Complicated mind || & Viperkit

Verschrikkelijke ikke stapte voorzichtig, pootstapje voor pootstapje richting de uitgang van de nursery. Nog nooit was hij buiten geweest, uigenlijk wou hij niet eens buiten. Hij haatte veranderingen, hij haatte zichzelf. Ahja, hij veranderde constant, er bestond zoiets vreselijks als opgroeien. Bij die gedachte aan dat het buiten anders ging zijn dan hierbinnen stopte Deathkit al snel met zijn stapjes. Bang zat hij daar, een voslengte voor de uitgang. Hij kon een beetje zien wat er daarbuiten was, en het was allesinds helemaal niet zoals hierbinnen. Hij zag iets van grote, hoge dingen. Hadden ze dat geen bomen genoemd hier? Hij vond ze eng en lelijk, maar net niet zo lelijk als hij zichzelf vond. Snel draaide de kleine kitten zich om en sprintte terug naar zijn vertrouwde hoekje waar hij dag in dag uit stilletjes lag te liggen. Tot er plots een monster voor zijn ogen verscheen.

OCC; hij heeft ook een soort van ziekte/autisme waardoor hij geluide en beelden vaak vervormd. Zo wordt een andere kitten plots een monster of gelach het geluid van keffende honden.