Thel stuiterde voor het hol van zijn familie, hij had afgesproken met Catsiel om samen te gaan spelen. Hij was nog al tevreden met wat er gebeurt was en voelde zich er nog al goed over, hij had zijn kleine klauwtjes al uitgeklapt. Ze zouden proberen om samen te gaan jagen, vrolijk zwiepte hij met zijn staart alleen moest hij wachten tot zijn broer wakker was. Hij zuchten diep, alleen herinnerde hij. Een goede krijger houd zich sterk, hij was een krijger. Hij zetten trots zijn borst vooruit, een glimlach stond op zijn gezicht. Zijn groene ogen vielen op in het zon licht, even begon hij te ijsberen. Wat als Catsiel een geheime aanval had geplant, wat als Castiel een leger achter zich had staan. Hij ontbloten zijn kleine nagels, hij kon zich al fantaseren hoe hij tegen een heel leger moest vechten. Als een verloren krijger, hij kon zich al voorstellen hoe hij op een heuvel stond en Catsiel een heel leger had. Hij zelf had een zwaard vast en stond dapper op twee poten, hij deed na wat hij fantaseerde. Hij rende van de heuvel af en sprong op het leger af, klap voor klap leek hij ze bewusteloos te slaan. Ook moest hij langs de katten die vuur konden afschieten, hij ontweek er veel van waarvan hij na een tijdje elke kat versloeg. Tot hij voor Catsiel stond, hij wreef met zijn poot over het zwaard heen. Zijn broer had ook een zwaard vast, alleen werd hij al vlug gewekt uit zijn fantasie doordat hij een zwarte schim zag. Hij ging weer op vier poten staan, even tuurde hij wantrouwig om zich heen. Dit vertrouwde hij niet.
~Eerste post Catsiel
Onderwerp: Come on, we are ALIVE 
vr 31 jul 2015 - 18:18