A tail of emerald (Emeraldtail)

Lola was zoals gewoonlijk weer wat door Rogue territorium aan het struinen. Het maakte haar niet uit van wie het territorium was, ze vielen haar meestal toch niet aan, omdat ze haar aanzagen als een hulpeloos poesje. Ze was haar kittenvacht nog niet helemaal kwijt, en ze zag er nu ook niet heel erg sterk uit. Maar haar uiterlijk was misleidend, ze was redelijk sterk, erg snel, en al helemaal niet hulpeloos. Maar ze vond het niet erg, minder conflicten, minder gevechten, en gewoon simpelweg weglopen met opgeheven hoofd. Lola schrok op uit haar gedachten toen een geur van een onbekende kat haar neusje binnenliep. Ze bleef simpelweg staan, wel op haar hoedde, maar dat merkte je niet snel op.

Emerald had zitten zonnen in een dode boom toen een onbekende geur haar neus binnendrong. Een jonge wit zwarte poes van onder de 10 moons liep door de velden. Emerald was veel groter een ouder. Geen bedreiging dus. Maar wie was ze? Voorzichtig klom ze naar beneden en liep kalm op de poes af. Ze boog haar kop ten teken van begroeting. De andere kat droeg geen clangeur. "Hallo." begroette ze haar.

-Sorry voor korte post ik ga nu op vakantie.

ER kwam een poes op haar af, waarschijnlijk de eigenaar van dit stukje territorium. Deze boog haar kop ten teken van begroeting. "Hallo." Begroette deze haar. "Hoi." Antwoordde Lola, niet bepaald vrolijk. Ze was dan wel op vijandig territorium, maar aardig doen zou ze niet. Tenminste, niet zonder goede reden. Ze staarde kil in de ogen van de poes tegenover haar.

Het poesje voor haar staarde kil aan. Zeg, wat dacht ze wel? Dit was haar territorium. Haar staart lag stil net als haar ogen die terug staarde. De ander viel moeilijk in te schatten. Geen duidelijke emotie vond ze. Ach dan maar weer de gebruikelijke openingszin bij indringers. ''Je bent op mijn territorium.'' sprak ze kalm. Nu de kittens binnenkort geboren zouden zijn moest het hele territorium veilig zijn. Dus bezoekjes van wie dan ook waren niet welkom. Dit poesje was dan geen bedreiging maar, dat ze geen sterke ouders of vrienden had geloofde ze niet. Een jonge kat op haar territorium zou makkelijk te verjagen zijn. Wel rustig anders gingen ze bij hun ouders klagen en die waren al helemaal niet welkom.

-Sorry voor late reactie!

''Je bent op mijn territorium.'' Sprak de poes kalm. "Weet ik" Antwoordde Lola simpelweg. "Maar je gaat me toch niet aanvallen, aangezien ik dan gewoon naar mijn vader toe ga. En hij is wel een bedreiging" Zei Lola simpel. Ze kon dan jong zijn, maar ze wist best veel. En ook had ze het voordeel dat haar vader bijna alles van haar geloofde, zelfs als ze loog.

~Ben zelf ook inactief geweest, en sowwy voor korte post

"Tja, dat had ik kunnen verwachten nietwaar? En zie ik eruit als iemand die voor de lol jonge katten verwond?" vroeg ze. Eh, ja zo zag ze er soms uit. Maar het was niet zo. Althans niet voor de lol... Emerald vroeg zich af wie de vader dan was. Zwart witte kat... Nee, de kende ze niet. Misschien leek ze niet op haar vader? Maar ze kon niet voorzichtig genoeg zijn. "Wat doe je hier? Wandeling? En ik denk niet dat ik je auberhaupt kan aanvallen." Mauwde ze, op haar buik doelend. De kittens waren echt groot nu.

-Ook kort, mijn WiFi valt om de paar minuten uit.

Onderwerp: Re: A tail of emerald (Emeraldtail)