[Gezien vanaf de fictieve moeder (Agatepetal) van Dawn]
Agatepetal stond voor het grote raam van haar huis, ze keek naar de zon die onderging en wachte tot Dawn eindelijk thuis zou komen. Straks zou haar baasje het kattenluik dichtdoen zodat er geen andere katten binnen kunnen, haar baasje zat aan tafel in een bundel van papier te kijken. Ze ging naar buiten, de zon was bijna onder en haastig snoof ze de lucht op. Ze rook Dawn in de verte en rook hoe de geur steeds sterker werd. Hij zou bijna hier zijn, ze moest zich klaarmaken.
Ze ging weer naar binnen en at de laatste brokjes op uit het bakje. Het was één van de eerste keren dat ze het droge voedsel opat, normaal gezien kreeg ze altijd stukken vlees, vis of restjes van tafel. Nu was het iets heel vies, ze sprong naar haar baasje toe en gaf hem kopjes. Dawn kwam binnen en strekte zich uit, hij ging kijken in het bakje en toen hij zag dat alles leeg was legde hij zich neer in de sofa. Agatepetal was blij dat ze de vieze brokjes opgegeten had, zo moest haar zoon het niet smaken. Ze sprong ook de sofa in en legde zich naast Dawn. Ze wist dat hij het goed zou doen zonder haar, ze had hem alles geleerd en dat zag je doordat hij vandaag zijn dag in de wildernis overleefd had. "Hoe was je dag" vroeg ze. "Super, het is echt geweldig daarbuiten, morgen ga ik zeker weer op pad" antwoorde hij moe. "Welterusten Dawn" zei ze en gaf hem een lekje. Uitgeput stond ze recht en ging naar het kattenluik, het zou niet lang meer duren voor haar baasje het luikje opslot zou doen. Ze keek nog een laatste keer naar Dawn en met pijn in hart hart glipte ze geluidloos naar buiten.
Buiten rekte ze zich uit en snoof de avondgeuren op. Vanaf nu was ze niet meer Agatepetal maar Moonstone. Ze sprong behendig het hek van haar tuin op en liep richting het bos, nu wist ze dat ze ongestoord het terrein van Thunderclan kon oversteken. Ze had gehoord van iemand uit de buurt dat haar partner in de buurt van de Highstones gezien en was vastbesloten de rogue te vinden en hem zijn lesje te leren, hij had haar doen denken dat hij vermoord was door ratten en toen ze ontdekte dat dit en leugen was en hij dat als smoes gebruikte om haar te kunnen verlaten werd ze razend! Haar wraak zou zoet zijn dacht ze in haar eigen. Ze hoorde hoe haar baasje het kattenluik dichtdeed en naar boven strompelde, ze bleef doodstil totdat overal in het huis het licht uit was en liep dan geluidloos het bos in...