romantic times are coming

Lionheart keek even naar de lucht toen er een bries door zijn vacht joeg. Het leek niet te bewolken maar de avond begon al wel te vallen. Hij draaide zich om en ging voor de deur wachten tot Icy terug was. Hij was wakker geworden zonder haar. Misschien was ze gaan jagen. Of iets stiekem gaan doen. Hij wachtte dus rustig af. Na een paar minuten kwam Lionheart op een idee. Hij zag een paar bloemen staan en wandelde er naar toe. Hij plukte ze en ging weer voor de ingang staan. Hij legde de bloemen voor zijn poten en ging liggen. De kits waren even gaan logeren bij Cinder. Dat was ook leuk geweest toen we die tegengekomen waren. De tijd was eigelijk voorbij gevlogen vond hij. De kits gingen al vaker weg en werden al zelfstandig. Ze konden al op hun eentje verder gaan. Dat had ook zijn voordelen nu haddan Icy en hij meer tijd voor elkaar. en elke moment dat was nooit verloren tijd vond hij. Hij had nu pas door dat hij in zijn gedachten verzonken was. Hij stond op en schudde zich wakker, misschien als hij langer in zijn gedachten was geweest had hij Icy niet horen aankomen. Lionheart keek even rond en een paar seconden later kwam het geritsel al. Net op tijd...

Icy keek naar de lucht. Het was een tijdje geleden dat ze Lionheart gezien had. Ze was op jacht gegaan. Ze had een beetje prooi kunnen vangen. Ze was trots op haar kits. Leaf en Braveheart begonnen steeds meer zelfstandigheid te krijgen, wat eigenlijk nieuw was. Ook was er iets gekomen waar ze eigenlijk niet van wist of ze er trots op moest zijn of niet. Ze dacht dat ze zwanger was. Opnieuw. Haar buik leek wel dikker dan een week geleden. Maar waaraan zou je dat eigenlijk nog kunnen merken? De vorige keer wouden zij en Lionheart het gewoon echt graag en toen was ze er ook maar vanuit gegaan dat ze een zwangerschap had, die ze uiteindelijk ook gekregen had, maar ze wist niet wat Lionheart er nu van zou denken. Zuchtend keek ze naar haar buik. Nee, ze kon en zou niet zwanger zijn. Ze probeerde haar gedachten een beetje te helderen. Ze kon makkelijk een muur om zich heen bouwen waardoor Lionheart haar gevoelens niet goed kon peilen, maar zou ze die deze keer wel opsteken? En zou ze hem waarschuwen? Het was waarschijnlijk vals alarm. Icy maakte zich wel vaker druk om de dikte van haar buik. Het idee dat ze zwanger was, was dan ook niet nieuw, maar wel verbazingwekkend. Misschien moest ze het de volgende manen nog maar een tijdje aan zien. Misschien zou ze Lionheart’s reactie heel voorzichtig kunnen peilen, zodat ze wist wat hij ervan vond. Ze zuchtte. Een nieuwe zwangerschap zou wel voor complicaties zorgen. Zo jong was nu ook weer niet meer. Nou ja… Ze was een jaartje. Toen ze Braveheart en Leaf kreeg, was ze zeker negen manen. Nu was ze drie manen ouder. En om weer met zo’n volle buik rond te lopen. Ze wist nog hoe de kleine blauwe adertjes, die goed te zien waren onder haar witte vacht op haar buik, eruitzagen. Net alsof ze zouden kapot spatten. Icy zuchtte. Hoe moest ze dit Lionheart vertellen? Nee, sterker nog, wat als haar vermoedens klopten? Misschien zou ze eerst beter even met IJsel kunnen praten, of met Madiebo. Madiebo was al een oudere poes dan haar en die had ook pas kits gekregen. Een glimlach verscheen op Icy’s gezicht toen ze aan de kits van Madiebo dacht. Zulke lieverds. Ze zuchtte opnieuw. Ze moest Lionheart haar vermoedens vertellen. Vandaag nog. Maar wel voorzichtig peilen.

Icy opende haar mond. De geur van Lionheart zorgde aan de ene kant voor een week gevoel, die ze altijd kreeg als ze hem zag. Aan de andere kant, die overigens sterker was, zorgde het ervoor dat ze meer en meer angst begon te krijgen voor zijn reactie. Zo oud waren ze nu ook weer niet, maar het was nog maar een paar manen geleden dat ze twee kersverse kits hadden gekregen. Ze had het gewoon fout. Ze maakte zich weer eens druk om de dikte van haar buik. Ze liep door de struiken. Met haar scherpe gehoor hoorde ze hoe muizen en eekhoorns de veiligheid opzochten die ze nodig hadden, maar ze besteedde er niet tot nauwelijks aandacht aan. Alleen de grijze cyperse kater met zijn blauwe ogen trokken haar aandacht. Vol gesnor liep ze op Lionheart af. ‘Lionheart,’ snorde de poes en ze drukte haar roze neusje tegen die van hem. Haar goudkleurige ogen keken in zijn vertrouwde blauwe ogen en ze gaf een lik over zijn wang. Ze drukte haar flank tegen de zijne en snorde luid. ‘Ik heb je gemist,’ zei Icy en ze gaf hem een lik. Ze keek naar de bloemen en snorde luid. Ze boog haar kopje en rook eraan. ‘Voor mij?’ vroeg ze en ze keek hem aan, met fonkelende ogen vol trots en liefde. De liefde was de afgelopen manen niet verdwenen. Die was alleen maar steker geworden. Icy was blij dat ze een relatie met Lionheart had. Ze keek naar de kater en drukte haar neusje tegen de zijne. ‘Ze zijn mooi,’ zei ze, doelend op de bloemen. Toen legde ze haar kin in zijn nek. Haar gesnor echode tegen de bomen. ‘Ik heb je echt gemist, mijn knappe kater,’ zei ze en ze probeerde hier gelijk een poging mee om charmant te klinken, ook al wist ze dat Lionheart het meest charmant kon zijn van hun tweeën. Ze ging zitten. Ze keek hem aan. Haar blik was veranderd. Eerst stond ze verrast, nu een beetje zenuwachtig. ‘Zie ik er dikker uit?’ vroeg ze en ze keek naar haar buik. In haar ogen leek ze dikker. Ze gaf een lik over haar buik. Ze was toch niet… zwanger?

Lionheart zag haar uit de struiken komen. Ze was blijkbaar gaan jagen want ze kwam met prooi naar hem. Hij gaf haar een liefde volle lik "Lionheart" snorde ze. Hij kon zijn gespin ook niet binnenhouden. "ik heb je gemist." Zei ze."Ik heb jou ook gemist" Antwoordde hij. Ze kreeg de bloemen in het oog " Jep, die zijn special voor jou." Antwoordde Lionheart. De warmte die ze uitstraalde maakte hem nog meer ontspannen. "Ik heb je echt gemist, mijn knappe kater." Voegde ze er nog bij. " en ik heb je ook hard gemist hoor." Antwoordde hij. " Je bent nog steeds tien zo mooi als de bloemen die ik geplukt heb voor je." Voegde hij er nog charmant aan toe. Had had de charmante achtergrond wel gehoord die ze er bij had toegevoegd."Zie ik er dikker uit?" Vroeg ze. Hij bekeek haar eens grondig en antwoordde. "Je ziet er prachtig uit. je bent niet dik hoor. Er zijn in dit seizoen veel prooien. Je eet je buikje gewoon rond als ik." Hij gaf haar nog een paar liefdevolle likken over haar mond en gaf haar een van de muizen die ze zelf gevangen had en zij. " Hier, je hebt vast honger. anders ik wel." Zei hij met een glimlach en nam ook een muis. Hij ging dicht tegen haar aan liggen en begon te eten.

(weinig inspi.)

Icy snorde toen ze het antwoord van Lionheart hoorde. Het stelde haar aan de ene kant wel gerust, maar aan de andere kant had ze gewoon het moederlijke gevoel dat er misschien een kitten in haar buik zat. Ze werd al zenuwachtig bij het idee. Ze wou het moment voor Lionheart niet verpesten, maar ze kon moeilijk een paar manen doen alsof ze inderdaad haar buikje vol at. Ze drukte haar flank tegen die van Lionheart aan en snorde zachtjes. De rustige indruk van Lionheart zorgde ervoor dat de woorden gewoon uit haar mond kwamen glijden. ‘Ik denk niet dat het door het eten komt,’ zei ze, terwijl ze naar een beetje prooi keek dat vlakbij hun lag. Ze pakte een muis, net zoals Lionheart had gedaan en begon te eten. Ze drukte ondertussen haar flank tegen Lionheart’s flank, zodat hij wist dat er iets was. Ze was nog maar pas bevallen van twee kits. Leaf en Braveheart. Die waren bijna oud genoeg om er zelf op uit te gaan en dan was ze alweer zwanger. Hoe zouden zij reageren? Hoe zou Lionheart reageren? Ze had nu wel aanleiding gegeven om hem nieuwsgierig te maken en besloot dus om verder te spreken. Ze kon moeilijk zwijgen tegen hem, doen alsof er niks was, op een tijd opvallend een dikke buik gaan hebben en opeens bevallen van een kitten. Het was niet zo wild als toen bij Leaf en Braveheart. Ze voelde gewoon dat het een kitten was. Net zoals ze voelde dat ze zwanger was. Ze keek hem een beetje nerveus aan. ‘Lionheart… Ik denk… Ik denk,’ begon ze en ze keek hem aan. Ze nam ondertussen een hap, zodat ze misschien een beetje gekalmeerd werd door het prooi, die trouwens erg lekker was. ‘Ik denk dat ik opnieuw zwanger ben,’ zei ze en ze keek hem aan. Ze was benieuwd of hij boos zou worden, blij zou zijn of juist heel erg verward. Ze was de jongste niet meer. Nee, ze overdreef. Ze was iets ouder dan een jaar. Ze had Braveheart en Leaf ook al heel erg jong verwerkt. Ze keek naar Lionheart en nam ondertussen weer een hap, klaar voor de klap die ze zou opvangen van Lionheart’s woorden. Lionheart zou het vast niet verwacht hebben en eigenlijk was het voor haar ook een nieuwe ontdekking. Ze was opnieuw zwanger en dat zou een paar manen duren voor ze die zou kunnen verwerken.

Ze durfde Lionheart eigenlijk bijna niet aan te kijken. Ze at een beetje van de muis en keek hem toen aan. Haar goudkleurige ogen bleven hangen in zijn blauwachtige ogen. Daarna snorde ze en gaf ze hem allemaal likken. ‘Je wordt opnieuw vader en ik opnieuw moeder. Ik voel dat het eentje is, Lionheart, ik voel het gewoon,’ zei ze en ze snorde luid. Ze was door haar stress heen. Hopelijk zou Lionheart het nu ook nog kunnen accepteren dat er een nieuwe kitten tussen hun in zou komen liggen. Ze gaf ze hem zachtjes een paar likken, terwijl ze afvroeg waar het gebeurd kon zijn. Ze hadden op vakantie wel heel erg innig gedaan. Maar ze wist niet dat ze nog steeds erg vruchtbaar was. Natuurlijk, elke poes was vruchtbaar, maar ze wist niet dat ze toen op dat moment vruchtbaar geweest was, anders had ze natuurlijk wel uitgekeken. Aan de andere kant vond ze het leuk dat ze weer opnieuw een kit zouden krijgen. Ze zou die dan weer jachttechnieken kunnen aanleren. Braveheart en Leaf konden dan langskomen en spelen met de kitten. Ze kon een zucht binnen houden. Ze had het Lionheart verteld, maar ze zou het ook nog aan Braveheart en Leaf moeten vertellen. Hoe zouden die het opvatten? Een broertje of zusje erbij. Icy drukte haar flank tegen die van Lionheart aan. En waarom voelde ze dat het maar een was? Er waren er normaal toch een paar meer? Ze had nog nooit van een poes gehoord met maar een kitten. Tenzij… Ze schudde haar kopje terwijl de tranen al in haar ogen kwamen. Nee, nee, nee! Er zaten geen dode kits in haar buik, dat kon gewoon niet. Ze keek naar Lionheart. ‘Waarom voel ik er maar eentje?’ fluisterde ze zachtjes en ze keek naar haar poten, een beetje in paniek.