Hunting together is better than alone (Bleaktail)

Icicleshard kwam met een soepele pas naar Bleaktail toe die blijkbaar had staan wachten en keek hem met een klein glimlachje aan. Ze hadden de nacht samen doorgebracht onder de sterrenhemel bij het meer, enkel nu was het tijd om de taken uit te voeren. Zoals afgesproken gingen ze op jacht, de zon kwam bijna op wat de hemel een rode gloed gaf. Icicleshard begroette Bleaktail met een snel kopje voordat ze naar de kampuitgang keek. "Zin in de jacht?" Vroeg ze vrolijk, ook al was het door hun samen zijn een korte nacht geweest, ze had geen slaap tekort gehad. Haar oortjes stonden opgewekt overeind terwijl ze even afwachtte.

Nu was het tijd om richting het territorium te gaan en een goede plek te vinden om te gaan jagen. Icicleshard zette al een paar snelle stappen de kampuitgang uit voordat ze haar kopje hief en even genoot van het kalme lentebriesje.

Na de nacht bij het meer waren beide katten terug gekeerd naar hun Clangebied. En zo als afgesproken stond hij nu op haar te wachten vlak bij de kampuitgang. Het duurde niet lang voor de kattin kwam aanlopen. Bleaktail glimlachte toen hij haar zeg. Snel gaf ze hem een kopje. De zwartgrijze kater begon er al meer aan te wennen en gaf zachtjes een kopje terug. Vervolgens keek de poes naar de uitgang van hem kamp. "Zin in de jacht?" Vroeg ze hem vrolijk. Bleaktail knikte en glimlachte eventjes. Hij was nog niet helemaal wakker. Wat niet gek was aangezien het aantal uren slaap. Maar het was het meer dan waard geweest. Icicleshard liep richting de uitgang. Hij volgde haar voorbeeld. Na een tijdje wanneer hij wat wakkerder zou zijn zou hij weer spreken.
Niet veel later hadden ze een goed jachtgebied gevonden. De Pinewoods was het geworden. Vlak onder een oude den bleef hij staan. En keek Icicleshard kalm aan. "Wat zal onze prooi worden? Muizen , hazen of misschien nog een das?"Vroeg hij met een kleine grijns.

De zwartgrijze kater gaf haar meteen een kopje terug, en ze glimlachte even bij zijn begroeting. Zodra ze over de jacht begon knikte de kater met een kleine glimlach. Net als haar leek hij nogal een korte nacht te hebben gehad, iets wat haar niet verbaasde. Ze hadden bijna de hele nacht gespendeerd bij het prachtige meer. Ze werd meteen al op de voet gevolgd door de grijze kater, zodra ze het kamp verliet. Nadat ze een goed jachtgebied hadden gevonden, wat de Pinewoods was, bleef de kater voor een oude den staan. Hij keek haar met zijn gele ogen aan, waardoor haar hart per ongeluk een sprong oversloeg. Ze verborg het snel voordat ze met sierlijke passen naast hem ging staan. "Wat zal onze prooi worden? Muizen, hazen of misschien nog een das?" Vroeg de kater met een kleine grijns. Antwoorden deed ze nog niet, al voelde ze een duidelijke rilling over haar rug gaan, bij de gedachte aan een das. "Hmm... Misschien kunnen we gewoon beter kijken, welke prooi dom genoeg is om dichtbij ons te komen." Grijnsde ze, ze gaf hem een snel tikje met haar staart, voordat ze haar poten voorzichtig over de grond bewoog.

Bleaktail was haar gelijk uit het kamp gevolgd. De afspraak mislopen zou namelijk wel erg stom zijn. Na een warme begroeting liepen de beide katten verder , opzoek naar een geschikt jachtgebied. Uiteindelijk werd de Pinewoods tot jachtgebied verkozen. Vlak bij een oude den hield hij halt. Het leek hem wel zo verstandig om van te voren te bepalen waarop ze gingen jagen , om misverstanden te voorkomen. Hij draaide zich om en keek Icicleshard aan. Echter kwam ze meteen naast hem staan. Waardoor hij weer opzij mocht kijken in plaats van achterom. "Wat zal onze prooi worden? Muizen , hazen of misschien nog een das?"Vroeg hij met een kleine grijns. Vrijwel meteen voelde hij zich schuldig. Misschien had hij beter niet over de dassen kunnen beginnen. Zo te zien vond Icicleshard het niet een al te fijne gedachten. Bleaktail keek de andere kant uit om mogelijke verwijtende blikken te ontwijken. "Hmm... Misschien kunnen we gewoon beter kijken, welke prooi dom genoeg is om dichtbij ons te komen."Hoorde hij de kattin zeggen. En voelde haar staart even tegen zijn zij aan tikken. Gelukkig rende de kattin al verder vooruit. Dan zou ze zijn verlegen uitdrukking niet hoeven zien. Bleaktail volgde haar voorbeeld en rende verder het gebied in.

De grijze kater verroerde geen spier. Hij zat laag bij de grond in het struikgewas. En gluurde naar de twee hazen die een klein eindje verderop aan het grazen waren. Even keek hij stilletjes opzij. Zijn ogen ontmoette die van Icicleshard. Bleaktail gaf een heel klein knikje richting de hazen. Ten teken dat zij als eerst mocht aanvallen. Hij zou daarna uit de struiken komen en de enige uitweg voor de hazen blokkeren.

Icicleshard en Bleaktail hadden al snel besloten samen op de hazen te gaan jagen. Hazen die waarschijnlijk verdwaald waren van het Windclan territorium. Een kleine glimlach sierde haar lippen, zodra ze doorhad wat het plan van Bleaktail was. Zij zou de eerste haas aanvallen, en hopelijk hun allebei richting de struiken jagen. Ze stormde op de twee dieren af, met haar mond rustig open, waarna ze een van de hazen in zijn poot probeerde ze bijten. In paniek stormde beide dieren natuurlijk weg naar de struiken, waar hun leven ten einde kon komen. Haar lichtgele ogen stonden vrolijk en enthousiast. Ze hield wel van een goede vangst.

Icicleshard stormde naar voren. De twee hazen geschrokken en kwamen al snel op de struiken af. Hij wist het niet zeker maar hij dacht dat de poes een van de twee hazen in de poot had gebeten. Beter , dan was dat dier verzwakt en dus makkelijker te vangen. Bleaktail stond klaar om aan te vallen. Zodra de eerste haas links van hem de struiken in kwam rennen wende hij zich naar links en beet het dier in de hals. De haas spartelde wild en probeerde nog door te rennen. Maar dat duurde gelukkig slechts enkele seconde. Het dier werd steeds zwakker en stierf. Bleaktail liet los en draaide zich om. De tweede haas kwam de struiken in rennen. De grijze kater reageerde bliksemsnel en hapte naar de hals van het dier. Gelukkig had hij de haas in een keer te pakken en duurde het niet lang voor het leven ook uit dit dier was gevloeid. Hij legde het dier op de grond en liet het even voor wat het was. Vrolijk kwam hij de struiken uit gelopen. "We hebben ze beide te pakken gekregen."Zei hij trots. Nu hadden ze ook nog eens een klein dineer voor later op de dag. De jacht was uitstekend verlopen en Bleaktail vond het leuk om met Icicleshard samen te werken. Hij kwam naast haar staan en gaf haar een lichtelijk kopje langs haar schouder. Hij wist niet zeker of zij het zelfde dacht en bleef daarom nog voorzichtig.

"We hebben ze beide te pakken gekregen." Klonk de vrolijke stem van Bleaktail, meteen richtte de sierlijke kattin haar kop op, en spinde ze vrolijk. "Gelukkig wel, het is een mooie grote vangst, enkel hoe gaan we ze nu naar het kamp krijgen, ze zijn best groot." Niet dat, dat een groot probleem zou worden, desnoods zouden ze heen en weer kunnen lopen, enkel was het kamp gewoon een eindje van ze vandaan. Met een korte sprint ging ze naast de grijze kater staan, en hield ze haar kopje nieuwsgierig schuin. Toen er een licht kopje langs haar schouder kwam, duwde ze haar neusje voorzichtig in zijn vacht, de vertrouwde geur kwam haar neus binnen. "We hebben een goede vangst, ik denk dat we kunnen stoppen met jagen, en beter deze prooien naar het kamp kunnen brengen, de anderen zijn vast blij met onze vangst." Haar ogen straalden van plezier. Terwijl ze uitdagend zachtjes in zijn oor beet en een vrolijke, speelse sprong opzij nam. "Wie is er denk je sneller?" Vroeg ze lachend en geinend.

Sorry extreem laat, heb het de laatste weken druk gehad met familiezaken etc.