My heart is a black hole... or not? {Sharply}

Met een licht geirriteerde staart heen en weer zwiepend keek de kater naar de zonsondergang. Hij keek of niemand er was en keek verdrietig, herinneringen die hij liever onder water hield kwamen weer op. Een traan ontsnapte, "Aw, little Hurri is verdrietig." zei het stemmetje weer. Hurricane tilde een poot op en veegde het vocht weg van zijn ogen. "Oprotten jij, alsof jij ooit dit gevoeld hebt." snauwde hij terug. "Daar gaat het niet om, het is je vijfde break up en je huilt nogsteeds. Mmmmh... zwak." Hurricane gromde boos en liep naar de achterkant van Barn three waar ze hem niet konden zien. De kater ging zitten en likte zijn pels weer glanzend. "The sun is shining, so are you." zong het stemmetje. Hurricane gromde boos, "Kun je alsjeblieft ophouden met dat liedje?!" spuugde hij.

First post Sharply

de zon ging onder, en kleurde de lucht donker. Rustig slenterde ze over de landschap, ze moest even weg bij de chagerijnige kat. Haar staart sleepte over de grond en haar oren hingen slap op haar kop, Oprotten jij, alsof jij ooit dit gevoeld hebt." ze draaide haar kop richting de bron van geluid, een zwarte kater lag veder op. Ze sloop een stukje dichterbij, maar de kater liep al weer weg. Ze twijfelde geen moment en volgde hem, al snel ging de vreemde kater ergens in een hoek liggen bij een soort schuur. Ze kroop wat dichterbij om te verstaan wat hij zei Kun je alsjeblieft ophouden met dat liedje?!" ze trippelde rustig naar hem toe, en ging stilletjes een paar staart lente naast hem liggen. is het een mooi liedje? piepte ze zachtjes, haar moeder had een liedje voor haar gezongen voor de nacht dat ze haar verliet.. Haar oogjes werden wazig toen ze dacht aan de liefde die haar moeder haar had geven, maar nu voor altijd weg is net als de warmte van liefde die haar omgaf. Want van de oranje poes kon ze dat echt niet verwachten..