They still say im a dreamer (Open)

Heartpaw schreef:

Never mind, I’ll find someone like you.
I wish nothing but the best for you too.
Don’t forget me.

HEARTATTACK

De grijze poes keek met een zachte blik over het kamp heen, Green-leaf haar favoriete tijd van het jaar alles bloeide en iedereen leek vrolijker te zijn de poes zuchte ze had chive al een tijdje niet meer gezien of een of andere manier maakte haar dat verdrietig, het was haar eigen schuld ze moest meer open zijn naar haar broer en dingen veel eerder moeten zeggen inplaats van alles verbergen, Na een tijdje van weg geweest te zijn en dingen uit te zoeken was ze weer terug in de game en klaar voor elke uitdaaging maar vooral om nieuwe apprince te ontmoeten en een goede warrior te worden, Er verscheen een kleine glimlach op het gelaat van de poes, Ja een goede warrior worden en iets betenken voor de clan laten zien wie ze is en wat ze kan, Heartpaw keek naar boven de zon scheen wel in haar gezicht het was een typishe warme green-leaf dag, rustig ging ze liggen en keek weer met haar groene ogen het kamp heen het was zo levendig kitten waren aan het spelen warrior's waren druk in de weer, Soon zou ze ook druk bezig zijn en een belangrijke rol spelen in de clan, Snel erg snel

Vandaag was het iets cooler dan normaal, de laatste tijd. Dat zorgde ervoor dat het meteen een stuk drukker was; iedereen was wel bezig met het een of ander, omdat de warmte hen die kans nu niet ontnam. Airpaw besloot daarom juist om even te rusten, ze was eerder al gaan jagen en had tot haar geluk een konijn gevangen. Jagen ging nu veel beter, nu ze eindelijk training kreeg. Het was fijn om eindelijk iets te betekenen, al was het maar iets kleins.
De poes besloot even bij te kletsen met een van haar den genoten. Haar blik viel op een gestreept poesje van ongeveer haar leeftijd. Ze trippelde ietwat onzeker op haar af, nog steeds niet helemaal zeker in de sociale omgang. "Hey, Heartpaw.. Toch?"Vroeg ze ietwat weifelend. "Is het oké als ik er bij kom zitten?"

"Hey, Heartpaw.. Toch?" hoorde ze opeens haar oren schoten om hoog met een geschrokken gezicht keek ze opzij, Daar stond airpaw meede apprentice ze had haar helemaal niet horen aan komen! "Is het oké als ik er bij kom zitten?" vroeg de poes vervolgens de poes knikte ne gaf haar een glimlachje ' Doe wat je niet laten kan' zei ze vervolgens op een vriendelijke toon, ze kende de grijze kattin niet zo goed dus veel kon ze niet over haar zeggen ' Dus air hoe gaat het met je? vroeg ze, want ja want moest je anders vragen?


verkeerde account xd

De apprentice leek ietwat geschrokken van haar verschijning, kennelijk had ze haar niet horen aankomen. Dat was niet heel erg gek, Airpaw was behoorlijk licht te voet. Gelukkig leek Heartpaw het niet erg te vinden. ' Doe wat je niet laten kan'Miauwde deze namelijk vriendelijk. Airpaw glimlachte even naar haar, waarna ze naast de poes door haar poten zakte. Ze wist niet precies wat ze daarna moest zeggen, maar gelukkig nam Heartpaw het woord. ' Dus air hoe gaat het met je? De poes haalde haar schouders op. "Wel goed, de trainingen van Innerghost zijn zwaar, maar het heeft wel effect."Miauwde ze vrolijk. Het was moeilijk, dat zeker, maar nu kon ze eindelijk wat leren, na twee inactieve mentoren.
Airpaw draaide zich om naar de poes. "En met jou?"

'Innerghost is een goede mentor' miauwde de poes rustig, maar vriendelijk. Airpaw knikte instemmend, dat was ze zeker. De zwarte poes was sterk, maar bovenal slim. Ze had behoorlijk wat ontzag voor haar.
Toen Heartpaw haar staart om zich heen sloeg keek Airpaw haar aan, waarbij ze vroeg hoe het met haar mede-apprentice ging. ' Wel goed' Airpaw geloofde er bar weinig van, de manier zoals Heartpaw zuchtte en naar haar poten keek zei haar genoeg. "I-is er wat?" vroeg ze ietwat onzeker, niet zeker wetend of ze wel haar neus in deze zaken moest steken. Ach ja, bedacht ze, als de poes het er niet over wilde hebben werd het haar wel snel duidelijk gemaakt, toch?


-ook een beetje kort :'D