Every step that I take ..

"Oeh! Alleen de dapperste katten van het woud komen daar," Reageerde ze op zijn voorstel om wat dichter naar mothermouth toe proberen te gaan. Het was vooral nieuwsgierigheid geweest die hem zijn pootjes liet bewegen, maar ook om de aandacht van allerlei ongemakkelijke dingen te verplaatsen naar dit spannende gedoe. "Eh, ja.." Knikte hij, hopende dat hij niet halverwege door gebrek aan moed in zou storten.
"Ik ben nog nooit zo ver van het kamp af geweest!" Haar stem klonk bijzonder dichterbij en toen hij vanaf de grond opkeek, zag hij dat ze naast hem was komen lopen. Verlegen keek hij weer weg. "Ik ook niet." Inderdaad, het verste was misschien bij de grens met Shadowclan gebied? "Denk je dat de anderen ons niet komen zoeken straks?" Oh nee, daar was weer dat nare gevoel dat ze ieder moment gepakt konden worden.

Ivywing merkte dat ze wat vrolijker was dan normaal, draaide een keer onzeker met haar oortjes en viel weer terug in haar meer verlegen houding. Een voorzichtige glimlach speelde nog altijd rond haar witte lippen terwijl ze voorzichtig naar de kater naast haar keek, deze keek op hetzelfde moment en ze keken ook beide weer weg van elkaar, verlegenheid. Hij was in elk geval ook nog nooit zover weg geweest van het kamp, waarna hij de vraag stelde of ze niet dacht dat ze hem kwamen zoeken straks. "Ik hoop het niet," mauwde ze na een korte stilte en liet haar blauwe ogen kort naar de grijze kater gaan, waarna ze weer wegkeek en verder trippelde.