don't get me wrong [Demon]

Rustig wandelde de grijze kater door het hoge pluim gras. De laatste keren in dit gebied waren hem redelijk goed bevallen. De afgelopen tijd was hij al meer gaan rondzwerven. Zo veel mogelijk buiten bekend gebied. Bleaktail kon ,de zwerf neigingen zo als hij ze betitelde , niet goed plaatsen. Maar niet ze zonder pardon toe. Het was nog niet eens in hem opgekomen maatregelen te nemen en zich zelf dwingen er mee te stoppen. Hij voelde zich er immers beter onder. Het idee hebbende dat niemand hem thuis echt miste. Zo onopvallend als hij zijn gehele leven al was geweest. Onopvallend , dat was een nette benaming voor niets waard. Snel liet hij verder en schudden die gedachten maar een beetje van zich af. Hij had er niets aan zich zelf in de put te praten. Het zou zich vanzelf wel oplossen. Nu was hij niet thuis dus hoefde hij zich er ook niet mee bezig te houden. Bleaktail liep verder , zo nu en dan wat territoria van Rogue katten ontwijkende. Voor zo'n conversatie was hij niet in de stemming. Een aantal territoria verderop hield hij halt. En boog zich over het smalle beekje om zijn dorst te kunnen lessen. Pootstappen. Zijn oren draaide in de richting. Ietwat nerveus zwiepte hij met zijn staart. Bleaktail draaide zich om. En keek beslist geen Rogue kat in de ogen.       

"Goedemorgen," Bromde de bloed clan kater. Die overduidelijk veel groter was dan hij zelf. De kater kwam naast hem staan en begon met een grote grijns o[ zijn snuit het oude bloed uit zijn vacht te wassen. Vreemd genoeg voelde Bleaktail zich totaal niet bedreigd of betrapt om op Rogue gebied te zijn. Hij liet de kater rustig zijn gang gaan. Om als 'dank' daarvoor een verfrissende plens water te mogen ontvangen. Bleaktail keek de kater verontwaardigd aan terwijl hij het water uit zijn vacht probeerde te schudden. Waar was dat goed voor geweest? Zo kinderachtig waren de meeste Bloedclanners niet , toch? "Ik ben Demon, heb je vast wel van gehoord of niet?" Stelde de kater zich vals grijnzend voor. "Ook goede morgen. Eigenlijk heb ik nog nooit van je gehoord. Maar dat zal wel aan mij liggen."Antwoordde Bleaktail droogjes. Misschien kenden zijn Clan genoten Demon wel. Maar hij had nog nooit van de naam gehoord. Wat hij waarschijnlijk ook aan zich zelf te danken had. Dan had hij maar niet zo op de achtergrond moeten blijven. "En jij bent...?" Vroeg Demon hem. "Ik ben Bleaktail. Zo te zien had je vanmorgen een mooie 'vangst'?" Vroeg hij ietwat scherp. Doelende op het bloed wat Demon zojuist uit zijn vacht had gewassen.  

De kater leek een beetje verbaasd om het feit dat zijn beruchte naam nog nooit eerder in het leven van Bleaktail voorgekomen was. Hoe dan ook , hij leek weer in zijn element terug te vallen toen Bleaktail hem vroeg over het bloed in zijn vacht. "Kittypet, een brutale." Zei Demon lachend. En vertelde vervolgens met wat voor een actie de kittypet aan zijn einde was gekomen. Bleaktail begon zich zo langzamerhand een beetje te ergeren aan het onbeschaamde narcisme van de kat. Kort gezegd aan hoe geweldig de kater zich zelf wel niet vond. "Het is om het feit dat wij Bloodclan jullie clan het meeste mogen van  de vier, anders had ik je kop er al afgerukt."Zei Demon grijzende. Bleaktail staarde hem enkele seconde droogjes aan. "Nou wat een 'eer' zeg. Ik zal het ze thuis zeggen. Groot nieuws jongens , de beruchte Demon laat ons hoofd er voorlopig aan."Bromde hij vol sarcasme. Echter was de Bloodclanner nog niet klaar met zijn verhaaltje. "Maar ik ben al wat meer bezig met Riverclan, je had Butterstars gezicht moeten zien toen ik de buik van een apprentice openscheurde."  Vertelde Demon vol enthousiasme. Bleaktail luisterde echter maar half. "Of het gezicht van Futuresong toen ik de ruggengraat van Dawnclaw door midden spleet," Hij zuchten in zijn gedachten. Wat maakte dat hem nou uit. Als die Demon de vuile klusjes wilde opknappen dan best , waarom niet? Tegen de tijd dat hun Clan klaar zou zijn me de andere drie zouden ze zelf ook behoorlijk verzwakt zijn. En zie dan nog maar eens van de Shadowclan te winnen. Het plan van Demon was naar zijn mening veels te ondoordacht en optimistisch. Maar waarom ook niet? Als het slecht uit zou pakken zou hij er immers niet mee zitten. "Ik kan niet wachten om Butters gezicht te zien als ik elk leventje van haar afpak en haar negen keer langzaam laat sterven." Zei Demon nog altijd met een grote grijs op zijn gezicht. Zo , zo en dat dacht ie allemaal in zijn eentje te willen bereiken? Wat een opschepper. Met een sierlijk boogje sprong hij in het water. "Ik kan niet nog een clan gebruiken die mijn kop eraf wilt, dus ik laat je deze keer wel leven." Zei Demon. Bleaktail fronste. "En jij denkt dat de volgende keer wel te kunnen? In je eentje? Je hebt wel een behoorlijk grote mond is t niet?"Vroeg hij met een uitdagende ondertoon. Demon kon wel zeggen dat hij al die moorden had gespeeld. Maar zo lang er nog geen Shadowclanner door deze kater bezweken was geloofde hij er geen barst van dat de kater dat zou lukken. "En daarbij zou ik als ik jou was niet zo triomfantelijk met die verhalen rond strooien. Je maakt de andere clans dan wel erg gemakkelijk om te voorspellen wat de Demon van plan is." Zei hij nuchter en keek de bruine kater droogjes aan. Het was een grote vechter die Demon , maar of het slim was wat hij deed...