allemaal te beschermen. Het was daarom dat ze de drang voelde om deze vier ook te beschermen. Fawnstep beet op haar lip en deed haar best om het te negeren. Er was duidelijk pijn te zien in haar ogen. Haar blik ging terug naar haar moeder die nu begon te spreken. Oakshade mocht de naam van twee kittens geven, daarna de lijken ophalen van de twee overleden clangenoten. Fawnstep knikte enkel een keer en luisterde naar haar moeder. Ze kon dit, het moest gewoon. Haar blik ging afwachtend naar Acefray, die hardop begon te denken. De zwarte kattin glimlachte even en keek vanaf een afstand toe hoe Acefray de kits onderzocht en ondertussen instemde met het idee. Haar moeder werd geboden om wat kruid te halen voor de kit die zwaar ademde. Fawnstep bleef op gepaste afstand van het nest tot ze dichterbij mocht komen. Immers wilde ze de grote kater niet dwarszitten tijdens zijn onderzoek. Ze moesten natuurlijk wel weten dat alle kittens gezond waren en waar op gelet moest worden. Het zou nu wel extra opletten worden dat elke kit genoeg van alles kreeg. Maar dat kon ze, tevens was Acefray er ook nog om een oogje in het zeil te houden en tevens waren er nog een hoop andere Queens op dit moment. "Ik vindt dat jij de andere twee een naam moet geven," mauwde ze toen met een warme glimlach naar Acefray.
"Gezien jij ze gevonden hebt, Oakshade, geef ik jou de eer twee te kiezen om een naam te geven," De grote kater knikte en keek onmiddellijk naar de twee kittens die zich in zijn staart hadden genesteld. De een was sneeuwwit en de andere was gestreepte en even na hij een momentje om na te denken. "Hailkit." Zei hij met een knikje naar de witte kit. "En Furzekit." Zei hij kijkend naar de gestreepte. Hij wist niet welke namen Charspell voor ze had bedacht, maar deze leken hem wel passend. Geïntresseerd keek hij naar de kittens terwijl de anderen verder praten over melk en zo. Poezenbuisness, daar moest je je als kater niet mee bemoeien. Toen hij liet merken dat hij het er niet mee eens was toen Innerghost hem wegstuurde kreeg hij een preek over zijn gedrag, en Oakshade stond ook op het punt te vertrekken toen hij nog even zijn zegje deed over Pleegmoeders, maar schijnbaar had niemand daar behoefte aan. Hij kon ook niet van hen verwachtten dat ze het begrepen. Om je eigen moeder voor je ogen te zien sterven, en vervolgens opgescheept te zitten met iemand die niets liever wilde dan haar vervangen. Ze begrepen niet hoe het was als alles van je afgepakt werd, als je zelfs je vermogen om lief te hebben verloor, en je vervolgens alleen achterbleef. Gelukkig had Oakshade door zijn conditie ook geen behoefte aan medelijden, en gehoorzaam stond hij op om de nursery te verlaten. Toen Acefray Furzekit oppakte en hem begon te likken kon hij het niet nalaten om even om te kijken, en hij bad Starclan dat er niets ernstigs met hem aan de hand was. Toen liep de grote kater met lood in zijn poten de nursery uit om Charspell en de kit te halen.
Innerstar
StarClan
Nathalie 4728 Afwezig "True leader don't create followers, they create more leaders"
"My silience could mean that you're not worth the argument"
CAT'S PROFILE Age: I've lived for 51 moons, and live further for eternity in Starclan Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Re: Are they ok? zo 16 aug 2015 - 1:43
"Innerghost, wil je even naar achteren lopen en het sterk ruikende kruid pakken? Je kent het wel, dat wat ik altijd meesleur als andere bevallen," miauwde Acefray haar toen toe. Innerghost knikte. Ze nam niet snel bevelen aan van andere katten, maar een medicine cat luisterde ze wel naar net als dat ze zeker naar haar leader luisterde. Innerghost stond op en pakte het kruid dat Acefray bedoelde. Ze liep naar de kater toe en gaf hem de kruid. Innerghost gaf Oakshade toestemming om twee van de kittens hun namen te geven, gezien hij de gene was die ze gevonden had. Furzekit en Hailkit waren de namen die hij ze gaf. De deputy vond het mooie namen. Hierna leek Oakshade zich nog met de kitten dingen te willen bemoeien en ook nog eens Fawnstep. Innerghost was er klaar mee en stuurde hem weg. "De kittens zijn allemaal wat zwakkig dus ik heb liever degene met de meeste voedingsstoffen in de melk. Fawnstep, jou kittens zijn jonger en je melk dus voedzamer. Ze zullen wat slapper blijven de eerste weken maar goed. Daarbij kan Innerghost dan weer Deputy zijn." Innerghost knikte instemmend bij de woorden van Acefray. "Daarbij denk ik dat die extra pluizebolletjes goed voor je zijn," vervolgde Acefray. Innerghost glimlachte warm. Fawnstep zelf had het voorgesteld en dit was dus opgelost, dit kon ze verder wel aan Fawnstep en de medicine cat overlaten. Een Queen regelen was dus niet meer nodig. "Ik vindt dat jij de andere twee een naam moet geven," stelde Fawnstep vervolgens voor. "Daar ben ik het mee eens," klonk haar stem terwijl ze van Fawnstep naar Acefray keek. "Gaan ze vanavond al bij Fawnstep in het nest trekken?" Vroeg Innerghost vervolgens. Dit was allemaal belangrijke informatie dat nodig was om te vertellen aan de clan.
OOC: Sorry als m'n post niet helemaal kloppend is, maar ik ben niet fit en was er een beetje uit geraakt :')