They're al drawn to the moss of a ball

Haar kostbare mosballetje had ze weer terug gevonden, na een zeer lange en vermoeide zoektocht, die ze onbewust voor zichzelf had uitgestippeld. Want dit was namelijk het balletje waar ze al enkele dagen mee had gespeeld en geen enkele kitten had er zijn pootjes op kunnen leggen. Haar geheim? Een verstopplek, die elke dag veranderde, maar dit keer zo erg was veranderd dat ze haar kostbare schat op het eerste gezicht niet had kunnen vinden.
Op het moment van angst dat ze haar speeltje kwijt was, was de beschuldigende poot al meerdere keren naar haar siblings gegaan, maar toen ze het balletje toch had hervonden, was ze die beschuldiging, en plannen voor latere wraak, alweer vergeten. Alsof er niets was gebeurd in dat onschuldige kopje was ze weer verder gaan spelen, totdat ..
Het balletje rolde het nest in waar haar moeder en haar vier andere siblings verbleven. Het groene ding rolde net tussen twee van haar siblings in en onhandig kroop Reedkit haar nest in en probeerde het balletje zo voorzichtig mogelijk tussen de twee kittens uit te rollen, zodat er geen wakker werd en haar moeder haar straks verplichtte om haar siblings mee te laten doen. Die konden haar speelniveau toch nog niet aan.

tag -- Nightkit eerst!

Langzaam werd Nightkit overal steeds beter in. Haar oogjes waren nu al een poosje open en ze begon steeds beter op haar pootjes te staan, al ging haar voorkeur nog steeds naar het vertrouwde kruipen. Nu echter, lag Nightkit gewoon in het nest bij haar siblings en moeder. Daar lag ze met oogjes gesloten te dagdromen, maar ze sliep niet. Toen een balletjes tegen haar aan stootte deed ze haar oogjes op een kier. Toen Reedkit in beeld kwam om het balletje te pakken gingen haar ogen helemaal open. "Reedkit!" Piepte ze enthousiast. "Ik ook mee spelen?" Vroeg ze. Haar spraak ontwikkelde zich langzaam steeds beter, al was het nog niet optimaal en zaten er een hoop fouten in. Ze glimlachte lief terwijl ze overeind was gekomen.

Ze hield haar adem voor de zekerheid in, zodat er echt niemand wakker zou worden en keek gespannen naar haar witte voorpootje, dat ontzettend voorzichtig het balletje weer terug probeerde te halen. "Reedkit!" Zonder het door te hebben dat haar missie niet was geslaagd, uitte ze een geïrriteerde 'sssht!' op een sissende toon, maar een moment later had ze het door. Er was iemand wakker geworden. "Ik ook mee spelen?" Het balletje had ze weer terug en beschermend had ze het achter haar twee voorpootjes gerold en haar staart er omheen geslagen. Meespelen? Pùh!
De kitten haalde haar neusje op voor haar zusje, maar drukte uiteindelijk haar oortjes in haar nek, omdat haar moeder misschien stiekem wakker was en haar toch zou verplichten Nightkit mee te laten spelen. "Oké dan.." Opperde ze tegen haar zin in en haalde het balletje weer tevoorschijn, om het vervolgens heel zachtjes richting Nightkit te rollen. Maar misschien was dat al te hoog gegrepen voor haar zusje ..

Nightkit wou naar het balletje grijpen om mee te doen, maar Reedkit had het balletje al terug genomen en beschermde deze nu. Nightkit strompelde overeind en keek naar haar zus, waarna ze vroeg of ze ook mee mocht spelen. Reedkit leek hier geen zin in te hebben, maar dat was haar probleem. Nightkit wou ook gewoon meespelen. Ze vond het niet fijn hoe Reedkit naar haar keek, maar ze wou gewoon mee spelen, net als haar andere siblings vaak ook mochten. Ze was toch niet saai of iets dergelijks? "Oké dan.." zei Reedkit uiteindelijk. Nightkit lachte vrolijk en strompelde het nest uit. Ze was bijna een moon, dus alles ging al steeds beter. Reedkit rolde het balletje naar haar toe en Nightkit wist het balletje met haar pootjes te vangen. Vervolgens gooide ze het balletje terug met haar pootjes, hopend dat ze goed richtte.