Coming home, coming home

Onderwerp: Coming home, coming home wo 22 jul 2015 - 16:14

Nadat een diepe zucht haar lippen verliet, zette ze aarzelend een stap dichterbij het kamp. Ze was er vier maanden niet geweest, vier maanden. O Starclan, wat zou haar clan zeggen? Ze was hier zo lang niet geweest en stonk verschrikkelijk naar kittypet. Stomme twolegs, hun hadden nooit hun territorium in mogen komen en haar mee mogen jatten. En de rogue die haar redde, maar bijna vermoorde, Heaartbroken die haar had gered... Ze sloot kort haar ogen en met een redelijk hoog niveau -voor haar- van zelfvertrouwen stapte ze het kamp binnen. Ze voelde ogen in haar vacht prikken en een aantal katten haalden hun neus op. Het zelfvertrouwen van de kat zakte weer tot ver onder nul. Ze wilde schreeuwen waar ze was geweest, alles uitleggen, doen alsof er nooit iets gebeurt was. Maar dat kon ze niet. Geen woord vormde uit haar mond, haar poten begonnen lichtelijk te trillen en haar ogen vlogen angstig door het kamp. Een kat liep hardhandig tegen haar aan. "Ga terug naar je twolegs, kittypet," spuugde de kater, de grijze poes keek de kater met angstige ogen aan. Ze volgde hem met haar ogen toen hij verdween. Ze liep verder het kamp in, bang om iets te zeggen, bang om iets te doen. Broken keek twijfelend wat ze moest doen door het kamp en voelde tranen in haar ogen opbouwen. Wat moest ze doen?

First Littlestream

Met verveling in haar ogen staarde de grijze poes rond, niet goed wetende wat ze moest doen. Sinds het voor geval met Sinclaw was ze niet meer zo geneigd om alleen het kamp te verlaten, behalve dan wanneer ze zag dat de zwart witte poes zelf aanwezig was in het kamp. Maar nu ze haar aanvaller nergens zag, wist ze gewoon dat deze zich ergens verschool in het territorium. En dus, bleef ze gewoon achter de veilige wanden van het kamp zitten. Echter trok een bepaalde kat haar aandacht. Het was Brokenwing, iemand die ze geholpen had toen ze nog medicine cat was geweest. Haar wenkbrauwen schoten omhoog toen ze een kater naar haar toe zag lopen en bruut tegen diens lichaam zag stoten. Algauw krabbelde ze overeind en struinde ze geluidloos naar de andere, eveneens grijze poes toe. "Alles oké?" Vroeg ze terwijl ze bezorgdheid liet doorschemeren in haar groene ogen.

"Alles oké?" klonk een bekende stem, Broken draaide zich om en zag Littlestream staan. De langharige poes knikte snel, waarna ze haar ogen nog bang over het kamp liet gaan. Ze deed haar mond open om iets te zeggen, maar er kwam niks uit. Ze merkte de bezorgdheid in de ogen van de poes, en glimlachte dankbaar. Wist ze wel dat ze vier maanden weg was geweest? Was de bezorgde blik door die kater of door het feit dat ze zo lang weg was geweest?

Sorry, nogal kort. >.<

Een glimlach sierde haar lippen toen Brokenwing knikte, al kon ze het niet laten om alsnog bezorgd voor zich uit te kijken. "Zin om iets te eten?" Vroeg ze vervolgens, proberende om de kattin wat af te leiden aangezien die duidelijk met iets inzat. Afgezien het feit dat ze zolang medicine cat geweest was had ze niet enkel kennis over kruiden opgedaan, maar ook over de persoonlijkheden van bepaalde katten. Hoe ze zich gedroegen wanneer er iets aan de hand was, en wat ze moest doen om ervoor te zorgen dat deze zich weer beter gingen voelen. Haar grote groene ogen hadden zich in die van Brokenwing geplaatst, haar een zachte blik toewerpende.

Ze stonk zo erg naar kittypet dat ze haar neus er wel af wilde trekken, in een rivier wilde springen of in de modder wilde rollen totdat die verschrikkelijke, ranzige en sterke geur van haar af was. "Zin om iets te eten?" Vroeg de poes, Brokenwing knikte, en staarde de grijze poes aan met haar dode, lege ogen. Elke dag leken haar ogen donkerder en leger te worden, alsof je keek naar de ogen van een dode kat. "Maar ik weet niet.." Zei ze zacht en schor, voordat ze weer een blik om haar heen wierp, haar ogen nog steeds gevuld met tranen. "...Of ik nog.." Ze slikte wat tranen en een brok in haar keel weg. "Ik ben vier maanden weggeweest..." Begon ze, wetend dat ze zo in huilen uit zou barsten. "Er waren twolegs op shadowclan territorium, een hond viel me aan, maar hun hadden mij gered en meegenomen naar hun huis, waar ik vier maanden heb vastgezeten." Zo, dat was eruit.

Toen Brokenwing begon te praten kon Littlestream het niet laten om haar blik wat te vergroten. Ze had wel gemerkt dat de poes de laatste tijd niet meer te zien was, maar dit had ze niet verwacht. Een zachte 'oh' had haar bekje verlaten waarna ze even rondkeek. "Ga snel even uit het kamp, ik kom direct." Zei ze toen Brokenwing een stiekeme knipoog gevende. Hierna sprong ze snel naar de prooistapel en griste ze er twee dieren vanaf. Een muis en een rat. Katten keken naar haar, maar sinds de meeste haar nog steeds respecteerden vanwege haar vorige rang waagde niemand het om er iets van te zeggen. Normaal gezien pakte ze maar één iets, maar nu had ze het plan om voor zowel zichzelf als Brokenwing voedsel mee te pakken. Het maakte haar niets uit dat de poes zolang weg was geweest. Sowieso zou deze hiervoor naar Shrewstar moeten en zou de clanleider beslissen of de kattin mocht blijven of niet. Maar in die tijd kon Littlestream het niet over haar hart krijgen om de poes te laten uithongeren.

"Ga snel even uit het kamp, ik kom direct." Zei Littlestream, meteen rende Brokenwing het kamp uit, waar ze geduldig wachtte op de poes. Ze moest nog naar Shrewstar, uitleggen waarom ze zo lang weg was geweest en weten of ze terug mocht komen in de clan. De poes wist wel dat ze een beetje gevoelens had voor Hearbroken, maar die kater was alleen maar bot tegen haar geweest alhoewel hij wel haar leven had gered. Een kat kwam langs lopen en keek haar vies aan, Broken keek hem na met haar dode ogen en de kat schrok een beetje, maar schudde snel zijn hoofd waarna hij weg liep. Ze likte haar grijze vacht even, waarna ze rondkeek, opzoek naar een beekje of modder. Uiteindelijk vond ze een beekje, waar ze vol tegenzin insprong, om de verschrikkelijke geur van haar vacht te wassen.

Zodra ze de kamp uitgang bereikt had keek ze nog een enkele keer over haar schouder om te zien of niemand van plan was haar te volgen. Ach, het ergste scenario dat nu kon plaatsvinden was dat Sinclaw haar aanviel zodra ze één poot uit het kamp zette. Maar aangezien ze daar niet echt op rekende besloot ze maar om gewoon verder te stappen. Zodra ze Brokenwing in een beekje zag trok ze even haar wenkbrauwen op. Ze trippelde naar haar toe en legde de prooidieren even neer. "Als je wilt kan ik wat tijm en munt voor je gaan zoeken. Als je daar in gaat rollen dan zal je meer naar kruiden ruiken." Miauwde ze met een kleine grijns op haar gelaat. "Hier." Vervolgde ze nadat ze met haar pootje de rat naar voren schoof.

Drijfnat tilde de grijze poes zich uit het water, meteen was de kittypetgeur grotendeels verdwenen. Littlestream liep naar haar toe en legde eten voor haar neus neer. Brokenwing knikte dankbaar. "Graag, weet je trouwens hoe lang geleden het is dat ik een prooi heb gegeten? Geloof me, kittypetvoedsel is verschrikkelijk!" Lachte de kattin met een vies gezicht. "Als je wilt kan ik wat tijm en munt voor je gaan zoeken. Als je daar in gaat rollen dan zal je meer naar kruiden ruiken." zei de poes, grijnzend. "Graag, bedankt Littlestream." Antwoordde de langharige poes vriendelijk terwijl ze haar vacht droog likte. "Hier." De poes duwde de rat naar voren, Broken knikte een bedankje voordat ze een hapje van het beest nam. "O Starclan, wat heb ik dit gemist." Greens ze met volle mond, voordat ze haar poot voor haar gezicht sloeg omdat het er misschien niet uit had gezien. "Nogmaals bedankt."

Onderwerp: Re: Coming home, coming home