Useless || & Abysspaw

Woedend klauwde Cyber aan de muur, woedend sloeg hij zijn eigen lichaam tegen de muur. Hij leefde zich helemaal uit. Het was dat of de overgebleven, nutteloze kittens afmaken. Hij was hen beu, hij moest ze niet meer hebben. De twee kits waren weg, gewoon weg. Weg gesneaked, weg gelopen, ertussen uit geknijpt, gepoeft, weggevlogen met verdomde duivelsvleugels. Cyber sprong omhoog en schopte een stuk uit de muur van stevig zand. Hij zou haar te pakken krijgen, haar terugnemen. Deze kits konden zo veel slechts doen, ze konden zijn dood worden. Nee clankatten zijn te softy voor moorden, zijn dood zou het niet worden. Maar daardoor was zijn woede niet gestilt. Ze zouden verklappen waar hij leefde. Niet dat hij daarom zijn territorium op zou geven, nee nog niet. Misschien.. hij zou een nieuw weten te herreizen, maar nee nee nee het mocht niet. Dit is ZIJN territorium, en dit blijft Zijn territorium. Cyber gromde en grauwde, hij had zin om haar kop af haar miezerige lijf te rukken. Woedend riep hij naar Abyss. "Snotkitten, kom hier Abyss!" Hij puffte het uit, zijn woede stroomde lans zijn mond en neusgaten naar buiten.

OCC; woedeaanval xd heeft ie soms nog eens

Twee kittens waren ontsnapt van dit helgat. Oceankit, wie ze het het meeste had gegund, was er een van. De tabby kon nu eindelijk genezen en opgroeien in het Windclan kamp. Ze hoopte dat het kleintje het goed maakte en ze snel gered was van het territorium. Abyss had niet geweten hoe lang ze het nog uit had kunnen houden met de ontsteking, want meer dan de kitten haar eten geven en rust gunnen kon ze niet doen. De andere kitten was Lizardkit, misschien wel degene die ze het minst gegund had. Niet dat dit uitmaakte, want vrij was vrij. Het bolletje gevlekt pluis en agressie kon eindelijk manieren leren van katten die een beter voorbeeld waren dan Cyber. Zelf had ze vaak gedacht om het ook op een lopen te zetten, maar ze zou pas weg kunnen als alle andere kittens veilig waren. Want als ze weg zou rennen en gepakt zou worden, dan hadden die kleintjes helemaal geen hoop meer en waren ze al dood voor ze het kamp had bereikt. Daarbij waren de wonden van het vorige gevecht met Cyber nu pas redelijk genezen. Ze lag in een van de hollen, bij de overige kittens die soms meer dood als levend leken. Zou Ocean hulp kunnen halen? Nog voor ze er verder over kon denken hoorde ze de stem van Cyber en de grijze poes draaide haar oortjes weg. Damn, hier kwam het. Maar moediger en een stuk sterker dan ze aan was gekomen stond ze op en liep ze naar de kater toe. Al snel stond ze voor hem, en besloot wijselijk te zwijgen. Haar staart zwiepte heen en weer.

{ Poor Abyss, ze gaat het maar uitzitten xD

"Je hebt de kittens laten ontsnappen, dooie kraai." Snerpte Cyber haar ingehouden toe, in zijn fantasie trok hij nu haar pels van haar miserabele botten en brak al haar benen zodat ze zonder zich te kunnen verweren moest toezien hoe hij alle kits voor haar ogen vermoordde en vervolgens de poes zelf erge wonden toe bracht. Cyber schuurde met zijn klauwen over de grond, sneed er tekeningen mee in de stevige, platgelopen zandbodem. Hij verbaasde zich, nee hij walgde er van, dat de poes zo vreesloos voor hem durfde te komen staan.

Cyber gromde, dan ging ze hem ook nog eens de schuld geven? Ze was nog minder waard dan het braaksel van een kitten. Cyber snoof "Je had Lizardkit niet moeten verdedigen." Nu Cyber het zelf hoorde vond hij al dat het minder logisch klonk, het was deels zijn fout. Maar hij vond wel dat de poes hem beter had moeten late doen, dan was dit nooit gebeurd en had Cyber zijn zin gekregen en pleziertje van de dag gehad. Cyber gromde dreigend, waarmee zou de poes nu afkomen? Nog even en hij gunde zichzelf een slag tegen haar miserabele kopje te geven.

OCC; zag pas nadien dat ik 'lola' ipv 'lizardkit' had geschreven, = aangepast

In Cyber ogen verschenen kilgroene vlammen van woede, de robuuste kater zette zijn nekharen omhoog en maakte zich breed en groot. Hij siste bijna toen hij zijn volgende antwoord gaf "Wie had dat wat uitgemaakt? Tenminste een verschrikkelijke, slappe kittypet minder en mijn woonplaats en de andere kits zouden niet verklapt worden." Cyber schudde zijn schouders en een grijns gleed om zijn lippen "En weet maar zeker dat die verachterlijke Lizardkit vertelt hoe goed jij mij had geholpen met het ontvoeren van de kits." Gromde hij met die geamusseerde grijns op zijn face.

Er klonk een bulderlach "Schat je zit diep in de shit" Lachte hij gemeen. De kater zijn brede schouders schokschouderde wat in een licht middagzonnetje. Hij had haar zwakke punt gevonden, hij voelde macht en dat gaf een soort van kick. Zoals altijd. Cyber rommelde met zijn keel en klonk dreigend; "Je kunt niet terug naar je clan."

"Je kunt teruggaan naar je clan.." zei Cyber, hoop scheppend bij de jonge poes, "maar ze zouden je verbannen, je hebt je eigen clan verraden." De kater liet maar even weg dat hij de poes eigenlijk gedwongen had om mee te komen, hij deed liever alsof ze het zelf besloten had en het haar eigen fout was geweest. Want als de poes niet mee had gewouden zou ze of vermoord worden of gedwongen worden mee te komen door Cyber. "Jawel, je kunt naar een clan. Als Bloodclan je aanstaat tenminste." Cyber deed alsof hij teleurgesteld zuchtte "Ze zouden je toch niet willen."

Cyber haalde grijnzend zijn schouders op "Opeten of dumpen" gromde hij laag, hij wist niet zeker wat hij met de kits zou doen, waarschijnlijk ergens random dumpen. Of misschien gaf hij ze wel mee aan Abysspaw en zou hij haar zeggen dat ze maar terug naar haar clan moest en vertellen daar dat Cyber geen problemen zocht met de clan. Cyber zuchtte geirriteerd "Wat wil je dat ik met de kits doe?"