Party is over {Hellhound}

In een woord; doorweekt. De kater had net in een open stuk van het Rogue gebied gelopen toen de eerste druppels ter aarde daalde. Aangezien er in de buurt geen schuilplaatsen waren geweest was hij maar gewoon door gelopen. Dat resulteerde in zijn grote bos vacht die doorweekt was geraakt. De hoeveelheid vacht maakte het lopen ook een stuk zwaarder en onhandiger. De straaltjes water liepen van zijn vacht terwijl hij door de straten liep. Hier en daar sloeg er bliksem in in de buurt. 'Hey kom maar ook schuilen, geen kat wil natte poten.' Klonk een kattinnenstem. Zoekend naar de brom van de stem keek de kater in het rond. Zijn ogen vielen op een zwarte kattin onder een boom. Op zijn dooie gemakje liep hij er naar toe, de Elite geur die ze bij zich droeg drong langzaam zijn neusgaten binnen. "Veel nut zal het niet hebben, ik ben van oor tot klauw doorweekt." Mompelde de kater terwijl hij bij de kattin onder de boom ging zitten.

Fortuna keek hem schaapschtig aan toen de kater naar haar toe liep. Het dak bood geen luxe beschutting maar beter dan niets. "Veel nut zal het niet hebben, ik ben van oor tot klauw doorweekt." Fortuna keek emotieloos "Ja dat weet ik, iedereen is het." Ze liep dieper naar binnen omdat haar oren al nat genoeg waren. "Dus mister..." vragend knikte ze naar hem omdat ze zijn naam niet wist, hij kon toch wel zijn naam zeggen? Want dat kon geen kwaad. Met haar staart zwaar op de grond ging ze zitten en begon ze zichzelf schoon te likken tot de kater antwoord gaf.

"Ja dat weet ik, iedereen is het." Zei de kattin voor ze dichter naar de stam van de boom liep. Hoe dichter je bij de stam ging staan hoe droger je bleef. Uiteindelijk zou de regen echter wel tot het diepste van de boom doordringen en zou je toch wel nat worden. Schuilen onder een boom ging, maar niet voor een enorm lange tijd. "Dus mister..." Vroeg de kattin al knikkend om zijn naam. "Hellhound, aangenaam misses..." Stelde hij zich zelf voor en vroeg haar naam op de zelfde manier als dat zij zijn naam had gevraagd. De kattin begon de regen van haar vacht te likken, handig zo'n korte vacht. Met zijn vacht was daar geen beginnen aan.

Fortuna begon zich lichtelijk geïrriteerd te raken door de regen. Kon het nooit is normaal weer zijn? Gewoon niet te warm en niet te...nat. "Hellhound, aangenaam misses..." stelde hij zich voor voordat hij dezelfde poging als zijnvroeg. 'Oh Hellhound, een hele stoer en angstaanjagende naam.' miauwde ze met een overdrijvende bange, maar zware stem. Ze probeerde hem niet beledigen maar Fortuna hoopte dat de kater de humor in zag. 'Ik ben Queen Fortuna, oftewel, uwe majesteit.' grapte ze, en ging verder met het drooglikken van haar vacht, wat niet veel nut had. Kennelijk hadden de bladeren dat onderdak aanboden het begeven en druppels vielen langzaam op haar kop en vacht. Grommend vloekte ze iets onverstaanbaars.

Nu de kattin verder van hem vandaan was gaan zitten schudde de rosse kater wat van het water uit zijn vacht. 'Oh Hellhound, een hele stoer en angstaanjagende naam.' Zei de kattin met een duidelijk overdreven stem. De Elite kat rolde enkel een keer met zijn ogen. Hij was niet degene die de naam had gekozen uiteindelijk. 'Ik ben Queen Fortuna, oftewel, uwe majesteit.' Stelde ze zich voor waarna ze verder ging met het droog likken van haar vacht. "It's a pleasure to meet you my lady," zei de kater meegaand met de humor van de kattin terwijl hij een soort buiginkje maakte door een van zijn voorpoten schuin naar achter te schuiven.

"It's a pleasure to meet you my lady," miauwde de kater, voordat hij een klein buiginkje maken. 'You shall be," miauwde ze met een echte deftige stem, vervolgens zwiepte ze met haar staart en sprong ze op een rots. 'Vanaf nu aan, kroon ik je tot ridder Hellhoundicus" Grapte ze, maar Fortuna deed haar best sirieus te doen, wat aardig lukte. 'Met de eer dat ik je geef, zal jij iets voor mij moeten vangen, anders hak ik je hoofd eraf en hang ik het als trofee.' Stiekem giechelde ze wat, maar haar blik bleef deftig sirieus.

'You shall be," zei ze zwarte kattin waarna ze met een soepele sprong op een grote steen sprong. 'Vanaf nu aan, kroon ik je tot ridder Hellhoundicus." Vervolgde Fortuna haar act. Hellhoundicus? Wat? 'Met de eer dat ik je geef, zal jij iets voor mij moeten vangen, anders hak ik je hoofd eraf en hang ik het als trofee.' Beviel ze hem vervolgens. Een paar keer knipperde de rosse kater langzaam. Yeah right. "Well my lady I'll tell you this. I don't obey orders if I disagree with them." Vertelde Hellhound rustig terwijl hij de kattin strak aankeek. Desondanks het een grap was wilde hij toch even dat ze het wist.