Mr Charming, where are you?

_{Met een wenkbrauw opgetrokken keek Solar naar een groepje spelende kittens. Ze kon maar niet ontdekken wat ze nou precies speelde, maar ze hadden er in elk geval plezier in. De lange poes nam een hap van haar ontbijt en krulde haar staart om zich heen. Ze moest er niet aan denken kittens te hebben. De hele dag in die warme nursery met andere moeders het erover hebben hoe knap en geweldig hun kittens wel niet waren... En daarnaast, ze moest zachtjes grinniken, waar haalde je tegenwoordig nog een leuke kater vandaan?

- 1e post voor Brokenwing}

Een aantal kittens waren aan het spelen, verdrietig keek de poes toe. Waren haar kittens maar ooit zo groot geworden, waren ze maar nooit vermoord. Ze was net weer het kamp binnen, ze stonk nog naar kittypet aangezien ze was vastgehouden door die stomme twolegs. Ze ging naast een poes zitten, ze was alle clannamen een beetje vergeten, ook die van de poes naast haar. Twijfelend nam ze een muisje van de stapel, haar ontbijt, en begon nogmaals twijfelend te eten. Ze voelde zich totaal niet meer op haar gemak, ze had nog geen leiders of whatever gesproken, dus ze wist niet of ze gewoon uit de clan gezet zou worden.

_{Zodra de poes naast haar neerstreek merkte Solar de kittypet geur op. Ze besloot strak voor zich uit te kijken. De rest van de clan moest niet denken dat ze iets met die kittypet te maken had! Waarom was ze hier eigenlijk nog? Wist ze niet dat ze een schande voor de clan zou zijn? Het kwam geen moment bij Solar op dat de poes misschien niet vrijwillig bij de twolegs was gaan wonen. Snel nam de grijze kattin nog een grote hap, maar de stank van twolegs bleef in haar neus hangen. Vast besloten pakte ze het restje vlees op, en zette een paar stappen opzij, om daar vervolgens haar ontbijt te vervolgen. Zo, nu moest die kittypet wel doorhebben dat ze niks met haar te maken wilde hebben. En daarnaast, Solar kon er toch niks aan doen dat de kittypet zo stonk?}

De poes stond gewoon op en liep weg, Brokenwing achterlatend. Was het haar geur? Haar dode, lege ogen schoten naar de poes en keken haar recht aan terwijl er dikke tranen uit liepen. De poesduwde haar prooi terug naar de prooistapel, en terwijl de tranen maar bleven vallen, bleef ze naar de poes staren, totdat ze zich omdraaide en gebroken wegliep. Bij de ingang van het kamp bleef ze liggen, huilend totdat de tranen ophielden, maar die bleven oneindig komen. Die twolegs hadden haar leven verpest, die rogue had haar leven verpest, een andere rogue had haar bijna vermoord maar Heartbroken had haar leven weer gered. Ze dacht er al langer aan om een einde aan haar leven te maken, dan zou ze overal vanaf zijn. Maar toch voelde dat niet als de oplossing, ze had nog de kans dat Shrewstar haar de clan in zo laten, en ze zag geen reden waarom de leider dat niet zou doen, wat had de poes nou verkeerd gedaan?

_{Ahh shit nee niet huilen, niet huilen.. Geïrriteerd wierp Solar een blik naar achteren, een dikke traan liep over de kittypets wang. Aah kom op! Snel richtte ze haar blik weer recht vooruit en propte een hap vlees in haar bek. Was het al niet erg genoeg? Waarom moest het ook nog eens een zwakke kittypet zijn? Eerlijk was eerlijk, Solarberry kon niet zo goed tegen tranen. Vroeger had ze ook altijd moeten huilen als iemand anders dat deed, nu was het eerder de herinnering aan het feit dat andere ook gevoelens hadden en je niet zomaar alles kon doen. Ze zuchtte en schoof haar prooi naar voren. Ze had geen honger meer. Ze liet haar nagels door de aarde graven, vervloekte zichzelf vervolgens en stond op.

Met haar ogen rollend streek ze neer naast de poes. "Weetje, het zou helpen als je jezelf eens grondig zou wassen.." Dingen als een Pep talk geven waren nooit haar specialiteit geweest.}

Onderwerp: Re: Mr Charming, where are you?