Het poesje liep door het territorium heen. Een zacht, warm briesje waaide door haar vacht. Lola merkte haar vader ergens in de buurt op. Waarschijnlijk in zijn favoriete boom. Ze liep er rustig heen en keek omhoog. Ergens in het bladerdak zag ze de bekende zwart-witte vacht van haar vader. "Hey pap!" Riep ze naar hem toe. Niet helemaal zeker of hij haar wel kon horen. Lola bleef op de grond staan, starend naar boven, en wachtend op een antwoord.